Απόφαση του ΣτΕ για την προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας από το ΑΦΜ !!!

Ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) συνάδει με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και δεν προσβάλλει τη θρησκευτική ελευθερία των πολιτών, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας απορρίπτοντας αίτηση αντιρρησία συνείδησης, ο οποίος είχε ζητήσει την εξαίρεσή του από το σύστημα ΤΑΧΙS και τη φορολόγησή του μέσω του...
ΑΦΜ.

Ο αντιρρησίας συνείδησης υποστήριζε ότι ο ΑΦΜ είναι αντίθετος στο άρθρο 13 του Συντάγματος και το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που κατοχυρώνουν το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας. Και αυτό, γιατί η καθιέρωση του ΑΦΜ συνεπάγεται «την αντιμετώπιση των ανθρώπων ως αριθμών και όχι ως προσώπων, κάτι που δεν συνάδει με τις διδασκαλίες της χριστιανικής ορθόδοξης πίστης, με αποτέλεσμα η υποχρεωτική απόδοση και αναγραφή του ΑΦΜ να τον αναγκάζει σε επιορκία και σε κατάσταση αμαρτίας ενώπιον του Θεού, καθόσον αποδοχή του ΑΦΜ θα συνιστά την από μέρους του αποδοχή της κατάργησης του βαπτίσματος που έχει λάβει».

Η αίτηση του αντιρρησία απορρίφθηκε ως αβάσιμη από το Β` Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο σύμβουλος Επικρατείας Δ. Κωστόπουλος και εισηγητής η πάρεδρος Σοφία Βιτάλη), με την υπ` αριθμ. 582/2011 απόφασή του.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η διάταξη του Ν. 2515/1997 που καθιέρωσε τον ΑΦΜ δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (άρθρο 13) και την ΕΣΔΑ (άρθρο 9), γιατί «αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ενός δημοσίου σκοπού (την αποδοτική λειτουργία του νέου συστήματος μηχανοργάνωσης και την συνακόλουθη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής), και εισάγει υποχρέωση γενικού απρόσωπου χαρακτήρα, μη συναρτωμένη προς θρησκευτικές πεποιθήσεις, που δεν επιδέχεται ουδεμία εξαίρεση, αφού μάλιστα με την υποχρέωση αυτή δεν επιχειρείται διείσδυση της κρατικής εξουσίας στο ενδιάθετο φρόνημα των πολιτών».

Σύμφωνα επίσης με τη δικαστική απόφαση, η υποχρεωτική απόδοση ΑΦΜ σε όλους τους πολίτες, δεν καθιστά αυτούς αριθμούς, γιατί όλες οι συναλλαγές γίνονται με το όνομα και το επώνυμο του κάθε συναλλασσόμενου και ο ΑΦΜ χρησιμοποιείται ως επιπρόσθετο στοιχείο.

Οπως υπογραμμίζεται τέλος, ο οπαδός ορισμένου θρησκεύματος δεν έχει τη δυνατότητα, επικαλούμενος της θρησκευτικές του πεποιθήσεις, να αρνηθεί την εκπλήρωση των προς το κράτος υποχρεώσεών του, ή την συμμόρφωσή του προς τους νόμους γενικής εφαρμογής, ειδικά δε με εκείνους που δεν αφορούν θέματα σχετικά με την άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων.

(από adalis)