Διαζύγια εξπρές....

Του Γιώργου Καισάριου

Μια από τις καλές ιδέες που ακούσαμε πρόσφατα, έχει να κάνει με τις διαδικασίες εξπρές για τα συναινετικά διαζύγια.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται, τα ενδιαφερόμενα ζευγάρια θα μπορούν με ένα ιδιωτικό συμφωνητικό που θα υπογράφουν στο...
ληξιαρχείο να παίρνουν διαζύγιο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η παράσταση δικηγόρου, ένας για την κάθε πλευρά και η θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής από τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου.

Η ιδέα είναι πολύ σωστή και είναι σίγουρο ότι θα μειωθεί το κόστος και ο χρόνος ενός διαζυγίου και θα προκαλέσει την άμεση αποσυμφόρηση του ήδη βεβαρημένου δικαστικού συστήματος στη χώρα μας.

Το ερώτημα όμως είναι το εξής. Χρειάζεται δικηγόρο για να παντρευτείς; Για ποιο λόγο είναι ανάγκη η παράσταση δικηγόρου, από τη στιγμή που για να παντρευτείς, δεν έχεις την ανάγκη δικηγόρου στην τελετή του γάμου;

Επίσης, τι δουλειά έχει και για ποιο λόγο θα πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου για να πιστοποιήσει το γνήσιο της υπογραφής; Παρίσταται ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου όταν κάποιος παντρεύεται; Δεν μπορεί το δημαρχείο να πιστοποιήσει την υπογραφή των ζευγαριών; Δηλαδή τα δημαρχεία σήμερα τι ρόλο παίζουν; Δεν έχει νομική ισχύ το γνήσιο της υπογραφής των ΚΕΠ και άλλων δημοσίων υπηρεσιών;

Ο κουμπάρος έχει την έννοια να υπάρχει μάρτυρας. Θα μπορούσα να δεχτώ ότι θα πρέπει να παρίσταται και ο κουμπάρος όταν ένα ζευγάρι θέλει να χωρίσει, αλλά όχι ο όποιος δικηγόρος και σίγουρα όχι ο όποιος πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου.

Στη Βουλγαρία μου είπαν (και διορθώστε με αν κάνω λάθος, διότι δεν το έχω ερευνήσει), τα διαζύγια βγαίνουν με μια απλή υπογραφή του ζευγαριού και τίποτα άλλο. Ούτε δικηγόρο ούτε τίποτα. Αν πράγματι είναι έτσι, δεν βλέπω τον λόγο να μην μπορεί να γίνει το ίδιο και εδώ.

Εκτιμώ ότι το νομικό λόμπι για άλλη μια φορά έχει βάλει το χέρι του, καθώς βλέπει ότι θα χάσει ένα καλό μεροκάματο από την μπίζνα του διαζυγίου και προσπαθεί έστω την τελευταία στιγμή, να γλιτώσει κάτι με την υποχρεωτική του παρουσία στις υπογραφές.

Όσον αφορά τα περιουσιακά, αυτό είναι άλλο θέμα. Ένα ζευγάρι που δεν θέλει να είναι μαζί κοινή συναίνεση, έχει κάθε δικαίωμα να μην είναι μαζί. Είναι θέμα ατομικών δικαιωμάτων. Το αν έχουν περιουσιακά στοιχεία που θα πρέπει να μοιραστούν, αυτό μπορεί να εκδικαστεί στα αστικά δικαστήρια αν δεν μπορούν να συμφωνήσουν στη μοιρασιά. Και έχουν κάθε δικαίωμα να πάρουν αυτή την απόφαση χωρίς την παράσταση δικηγόρων ή του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου, από τη στιγμήν που δεν είναι ανάγκη η παρουσία αυτών όταν αποφάσισαν να παντρευτούν εξαρχής.

Κατά τα άλλα, το όλο νομοσχέδιο με βρίσκει σύμφωνο, ακόμα και με την υποχρεωτική παρουσία δικηγόρου (για την οποία διαφωνώ), διότι αν μη τι άλλο, είναι μια καλύτερη λύση από το σύστημα που έχουμε σήμερα.

george.kesarios@capital.gr

(από capital)