Το ανθρώπινο σώμα είναι μια τέλεια μηχανή, απίστευτα περίπλοκη
,και με άπειρες δυνατότητες.Όσο και αν έχει προσπαθήσει η επιστήμη να κατανοήσει
αυτό το κυτταρικό όχημα, όλο και ανακαλύπτει καινούρια πράγματα, και όταν
βρίσκει μια απάντηση σε κάτι, τότε πάντα αναβλύζουν νέα ερωτήματα .
Το ανθρώπινο σώμα έχει πέντε βασικά κέντρα τα οποία είναι
απαραίτητα για την επιβίωση του στον τρισδιάστατο κόσμο, και τα...
οποία είναι σημαντικό να γνωρίζουμε μιας και αυτά είναι τα <<εργαστήρια>> όπου δημιουργούμε τα εγώ μας ,η τις πτυχές μας ,η διαφορετικά …τα ψυχολογικά μας επιπρόσθετα.
οποία είναι σημαντικό να γνωρίζουμε μιας και αυτά είναι τα <<εργαστήρια>> όπου δημιουργούμε τα εγώ μας ,η τις πτυχές μας ,η διαφορετικά …τα ψυχολογικά μας επιπρόσθετα.
Aπό αυτά τα κέντρα και με τις ενέργειες που διαθέτουν, τρέφονται
όλα τα ψυχολογικά στοιχεία που δημιουργήσαμε και που αναβλύζουν στον ψυχισμό
μας.
Κάθε ένα κέντρο από αυτά λειτουργεί με την δική του ενέργεια,
και ανάλογα με το πιο εγκέφαλο χρησιμοποιεί ένα ελάττωμα για να εκφραστή,
καταναλώνει και την αντίστοιχη ενέργεια.
Μια πτυχή του εαυτού μας που θα προκαλέσει ένα συναίσθημα θα
κατανάλωση συναισθηματική ενεργεία ,αν είναι σκέψεις τότε θα καταναλώσουν
διανοητική ενέργεια ……κλπ…….
Αυτά τα πέντε κέντρα είναι …………….
1] Διανοητικό κέντρο , με έδρα τον εγκέφαλο...στο Κρανείο
.σχετίζετε με όλες τις διανοητικές λειτουργίες ,σκέψεις ,πεποιθήσεις ,απόψεις,
ιδέες, προγραμματισμός, απομνημόνευση, ανάλυση κλπ
2] συγκινησιακό κέντρο , με έδρα την περιοχή του ηλιακού
πλέγματος .σχετίζετε με αισθήματα και συναισθήματα ,αγάπη, φόβος, χαρά ,θλίψη
,άγχος ,ανασφάλεια, αισιοδοξία, πίστη κλπ
3] κινητικό κέντρο ,με έδρα το πάνω μέρος της σπονδυλικής στήλης
,σχετίζετε με την κίνηση ,χειρονακτική εργασία, αθλητισμός ,συνήθειες ,τικ,
κλπ
4] ένστικτο κέντρο ,με έδρα το κατώτερο μέρος της σπονδυλικής
στήλης, σχετίζετε με ένστικτες λειτουργίες όπως η λειτουργία της καρδιάς ,η πέψη
,η αναπνοή, η κυκλοφορία του αίματος κλπ
5] σεξουαλικό κέντρο ,με έδρα τα σεξουαλικά όργανα, που
σχετίζετε με την αναπαραγωγή, και την σεξουαλική δραστηριότητα .
Αυτά τα 5 κέντρα λέγονται και…… τρεις εγκέφαλοι….. [ σύμφωνα με
την γνωστική διδασκαλεία ]και τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με πολύ λεπτές
δέσμες νεύρων
Λέγονται έτσι διότι τα τρία τελευταία κέντρα κινητικό, ένστικτο,
και σεξουαλικό μαζί, αποτελούν τον τρίτο εγκέφαλο, που βρίσκετε κατά μήκος της
σπονδυλικής στήλης.[ νωτιαίος μυελός ]
Αυτοί οι τρεις εγκέφαλοι [ή 5 κέντρα ] πρέπει να λειτουργούν
αρμονικά μεταξύ τους
Και με τις αντίστοιχες ενέργειες που το κάθε ένα διαθέτει .
Όμως συμβαίνει ο σύγχρονος τρόπος ζωης ,συμπεριφοράς ,σκέψεις
και δράσης
Να κάνουν αυτά τα κέντρα να λειτουργούν ακατάστατα
,ανταγωνιστικά ,σε σύγκρουση, και το ένα να κλέβει ενέργεια από το άλλο.
Οι αρχαίοι Έλληνες πρώτοι πιθανόν είχαν αντιληφθεί την σημασία
της ισομερούς εκπαίδευσης αυτών των εγκεφάλων, για αυτό και σε όποιο αρχαίο ιερό
και αν βρεθούμε ,πάντα θα βρίσκουμε εκτός από τον ναό και την ακαδημία, ένα
θέατρο ,και έναστάδιο.
Πολλές φορές μετά από υπερβολική μελέτη η ανάγνωση ενός βιβλίου,
αισθανόμαστε την ανάγκη να περπατήσουμε λιγάκι, να κινηθούμε ,η άλλες φορές να
ακούσουμε μουσική.
Αυτό συμβαίνει διότι το διανοητικό κέντρο έχει καταναλώσει
αρκετή από την ενέργεια του, και χρειάζεται χρόνο για να αναπληρώσει αυτή την
ενέργεια .
έτσι αλλάζοντας κέντρο, βάζοντας δηλαδή το κινητικό να δουλέψει
με το περπάτημα ,η το συγκινησιακό με την μουσική πετυχαίνουμε αυτή τη
αναζωογόνηση .
Αυτό γίνετε πολλές φορές μηχανικά χωρίς να γνωρίζουμε το γιατί
.
Είναι το ότι το σώμα μας γνωρίζει αυτό που χρειάζεται, και μας
προκαλεί αυτήν την παρόρμηση η τάση.
Το καλύτερο φυσικά είναι να είμαστε ενήμεροι και συνειδητοί από
αυτή την διαδικασία .
Ο περισσότερος κόσμος δέχεται σαν εγκέφαλο μόνον αυτόν τον
οποίο έχουμε στο Κρανείο.
Όμως ο κάθε ένας και η κάθε μια μπορεί να επαληθεύσει με απλή
παρατήρηση, ότι υπάρχει μια περίεργη και διαφορετική δράση, και πολλές
αντιφάσεις σχετικά με την ψυχολογία μας και με διάφορα ζητήματα που μας
απασχολούν .
Άλλα λέει η λογική μας [διανοητικός εγκέφαλος] και άλλα τελικά
κάνουμε, η επιθυμούμε [ ο κινητικός, η συναισθηματικός εγκέφαλος ].
Αυτό δηλαδή που για κάποιον εγκέφαλο είναι σωστό για κάποιον
άλλον είναι λάθος .
Βλέπουμε ότι η σύγκρουση και η αντίθεση βρίσκετε πρώτα μέσα μας
,στην ψυχολογία μας, και αυτή την εσωτερική σύγκρουση εκφράζουμε και έξω μας
.
Είναι πολύ φυσικό ότι αν δεν μπορούμε να τα βρούμε με τον εαυτό
μας ,πως θα τα βρούμε με τον διπλανό μας.
Το άγχος , η ανασφάλεια ,η αβεβαιότητα , είναι το αποτέλεσμα
αυτό της εσωτερικής σύγκρουσης
Οι τύψεις του ότι κάτι δεν κάναμε καλά ,ότι έπρεπε να γίνει
αλλιώς κλπ δεν είναι παρά η εσωτερική διαφωνία μέσα μας............. και όχι η
συνείδηση μας
Είναι σαφές και ξεκάθαρο ότι αν πραγματικά θέλουμε την ενότητα
,και την ειρήνη θα πρέπει να την αναζητήσουμε πρώτα μέσα μας .
Είναι τελείως μάταιο να διαδηλώνουμε κατά του πολέμου, του
ρατσισμού, και του διαχωρισμού ,όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτό που
καταδικάζουμε.
Είδαμε τα τελευταία χρόνια ότι μόλις τελείωνε ένας πόλεμος σε
ένα σημείο του πλανήτη, μετά από λίγο έκανε μετάσταση σε ένα άλλο.
Η εικόνα του κόσμου, είναι η δική μας εικόνα που την προβάλουμε
, ο κόσμος είναι αυτό που εμείς είμαστε .
Αυτό έχει ειπωθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, και με χιλιάδες
διαφορετικούς τρόπους .
Ο διανοητικός εγκέφαλος για παράδειγμα, μας λέει ότι είναι
σωστό να κάνουμε μια επένδυση σε ένα ακίνητο, παίρνοντας κάποιο δάνειο, και ότι
είναι καλό να γίνει .
Μετά από λίγο καιρό έχουμε άλλη γνώμη , αυτή την φορά από τον
εγκέφαλο των συγκινήσεων ο οποίος λόγω της κρίσης, ο φόβος έχει
κυριαρχήσει και ο νους μας λέει ότι ήταν λάθος και δεν έπρεπε να γίνει .
Ξεκινάμε να καπνίσουμε ένα τσιγάρο από απλή περιέργεια, και
μετά από λίγο διάστημα γίνεται συνήθεια από τον εγκέφαλο της κίνησης, και όσο
και αν ο εγκέφαλος της διανόησης είναι υπέρ της διακοπής αυτής της συνήθειας, ο
κινητικός εγκέφαλος που τα έχει κάνει πλακάκια με το συναισθηματικό δεν το
επιτρέπουν.
Ο εγκέφαλος της συγκίνησης θυμώνει με ένα συνάδελφο μας ή με
κάποιο συγγενή μας και το θεωρούμε αρχικά πολύ φυσικό και σωστό, αφού μας
πρόσβαλε, ή έκανε κάτι που δεν έπρεπε.
Μετά που έχει τελειώσει το γεγονός, ο διανοητικός εγκέφαλος
αναρωτιέται μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί στην συμπεριφορά μας.
Η έκφραση…. "αυτός δεν ξέρει τη θέλει" η
"δεν ξέρουμε τη θέλουμε", είναι διαδεδομένη παντού και δηλώνει
τον αναποφάσιστο η αυτόν που βρίσκετε σε μια εσωτερική σύγχυση, και δεν είναι σε
θέση να επιλέξει, για το τι είναι καλύτερο να κάνει.
Παρόμοιες συγκρούσεις και αντιφάσεις μπορούμε να βρούμε πολλές,
παρατηρώντας τον εαυτό μας…….
Και όλα αυτά είναι πολύ φυσικά, αφού οι εγκέφαλοι μας είναι
έρμαια στις ορέξεις των ψυχολογικών επιπροσθέτων [εγώ , πτυχές ] του εαυτού μας,
που έχομε δημιουργήσει, και τα οποία καταναλώνουν την ενέργεια τους
ανελέητα.
Όταν υπάρχει επίγνωση του εαυτού μας ,όταν προσπαθούμε να
είμαστε συνειδητοί από όλα αυτά που συμβαίνουν στην ψυχολογία μας, τότε
βλέπουμε ….
Και είναι συνείδηση η οποία "βλέπει" ………..και
δεν κρίνει ,και δεν καταδικάζει καμιά σκέψη, συναίσθημα ,η δράση ,και καμιά
πτυχή του εαυτού μας .
Δεν διαχωρίζει σε καλό και κακό ,σε σωστό και λάθος …….
Η κρίση ,ο διαχωρισμός είναι χαρακτηριστικό κάποιου εγώ, η
πτυχής μας που ελέγχει κάποιο εγκέφαλο μας, και φυσικά τρέφετε από την διαμάχη
και την ένταση που δημιουργεί καταναλώνοντας τις ενέργειες μας .
[το διανοητικό κέντρο είναι το αρχηγείο του εγώ ]
[το διανοητικό κέντρο είναι το αρχηγείο του εγώ ]
Την συνείδηση την ενδιαφέρει η βιωματική εμπειρία ….η αρμονία,
το παιχνίδι της αντικειμενικής γνώσης
Και αντιλαμβάνεται αυτό που η προσωπικότητα και ο νους των
ψυχολογικών επιπροσθέτων δεν μπορεί να αντιληφθεί.
Η συνείδηση [ συνειδητοποίηση ] αυτής της εσωτερικής μας
σύγκρουσης, έχει σαν αποτέλεσμα και την κατανόηση της ματαιότητας αυτής
της ψυχολογικής διαμάχης.
Η συνείδηση βιώνει αυτή την ψυχολογική κατάσταση σαν εμπειρία, η
οποία δεν εξυπηρετεί την αρμονία και ψυχολογική ισορροπία..
Αποδέχεται όλα τα μέρη αυτής της διαμάχης, και έτσι παύει και η
διαμάχη, η σύγκρουση αναπόφευκτα παίρνει τέλος και κατά ένα θαυμαστό τρόπο αρχίζουν να τελειώνουν και οι
προσωπικές μας συγκρούσεις στο εξωτερικό περιβάλλον μας και στο κόσμο μας.
Πολλοί θεωρούν την αποδοχή σαν δήγμα αδυναμίας και
κατωτερότητας, και την συγχώρεση ανωφελή .
Η αποδοχή είναι αποτέλεσμα βαθειάς κατανόησης, και η συγχώρεση
τρόπος ζωης .
Η συνείδηση είναι αυτή η οποία μπορεί να επαναφέρει τους
τρεις εγκεφάλους
Να δουλεύουν αρμονικά μεταξύ τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου