Το Ισραήλ θέλει την Ελλάδα σε ρόλο «συντονιστή»

Η συζήτηση ανάμεσα στις δύο κυβερνήσεις για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα

Της Δωρας Aντωνιου

Έναν πολύ πιο σύνθετο, σημαντικό και απαιτητικό ρόλο από αυτόν του απλού διαμετακομιστή ενέργειας (άλλωστε, ο σχετικός αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου δεν προβλέπεται να φθάσει επί ελληνικού εδάφους)

προδιαγράφει για την Ελλάδα η συζήτηση για στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ στον ενεργειακό τομέα. Η «Κ» συνομίλησε με ισραηλινές κυβερνητικές πηγές και παρουσιάζει σήμερα το περιεχόμενο της συζήτησης που διεξάγεται ανάμεσα στις...
δύο κυβερνήσεις, υπό το πρίσμα της μεταβολής ισορροπιών που συντελείται στον ενεργειακό χάρτη της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η συζήτηση δεν αφορά μόνο τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχει εντοπίσει το Ισραήλ, το οποίο ήδη έχει περάσει σε ένα δεύτερο στάδιο έρευνας και μέσα στους επόμενους μήνες θα είναι σε θέση να γνωρίζει εάν στην περιοχή υπάρχουν και ανάλογης δυναμικής κοιτάσματα πετρελαίου. Αφορά την προοπτική, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το οικονομικό όφελος, χώρες της περιοχής με «παγωμένες» ή ακόμη και εχθρικές σχέσεις να κληθούν να συνεργαστούν στον τομέα της ενέργειας.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν Ισραηλινοί αξιωματούχοι, των οποίων οι εκτιμήσεις προφανώς βασίζονται στα ευρήματα που έχουν δώσει οι πολυετείς και εκτεταμένες έρευνες για ενεργειακά αποθέματα στην ευρύτερη περιοχή, η Κύπρος είναι πολύ πιθανό να εντοπίσει σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου. Ελπιδοφόρα στοιχεία έχουν προκύψει και για κοιτάσματα παλαιστινιακών συμφερόντων στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Γάζας. Εξίσου πιθανό εκτιμάται ότι είναι να εντοπίσει αξιόλογα κοιτάσματα και ο Λίβανος, ενώ η Αίγυπτος ήδη έχει βρει και εξορύσσει φυσικό αέριο.

«Συντονιστής»

Η ισραηλινή πλευρά θεωρεί ότι το να κατασκευάσει καθεμιά από τις χώρες αυτές τον δικό της αγωγό είναι οικονομικά ασύμφορο. Ακόμη και η προοπτική κατασκευής δύο αγωγών περιορίζει σημαντικά τα περιθώρια κέρδους. Η πιο συμφέρουσα προοπτική είναι να κατασκευαστεί ένας αγωγός, στον οποίο θα διοχετεύεται φυσικό αέριο από πολλές διαφορετικές πηγές. Σε αυτή την προοπτική, θα απαιτηθεί ένας «συντονιστής», μια τρίτη χώρα, την οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι θα αποδεχτούν ως αξιόπιστο συνομιλητή, διαμεσολαβητή και διαχειριστή και για τον ρόλο αυτό οι Ισραηλινοί θεωρούν ως πλέον κατάλληλη επιλογή την Ελλάδα.

Οι συζητήσεις, που βρίσκονται σε εξέλιξη, προβλέπουν ότι ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου θα φθάνει μέχρι την Κύπρο. Εκεί το φυσικό αέριο θα υγροποιείται και θα μεταφέρεται από ελληνικών συμφερόντων πλοία, αρχικά στην Ελλάδα και, ανάλογα με τη ζήτηση, στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αγορές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την προοπτική εντοπισμού πλούσιων ενεργειακών κοιτασμάτων στην περιοχή, παλαιότερα είχαν γίνει συζητήσεις με την Τουρκία για την κατασκευή αγωγού, o οποίος μέσω Τουρκίας θα κατευθυνόταν βόρεια και θα συνδεόταν είτε με τον αγωγό «Ναμπούκο», που υποστηρίζεται από Ε.Ε. και ΗΠΑ για τη μεταφορά αερίου από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη, είτε με τον ανταγωνιστικό, ρωσικών συμφερόντων, South Stream. Για τον αγωγό «Ναμπούκο», η πρόσθετη τροφοδοσία του με φυσικό αέριο από τη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να αποτελέσει την απάντηση στα ερωτήματα που διατυπώνονται για την επάρκεια του αζέρικου φυσικού αερίου, ώστε να καταστεί βιώσιμο σχέδιο. Μετά την εκδήλωση της κρίσης στις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, οι σχετικές συζητήσεις «πάγωσαν». Μάλιστα, υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων στην ευρύτερη περιοχή, Ισραηλινός αξιωματούχος επισημαίνει με νόημα ότι «εάν η συνεργασία Ισραήλ – Ελλάδας – Κύπρου στην ενέργεια εξελιχθεί όπως προδιαγράφεται, το όνομα “Ναμπούκο” θα παραπέμπει στο μέλλον μόνο στην όπερα του Βέρντι».

(από 1453-2009, pentapostagma)