Η Μέρκελ παραδέχτηκε τη μεγάλη “μπλόφα” με την Ελλάδα.

Οι δυο δανειακές συμβάσεις τις οποίες υπέγραψε η Ελλάδα με την τρόικα, τα Μνημόνια Ι και ΙΙ, αναπτύχθηκαν σε ένα περιβάλλον διεθνών αδιεξόδων και ωμών εκβιασμών. Η Αθήνα βρέθηκε αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας, στην περίπτωση που αρνείτο να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τη… συνταγογράφηση της τρόικας για ένα μείγμα οικονομικής πολιτικής που θα περάσει στην...
Ιστορία ως κατεξοχήν παράδειγμα προς αποφυγή. Ενώ, δεν έλειψαν και περισπούδαστες αναλύσεις με επίφαση επιστημοσύνης, περί του… παράθυρου ευκαιρίας που βρήκαν οι Ευρωπαίοι, ώστε να εξωθήσουν την Ελλάδα σε έξοδο από την ευρωζώνη, χωρίς να πληγεί ανεπανόρθωτα το κοινό νόμισμα.

Με συνέντευξή της στο BBC, η Άνγκελα Μέρκελ, δηλαδή το κατεξοχήν πρόσωπο του Δημοσιονομικού Συμφώνου που απειλεί με ακρωτηριασμό το κοινωνικό κράτος στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραδέχεται τη… μεγάλη μπλόφα. Επισημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, ακόμη κι αν το ήθελε η ίδια η Αθήνα.

Αναφέρεται στο ντόμινο ψυχολογικής αποσύνθεσης που θα προκαλούσε μια τέτοια εξέλιξη, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι θα οδηγούσε στην κατάρρευση της εμπιστοσύνης προς την ευρωζώνη, καθώς οι διεθνείς αγορές θα αναρωτιούνταν ποια θα ήταν η επόμενη χώρα, η οποία θα ακολουθούσε την κακή μοίρα της Ελλάδας.

Και φυσικά, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για το μέλλον, υπενθυμίζοντας ότι η ευρωζώνη μπορεί να προχωρήσει μονάχα πλήρως… αρτιμελής. Όχι χάνοντας κράτη-μέλη όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, πόσο μάλλον η Ισπανία και η Ιταλία που έπονται.

Το παράδειγμα της Lehman Brothers προκαλεί… τρόμο, στην προοπτική να επαναληφθεί στην περίπτωση μιας χώρας όπως η Ελλάδα. Γι’ αυτό και, όσο προετοιμασμένοι κι αν δηλώνουν οι Ευρωπαίοι στο μέλλον για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, στην πραγματικότητα γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι δεν θα είναι ποτέ κατάλληλα προετοιμασμένοι.

Για τον εξαιρετικά απλό λόγο ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις παρενέργειες και τις διαστάσεις του προβλήματος, από τη στιγμή που άπτεται της πιστωτικής εμπιστοσύνης των πολιτών. Επομένως του ψυχισμού των κοινωνιών, και κατ’ επέκταση των αγορών.

Καλό θα είναι να διαβάσουμε με προσοχή όσα είπε η Άνγκελα Μέρκελ. Για να θυμόμαστε μέχρι που φτάνουν τα όρια της αυστηρότητας της ευρωζώνης. Μέχρι που φτάνουν τα όρια ενός εθνικού εκβιασμού.

(από statesmen)