Πέθανε από την πείνα λόγω της «πνευματικής» δίαιτας που ακολουθούσε

Νεκρή στο σπίτι της στην ανατολική Ελβετία βρέθηκε γυναίκα, η οποία πίστευε ότι μπορούσε να ζήσει τρεφόμενη μόνο με «φως».

Η Άννα Γκούτ (ψευδώνυμο), ήταν γύρω στα πενήντα όταν είδε την κινηματογραφική ταινία «Στην αρχή ήταν το φως», μια ταινία στην οποία δύο άνδρες ισχυρίζονταν ότι μπορούσαν να επιβιώσουν εξ ολοκλήρου από το φως, έγραψε η εφημερίδα Tages Anzeiger.

Στην ταινία, η οποία είχε προβληθεί στους Ελβετικούς κινηματογράφους το 2010, εμφανίζονται δύο άνδρες, ο 62 ετών Ελβετός Michael Werner, ένας ανθρωποσοφιστής1 με δοκτοράτο στη Χημεία και ο 83χρονος Ινδός Γιόγκι Prahlad Jani2. Και οι δύο άνδρες υποστηρίζουν ότι αντλούν θρεπτικές ουσίες από «πνευματικά μέσα», παρά με τη πρόσληψη υλικής τροφής.

Ο Werner ισχυρίζεται ότι ζει με αυτό τον τρόπο από το 2001, ενώ ο Jani λέει ότι έζησε 70 χρόνια, όχι μόνο χωρίς τροφή αλλά και χωρίς νερό.
Προκειμένου ν’ ακολουθήσει την ίδια μακρόχρονη διαδικασία, η Άννα ξεκίνησε τη προετοιμασία της με την ανάγνωση του βιβλίου μιας άλλης οπαδού του «μπρεθαριανισμού» ("breatharianism"), της Ellen Greve από την Αυστραλία, γνωστής και με το όνομα Jasmuheen ή «αιώνια πνοή» (eternal air)3.

Αρχικά, η Άννα ακολούθησε κατά γράμμα τις οδηγίες του βιβλίου. Για μια βδομάδα ούτε έφαγε ούτε ήπιε τίποτε. Ύστερα από δύο –τρεις εβδομάδες ξεκίνησε να πίνει υγρά. Τα παιδιά της άρχισαν να ανησυχούν όταν είδαν τα πρώτα σημάδια κόπωσης, αλλά τους καθησύχασε λέγοντάς τους πως θα σταματήσει αν γίνει επικίνδυνο. Τελικά όμως, μια μέρα του περασμένου χειμώνα, τα παιδιά της τη βρήκαν νεκρή μέσα στο σπίτι της. Η αυτοψία έδειξε απλώς ότι πέθανε από την πείνα, αποκλείοντας οποιαδήποτε άλλη αιτία θανάτου.

Εκτός από την Άννα, έχουν γίνει γνωστοί οι θάνατοι και άλλων ατόμων που προσπάθησαν να ζήσουν μόνο με το «φως», ή την ούτω καλούμενη «συμπαντική πηγή ζωής» (“pranic nourishment”)4.

http://www.religionnewsblog.com/

Παραπομπές

 1.Ανθρωποσοφία: Ομάδα της «Νέας Εποχής» στο χώρο του αποκρυφισμού. Η διδασκαλία της παρερμηνεύει την Αγία Γραφή και είναι παντελώς ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη.  

2. Κάτω από τη λέξη γιόγκα έχουν στεγασθεί οι πιο ποικίλες θεωρίες και πρακτικές, από τον άκρατο «ασκητισμό» έως τον πιο απίθανο οργιαστικό ερωτισμό, τον ταντρισμό.

Όπως πληροφορούμαστε από το διαδίκτυο, έχουν γίνει δύο πειράματα, το 2003 και το 2010, στα οποία διαπιστώθηκε ότι ο Jani μπορούσε να ζήσει για 6-10 μέρες χωρίς τη λήψη τροφής ή νερού, αν και τα αποτελέσματα των ερευνών δεν έχουν δημοσιευτεί σε οποιοδήποτε επιστημονικό έντυπο.

Ανεξάρτητοι ιατρικοί κύκλοι αναφέρουν (το αυτονόητο) ότι αν και ο άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει για μέρες χωρίς τροφή και νερό, δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει για χρόνια. Ο γιόγκι Jani ισχυρίζεται ότι δεν αισθάνεται πείνα ή δίψα και μπορεί να ζήσει για δεκαετίες χωρίς τροφή και νερό, χάρη στη βοήθεια μιας ... Ινδής «θεάς»...

3-4. Οι οπαδοί του Μπρεθαριανισμού πιστεύουν ότι ασκούν μια μορφή «δίαιτας» ή «νηστείας», κατά την οποία ισχυρίζονται ότι μπορούν να επιβιώσουν τρεφόμενοι μόνο με «πράνα», (=«ζωτική ενέργεια» ή «συμπαντική ενέργεια» -cosmic energy- στον Ινδουισμό), ή, μόνο με το φως του ήλιου. (Σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Αγιουρβέδα, το φως του ήλιου είναι η κύρια πηγή της πράνα). Πιστεύουν επίσης ότι με αυτό τον τρόπο θα γίνουν «φωτισμένοι» και θα πάνε σ’ ένα «χρυσό παράδεισο»...

Η Greve ισχυρίζεται ότι δεν έχει φάει από το 1993. Εντούτοις παραδέχεται ότι πίνει τσάι από βότανα και περιστασιακά καταναλώνει σοκολάτες ή παγωτό... (Sunday Times Online UK, 26 Σεπτεμβρίου 1999).

ΣχόλιοΑντί άλλου σχολίου, παραθέτουμε αυτούσια αποσπάσματα από το βιβλίο «Η Νηστεία που Σώζει»¸ έκδοση  Ιεράς Μονής Τροοδιτίσσης, Κύπρος. «Η νηστεία είναι ένα θεόσδοτο μέσο για την πνευματική και ηθική τελείωση του Χριστιανού. Είναι, σύμφωνα με τους Πατέρες ένα εργαλείο, το οποίο οδηγεί , τους θέλοντας, στη σωφροσύνη και στον αγιασμό.

Πολλές φορές όμως το εργαλείο αυτό δεν το χρησιμοποιούμε ορθά, με αποτέλεσμα ο σκοπός της νηστείας να μην επιτυγχάνεται. Κάθε άσκηση πνευματική, που μας δίδεται από την Εκκλησία, με σκοπό τη σωτηρία μας, πρέπει να ασκείται σύμφωνα με τους κανόνες και το πνεύμα που αυτή θέτει, για να έχει το ποθούμενο αποτέλεσμα.

... Η αρχή κάθε αγώνα πνευματικού πρέπει να αποβλέπει και να έχει ως τελικόν στόχον το τέρμα του, να στοχεύει δηλαδή στο «κατάλληλον τέλος», σύμφωνα με τον Αγ. Γρηγόριο Παλαμά, που είναι η ένωσις του πιστού με τον Θεόν. Έτσι, και η νηστεία δεν είναι απλώς η αποχή από τις τροφές, αυτό είναι η αρχή της, αλλά το τέλος της που είναι η κάθαρση του ανθρώπου (από τα πάθη, τις κακίες) και η ένωση του με τον Θεό.

... Οι Πατέρες της Εκκλησίας παρατηρούν με έμφαση, ότι όπως υπάρχει νηστεία που εξομοιεί τον άνθρωπο με τον Θεό, ως προς την ηθική και πνευματική τελείωση, υπάρχει και νηστεία που εξομοιεί τον άνθρωπο με τους δαίμονες, ως προς την ηθική και πνευματική κακία και διαστροφή. Η νηστεία που γίνεται με κενοδοξία, εγωισμό και αστοχεί ως προς τον σκοπό της, που είναι η εσωτερική κάθαρση από τα πάθη, «προς τους πονηρούς αγγέλους μάλλον την συγγένειαν έχει». Όταν ο Χριστιανός νηστεύει μεν τις τροφές όπως καθορίζει η εκκλησία, όμως δεν καθαρίζεται από τα πάθη, ομοιούται με τους δαίμονες τους ακάθαρτους, οι οποίοι ουδέποτε τρέφονται. Αντιθέτως, όταν δια της νηστείας νικά τις ορμές των παθών και κάθε άτοπη πράξη, ομοιούται προς τον Σωτήρα Χριστό».

Μετάφραση-Σχόλιο Ελένη Ζήνωνος

Από το aktines