Αντισυνταγματικό και δασοκτόνο το άρθρο 29 του ν/σ για τη Διαχείριση και προστασία ακινήτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

Την καταφανή αντισυνταγματικότητα του άρθρου 29 του σχεδίου νόμου για τη «Διαχείριση και προστασία ακινήτων Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης» τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, ο βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Αριστεράς Νίκος Τσούκαλης. Με το...
εν λόγω άρθρο συμπληρώνονται οι διατάξεις του ν. 998//1979 (Α'289) και μεταξύ άλλων προβλέπονται και τα εξής:

«Μετά το άρθρο 46 του ν. 998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώ­ρας» (Α' 289) προστίθεται άρθρο 46α ως εξής:

«Άρθρο 46^α. Εκχερσωθείσες δασικές εκτάσεις για αγροτική χρήση.

1.                   Για λόγους δημοσίου συμφέροντος δασικού χαρακτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης από τον κάτοχο τους.

2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου αυτού ε­κτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται σε κυρωμένους δασικούς χάρτες ως δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και οι εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικό κα­θεστώς προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 του ν. 3937/2011 (Α' 60), Τυχόν εκδοθέντες τίτλοι κυριότητας ανακαλούνται και το τίμημα επιστρέφεται».

Ο κ. Τσούκαλης στην τοποθέτησή του ανέφερε πως «αντίστοιχης διατύπωσης διάταξη υπήρχε και στο άρθρο 95 του νόμου 998/1979 όπου στην παράγραφο 1 αναφερόταν συγκεκριμένα: «εκχέρσωση των παραχωρηθησών κατά τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας μέχρι της 11ης Ιουνίου 1975 εποικιστικών εκτάσεων επιτρέπεται μόνο, εφόσον έχουν τη μορφή δασικών εκτάσεων κατόπιν άδειας του Νομάρχη». Το άρθρο αυτό, τόνισε ο κ. Τσούκαλης, κηρύχθηκε αντισυνταγματικό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ' αριθμόν 3578 του 1996 και δεν εφαρμόστηκε. Οι δε εκτάσεις που είχαν εκχερσωθεί, έπρεπε να είχαν κηρυχθεί αναδασωτέες.

Εάν αυτό ισχύει στις εποικιστικές, φανταστείτε πόσο προστατεύονται οι δασικές εκτάσεις. Με την έννοια αυτή λοιπόν, για να παρακάμψετε τη σίγουρη αντισυνταγματικότητα - κατά την εκτίμησή μου – τουλάχιστον δεχτείτε αυτό που ανέφερε ο κ. Καρτάλης, να περιληφθεί η ίδια διάταξη για τις αεροφωτογραφίες του 1965 και στο άρθρο 29.»

Το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του κ. Τσούκαλη έχει ως εξής:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε.

Στη συζήτηση επί της αρχής είχα κάνει μια τοποθέτηση και είχα πει ότι, δεν μπορεί ακίνητα του Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, να χρησιμοποιούνται για άλλους λόγους εκτός από τον πρωτογενή τομέα. Εάν είναι κάποια ακίνητα, τα οποία δεν προορίζονται για τον πρωτογενή τομέα, καλύτερα ας αναλάβει τη διαχείριση το Υπουργείου Οικονομικών και ας αναπτύξει οποιεσδήποτε δραστηριότητες. Κύριε Υφυπουργέ, αυτό το λέω, γιατί ναι μεν διορθώσατε στο άρθρο 4 και σωστά την αναφορά «ακίνητα για επενδύσεις», όμως το «για οποιονδήποτε σκοπό» πιο κάτω στα 100 στρέμματα το αφήσατε. Για ταυτότητα του λόγου, λοιπόν, πρέπει και στο σημείο εκείνο να διορθωθεί.

Έγιναν αρκετές βελτιώσεις, όμως, είναι κάποιες, που εξακολουθούν, να μας προβληματίζουν, όπως π.χ. τα κριτήρια και η ιεράρχηση του άρθρου 7, με έκπληξη είδα ότι, μειώσατε τα μόρια στα 200 για νέους ηλικίας έως 35 ετών με πτυχίο γεωτεχνικής σχολής, ενώ είχα αναφέρει στην πρώτη μου τοποθέτηση ότι, θα πρέπει πάση θυσία και για λόγους ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα με νέες τεχνολογίες, να προτιμούνται οι γεωτεχνικοί. Δεν ξέρω την αιτιολογία μείωσης αυτής της κατηγορίας από τα 200  στα 100.

Εξακολουθώ, να έχω κάποιες επιφυλάξεις όσον αφορά τη διαδικασία του άρθρου 22. Δηλαδή, την εξέταση και κυρίως με τη δυνατότητα διάγνωσης της εγκυρότητας των τίτλων ή της βασιμότητας των τίτλων από μια Επιτροπή, η οποία θα αποτελείται από υπαλλήλους, ανεξαρτήτως εάν προεδρεύετε από έναν σύμβουλο του δημόσιου, από έναν πάρεδρο.

Έρχομαι στο άρθρο 29, επειδή κάνατε μια ειδική αναφορά και φαντάζομαι ότι, αναφέρεστε στο έγγραφο της οικολογικής κίνησης Πάτρας. Αναφέρατε για κάποιους οικολόγους από την Αχαΐα. Έχω υποχρέωση να το καταθέσω και συμπληρωματικά με αυτά που είπε ο κ. Καρτάλης όσο αφορά το άρθρο 29. Ίσως εσείς να μην το ξέρετε, αλλά οι σύμβουλοί σας σίγουρα πρέπει, να το ξέρουν ότι, αντίστοιχης διατύπωσης διάταξη υπήρχε και στο άρθρο 95 του νόμου 998 του 1979. Στην παράγραφο 1 αναφερόταν συγκεκριμένα: «εκχέρσωση των παραχωρηθησών κατά τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας μέχρι της 11ης Ιουνίου 1975 εποικιστικών εκτάσεων επιτρέπεται μόνο, εφόσον έχουν τη μορφή δασικών εκτάσεων κατόπιν άδειας του Νομάρχη».

Το άρθρο αυτό κηρύχθηκε αντισυνταγματικό από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ' αριθμόν 3578 του 1996 και δεν εφαρμόστηκε. Οι δε εκτάσεις που είχαν εκχερσωθεί έπρεπε, να είχαν κηρυχθεί αναδασωτέες. Εάν αυτό ισχύει στις εποικιστικές, φανταστείτε πόσο προστατεύονται οι δασικές εκτάσεις. Με την έννοια αυτή, λοιπόν, για να παρακάμψετε τη σίγουρη αντισυνταγματικότητα - κατά την εκτίμησή μου – τουλάχιστον, δεχτείτε αυτό, που ανέφερε ο κ. Καρτάλης για την ταυτότητα του λόγου και του νομικού, αλλά και του ουσιαστικού, να περιληφθεί η ίδια διάταξη για τις αεροφωτογραφίες του 1965 και στο άρθρο 29.

Ευχαριστώ. Η θέση μας εξακολουθεί να είναι επί της αρχής θετική. Επί των άρθρων θα τοποθετηθούμε στην Ολομέλεια.

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΑΡΘΡΟ 29

Άρθρο 29 Συμπλήρωση διατάξεων του ν. 998//1979 (Α'289)

Μετά το άρθρο 46 του ν. 998/1979 «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώ­ρας» (Α' 289) προστίθεται άρθρο 46α ως εξής:

«Άρθρο 46^α. Εκχερσωθείσες δασικές εκτάσεις για αγροτική χρήση.

1.                   Για λόγους δημοσίου συμφέροντος δασικού χαρακτήρα εκτάσεις που εκχερσώθηκαν για γεωργική χρήση, πριν τεθεί σε ισχύ το Σύνταγμα του 1975 και διατηρούν τη χρήση αυτή μέχρι σήμερα, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, απαγορευμένης κάθε άλλης χρήσης από τον κάτοχο τους.

2. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου αυτού ε­κτάσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται σε κυρωμένους δασικούς χάρτες ως δάση, δασικές ή αναδασωτέες εκτάσεις, καθώς και οι εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικό κα­θεστώς προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 19 του ν. 1650/1986, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 5 του ν. 3937/2011 (Α' 60), Τυχόν εκδοθέντες τίτλοι κυριότητας ανακαλούνται και το τίμημα επιστρέφεται.

3.  Οι κάτοχοι των δημόσιων εκτάσεων της παραγράφου 1 εφόσον έχουν την ιδιότητα του κατ' επάγγελμα αγρότη υποβάλουν αίτημα εξαγοράς στο αρμόδιο Δασαρ­χείο ή στην αρμόδια Διεύθυνση Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο. Στην αίτηση περιγράφεται το κατεχόμενο ακίνητο κατά θέση, όρια και εμβαδόν, με συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα εξαρτημένο από το Εθνικό Τριγωνομετρικό Δίκτυο (κρατικό σύστημα συντεταγμένων ΕΓΣΑ '87). Ο Δασάρχης ή ο Διευθυντής Δασών, εφόσον δεν υφίσταται Δασάρχης, εισηγείται αρμοδίως και ο Δι­ευθυντής της οικείας Διεύθυνσης Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει την απόφαση εξαγοράς της έκτασης. Η προθεσμία για την κατάθεση των αιτήσεων εξαγοράς λήγει την 31.12.2013. Η προθεσμία αυτή μπορεί να παραταθεί για ένα ακόμα έτος με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.                           

4.  Για την κατοχή του ακινήτου λαμβάνονται υπόψη ιδίως πράξεις αποδοχής κληρονομιάς, ιδιωτικά σύμφωνη με βέβαιη χρονολογία, καθώς και παραχωρητήρια των δασικών υπηρεσιών για χρήσεις που προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία. Οι ένορκες βεβαιώσεις δεν λαμβάνονται υπόψη ως αποδεικτικό στοιχείο για την α­πόδειξη κατοχής του ακινήτου.

5.  Το τίμημα εξαγοράς ορίζεται στο ½  της αντικειμενι­κής αξίας ή άλλως της αγοραίας αξίας και καταβάλλεται σε τέσσερις (4) εξαμηνιαίες άτοκες δόσεις. Το τίμημα κατατίθεται υπέρ του Ειδικού Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου και διατίθεται αποκλειστικά για την ανάπτυ­ξη και προστασία των δασών.                                                      

6.  Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί των εκτάσεων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 10 του ν. 3208/2003.

7. Οι κάτοχοι δημόσιων και μη εκτάσεων της παραγρά­φου 1 καταβάλουν χρηματικό αντάλλαγμα για την απώ­λεια του φυσικού αγαθού από την αλλαγή χρήσης της έ­κτασης, για να αναδασωθεί αντίστοιχη έκταση, κατά την έννοια του «θετικού περιβαλλοντικού ισοζυγίου», κατ¹ ε­φαρμογή του άρθρου 45 παρ. 12 του ν. 998/1979, η οποία      η προστέθηκε με το άρθρο 1 παρ. 10 του ν. 3208/ 2003. Η καταβολή του ανταλλάγματος αυτού αποτελεί προϋπόθεση για την εξαγορά της έκτασης από τον ενδιαφερόμενο σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2, καθώς και για τη νομιμοποίηση της αλλαγής χρήσης από τον κάτοχο έκτασης δημόσιας ή μη.

8.  Έως ότου εξοφληθεί το οφειλόμενο τίμημα και καταβληθεί το αντάλλαγμα χρήσης, ο κάτοχος δεν μπορεί να μεταβιβάσει την έκταση.                                                        

9.  Μετά την εξόφληση του τιμήματος και του χρηματι­κού ανταλλάγματος, οι διοικητικές πράξεις που εκδόθη­καν από τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες για την προστα­σία της έκτασης, σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, παύουν να ισχύουν. Ο Γενικός Γραμματέας της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης εκδίδει τίτλο κυ­ριότητας υπέρ του κατόχου της έκτασης. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος. Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζεται ο τύπος του τίτλου κυριότητας»