Οι μεγάλες αλήθειες λέγονται δύσκολα και τα μεγάλα ψέματα κρύβονται εύκολα. Η στρατιωτική άσκηση της «Νατοϊκής Καταστολής» της 71ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας στο πλαίσιο της επιχειρησιακής εκπαίδευσης των Σχηματισμών Μάχης (Battle Groups) της Ε .Ε. για επέμβαση σε ταραγμένα μέτωπα της Ατλαντικής Συμμαχίας δημιουργεί ήδη από προχτές δυσνόητους συνειρμούς στην...κοινή γνώμη.
Οι συνειρμοί καταλήγουν στα όρια της έντονης υποψίας (ακόμη και από τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του κυβερνητικού έργου) ότι κάτι κακό ετοιμάζεται, που πρέπει να αντιμετωπιστεί κατασταλτικά και μάλιστα από τον Στρατό.
Βίντεο.
Οποιος έχει δει το βίντεο που περιφέρεται με χιλιάδες αρνητικά σχόλια στο Διαδίκτυο και διαθέτει κοινή λογική κάνει αυτές τις ώρες τις ίδιες σκέψεις και προβάλλει τα ίδια ερωτήματα: Οι αύρες, τα ερπυστριοφόρα, τα οχήματα με τις αντλίες νερού, τα λυκόσκυλα και τα στρατιωτικά «ΜΑΤ» που εικονίζονται στο οπτικό υλικό στο στρατόπεδο του Κιλκίς ποιο ρόλο παίζουν «σπάζοντας» το μπλόκο του αφιονισμένου πλήθους που πλησιάζει με πλακάτ, φοράει κουκούλες και πετάει μολότοφ; Και μέχρι πού φτάνουν οι «δικαιοδοσίες» ή οι«ασυδοσίες» του NATO; Οι εικόνες θυμίζουν άλλες εποχές.
Και εδώ, δύο τινά συμβαίνουν, που συσκοτίζουν το ρεπορτάζ και άμεσα πρέπει να εξηγηθούν όχι από το ΓΕΣ αλλά από την ίδια την κυβέρνηση: ή ο «σκηνοθέτης» των Ενόπλων Δυνάμεων έδωσε λάθος εντολές ή ο Στρατός εδώ και δύο χρόνια εξοπλίζεται για μια μελλοντική αντιπαράθεση με τον «εσωτερικό εχθρό» σε πεδία ενδοαστικής εξέγερσης που θυμίζει τις φοβερές ταραχές των Δεκεμβριανών του 2008.
Η δημοσιογραφική έρευνα οφείλει να αποκαλύπτει και όχι να κρύβει.Και τα εμπόλεμα πλάνα από τη «Νατοϊκή Καταστολή» αστικού πληθυσμού τα είχαν προαναγγείλει στο παρελθόν σημερινοί υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου, που πριν από δέκα χρόνια είχαν άλλο ρόλο και άλλα καθήκοντα.
Τον Σεπτέμβριο του 2001, μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους και αμέσως μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ της κυβέρνησης Σημίτη, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος και σημερινός υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας είχε πει τα εξής, που σήμερα (βλέποντας το βίντεο από το στρατόπεδο του Κιλκίς) αποκαλύπτουν τις ασπίδες με τις οποίες εξοπλίζεται ο μηχανισμός της εφαρμογής του Μνημονίου: «Τίθεται πλέον ένα θέμα εσωτερικής ασφάλειας. Ο κλασικός κίνδυνος για την κυριαρχία και την ακεραιότητα μιας χώρας ήταν κατά παράδοση εξωτερικός.
Τώρα ο κίνδυνος, στο πλαίσιο αυτών των ασύμμετρων απειλών, μπορεί να προέλθει από το εσωτερικό μιας χώρας, θα πρέπει, λοιπόν, κι εμείς να συντονίσουμε τη δράση των υπηρεσιών που ασχολούνται με θέματα εθνικής άμυνας ή εξωτερικής πολιτικής με τη δράση των υπηρεσιών που ασχολούνται με θέματα εσωτερικής ασφάλειας και τάξης».
Στρατός
Τώρα ο κίνδυνος, στο πλαίσιο αυτών των ασύμμετρων απειλών, μπορεί να προέλθει από το εσωτερικό μιας χώρας, θα πρέπει, λοιπόν, κι εμείς να συντονίσουμε τη δράση των υπηρεσιών που ασχολούνται με θέματα εθνικής άμυνας ή εξωτερικής πολιτικής με τη δράση των υπηρεσιών που ασχολούνται με θέματα εσωτερικής ασφάλειας και τάξης».
Στρατός
(βλέπε σχετικό άρθρο στο Blog Amynias της 13ης Δεκεμβρίου 2010 με τίτλο " ΣΠΑΜΕ ΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ: Παρελήφθησαν υλικά καταστολής πλήθους (Anti-Riot Control) από τον στρατό.")
Ο Στρατός λοιπόν από τότε ήταν στα σχέδια του Κώστα Σημίτη για την αντιμετώπιση «εσωτερικών κινδύνων», όπως μας έλεγε ο πάντα «επίκαιρος» και προφητικός Ρέππας. Λίγους μήνες αργότερα, ο τότε αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαρβάλας όρισε και κάποιους από τους «εσωτερικούς κινδύνους». Σε ομιλία του στη Σχολή Πολέμου (21.8.02), είχε αναφερθεί στον «εθνικοθρησκευτικό φανατισμό» και τον εν γένει «ριζοσπαστισμό». Δηλαδή ξεκάθαρα και στο ογκώδες κοινωνικό κίνημα και στις ανεξέλεγκτες ταραχές των διαδηλωτών και σε όσους αποπειραθούν -ας πούμε- να μπουν στη Βουλή και να είναι τόσοι πολλοί, που να αδυνατούν να τους απωθήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις.
Οι πληροφορίες που τρόμαξαν το Μαξίμου και το σχέδιο για να μη γίνει Αίγυπτος η Αθήνα.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ, και πιθανόν το μέλλον, πολιτικοί παρατηρητές και δημοσκοπήσεις προαναγγέλλουν ότι θα είναι γεμάτο φωτιές. Γιατί η Ελλάδα των 2.000.000 νεόπτωχων του κατοχικού Μνημονίου να αποτελέσει εξαίρεση; Μετά τους φόβους που ήδη εκφράζονται και στην Αθήνα για μιμητικές παρενέργειες στο υπόστρωμα των πεινασμένων (ιθαγενών και ξένων) από τις λαϊκές εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, στην Αλβανία και μερικές χώρες του αραβικού κόσμου που βράζουν, οι επόμενοι φόβοι έχουν εστιαστεί (σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το αστυνομικό και το δικαστικό ρεπορτάζ) στις επερχόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις που αναμένονται πολυμετωπικές μεν αλλά ογκώδεις και, εν πολλοίς, ετερόκλητες.
Από πληροφορίες που υπάρχουν, ηγετικοί κύκλοι της Αστυνομίας έχουν εκφράσει -εδώ και καιρό- στην πολιτική ηγεσία τον προβληματισμό τους ότι τα ΜΑΤ, η ευέλικτη ομάδα ΔΙΑΣ αλλά και οι ομάδες ΔΕΛΤΑ δεν επαρκούν και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σε μαζική βία μέσα σε πόλη και σε αστικό πληθυσμό, εάν (παρ’ ελπίδα) υπάρξουν γενικευμένες εξεγέρσεις. Αρα η εξουσία -και κάθε μορφής εξουσία- γνωρίζει καλά πώς θα προστατευτεί και φαίνεται να είναι ενημερωμένη από καιρό για το χειρότερο σενάριο.
Το επόμενο τεστ για την «ασπίδα» του καθεστώτος είναι η γενική απεργία των συνδικάτων σης 22 και ης 23 Φεβρουαρίου. Η κινητοποίηση των εργαζομένων αναμένεται εντυπωσιακή και το ραντεβού δίνεται πάντα ειρηνικά στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους που όμως μυρίζουν μπαρούτι. Από τις πληροφορίες που υπάρχουν, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το συνδικάτο των καθηγητών, οι απεργοί των αστικών συγκοινωνιών, οι γιατροί και πιθανόν οι αγρότες που μαρσάρουν τα τρακτέρ έχουν αποφασίσει να περιφρουρήσουν τις κινητοποιήσεις τους.
Κανείς δεν θέλει άθλιοι προβοκάτορες να κηλιδώσουν τη φωνή του εργάτη και του ανέργου με μια νέα Marfin. Το καθεστώς όμως τρέμει. Το αποδεικνύουν τα τελευταία γεγονότα στην Κερατέα με τις οδομαχίες μέσα στον οικισμό. Αρχίζουν να βγαίνουν τα όπλα.
Προτεταμένο όπλο.
Η φωτογραφία του θερμοκέφαλου αστυνομικού με το προτεταμένο υπηρεσιακό όπλο να απειλεί τους κατοίκους της Λαυρεωτικής επιβεβαιώνει την αστυνομική θεώρηση ότι οι καταπονημένοι ένστολοι μόνοι τους «δεν θα τα βγάλουν πέρα» σε ακόμη πιο δύσκολες καταστάσεις.
Ακόμα και με την περιπολία της αστυνομικής αύρας, που αγοράστηκε το 2004 (εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων), αλλά έκανε το ντεμπούτο της στα, οδοφράγματα της Κερατέας μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση -παρά τις διαψεύσεις του ΓΕΣ- οφείλει μια απάντηση. Φοβάται κάτι στις 22 και τις 23 Φεβρουαρίου; Οταν ο λαός θα πνίξει το Σύνταγμα μπροστά στη Βουλή;
Υποψιάζεται και αφήνει να διαρρεύσουν εικόνες στρατιωτικής εμπλοκής της ομάδας «Νατοϊκής Καταστολής» για να ανακόψει -έστω και με προσομείωση συγκρούσεων- την οργή του κόσμου;
Εφημερίδα: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ(από eleftheriskepsii, amynias)
Ο Στρατός λοιπόν από τότε ήταν στα σχέδια του Κώστα Σημίτη για την αντιμετώπιση «εσωτερικών κινδύνων», όπως μας έλεγε ο πάντα «επίκαιρος» και προφητικός Ρέππας. Λίγους μήνες αργότερα, ο τότε αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαρβάλας όρισε και κάποιους από τους «εσωτερικούς κινδύνους». Σε ομιλία του στη Σχολή Πολέμου (21.8.02), είχε αναφερθεί στον «εθνικοθρησκευτικό φανατισμό» και τον εν γένει «ριζοσπαστισμό». Δηλαδή ξεκάθαρα και στο ογκώδες κοινωνικό κίνημα και στις ανεξέλεγκτες ταραχές των διαδηλωτών και σε όσους αποπειραθούν -ας πούμε- να μπουν στη Βουλή και να είναι τόσοι πολλοί, που να αδυνατούν να τους απωθήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις.
Οι πληροφορίες που τρόμαξαν το Μαξίμου και το σχέδιο για να μη γίνει Αίγυπτος η Αθήνα.
ΤΟ ΠΑΡΟΝ, και πιθανόν το μέλλον, πολιτικοί παρατηρητές και δημοσκοπήσεις προαναγγέλλουν ότι θα είναι γεμάτο φωτιές. Γιατί η Ελλάδα των 2.000.000 νεόπτωχων του κατοχικού Μνημονίου να αποτελέσει εξαίρεση; Μετά τους φόβους που ήδη εκφράζονται και στην Αθήνα για μιμητικές παρενέργειες στο υπόστρωμα των πεινασμένων (ιθαγενών και ξένων) από τις λαϊκές εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, στην Αλβανία και μερικές χώρες του αραβικού κόσμου που βράζουν, οι επόμενοι φόβοι έχουν εστιαστεί (σύμφωνα με όσα προκύπτουν από το αστυνομικό και το δικαστικό ρεπορτάζ) στις επερχόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις που αναμένονται πολυμετωπικές μεν αλλά ογκώδεις και, εν πολλοίς, ετερόκλητες.
Από πληροφορίες που υπάρχουν, ηγετικοί κύκλοι της Αστυνομίας έχουν εκφράσει -εδώ και καιρό- στην πολιτική ηγεσία τον προβληματισμό τους ότι τα ΜΑΤ, η ευέλικτη ομάδα ΔΙΑΣ αλλά και οι ομάδες ΔΕΛΤΑ δεν επαρκούν και δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν σε μαζική βία μέσα σε πόλη και σε αστικό πληθυσμό, εάν (παρ’ ελπίδα) υπάρξουν γενικευμένες εξεγέρσεις. Αρα η εξουσία -και κάθε μορφής εξουσία- γνωρίζει καλά πώς θα προστατευτεί και φαίνεται να είναι ενημερωμένη από καιρό για το χειρότερο σενάριο.
Το επόμενο τεστ για την «ασπίδα» του καθεστώτος είναι η γενική απεργία των συνδικάτων σης 22 και ης 23 Φεβρουαρίου. Η κινητοποίηση των εργαζομένων αναμένεται εντυπωσιακή και το ραντεβού δίνεται πάντα ειρηνικά στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους που όμως μυρίζουν μπαρούτι. Από τις πληροφορίες που υπάρχουν, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το συνδικάτο των καθηγητών, οι απεργοί των αστικών συγκοινωνιών, οι γιατροί και πιθανόν οι αγρότες που μαρσάρουν τα τρακτέρ έχουν αποφασίσει να περιφρουρήσουν τις κινητοποιήσεις τους.
Κανείς δεν θέλει άθλιοι προβοκάτορες να κηλιδώσουν τη φωνή του εργάτη και του ανέργου με μια νέα Marfin. Το καθεστώς όμως τρέμει. Το αποδεικνύουν τα τελευταία γεγονότα στην Κερατέα με τις οδομαχίες μέσα στον οικισμό. Αρχίζουν να βγαίνουν τα όπλα.
Προτεταμένο όπλο.
Η φωτογραφία του θερμοκέφαλου αστυνομικού με το προτεταμένο υπηρεσιακό όπλο να απειλεί τους κατοίκους της Λαυρεωτικής επιβεβαιώνει την αστυνομική θεώρηση ότι οι καταπονημένοι ένστολοι μόνοι τους «δεν θα τα βγάλουν πέρα» σε ακόμη πιο δύσκολες καταστάσεις.
Ακόμα και με την περιπολία της αστυνομικής αύρας, που αγοράστηκε το 2004 (εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων), αλλά έκανε το ντεμπούτο της στα, οδοφράγματα της Κερατέας μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση -παρά τις διαψεύσεις του ΓΕΣ- οφείλει μια απάντηση. Φοβάται κάτι στις 22 και τις 23 Φεβρουαρίου; Οταν ο λαός θα πνίξει το Σύνταγμα μπροστά στη Βουλή;
Υποψιάζεται και αφήνει να διαρρεύσουν εικόνες στρατιωτικής εμπλοκής της ομάδας «Νατοϊκής Καταστολής» για να ανακόψει -έστω και με προσομείωση συγκρούσεων- την οργή του κόσμου;
Εφημερίδα: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ(από eleftheriskepsii, amynias)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου