Ποιο Επιμελητήριο χρειάζονται οι επιχειρήσεις στη Θεσπρωτία;

Σε λίγες μέρες, τα μέλη του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας θα αναδείξουν το νέο διοικητικό συμβούλιο.

Είναι αλήθεια ότι ο θεσμός περνάει κρίση στη συνείδηση των επιχειρηματιών του τόπου μας, πράγμα που εν μέρει αποτυπώθηκε στην παρουσία ενός μόνο ψηφοδελτίου και στην απροθυμία πολλών να συμμετέχουν, χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την αξία και την εμπειρία των συναδέλφων που κατέθεσαν μεμονωμένες υποψηφιότητες.

Είναι αλήθεια, επίσης, ότι δεν καταγράφηκαν συγκεκριμένες προτάσεις και δεσμεύσεις από την...
«παράταξη» που θα αναλάβει τις τύχες του Επιμελητηρίου μετά τις εκλογές.

Πιστεύουμε πως το επόμενο διοικητικό συμβούλιο θα αναλάβει μια μεγάλη ευθύνη: ή θα προσπαθήσει να αναβαθμίσει τον θεσμό ή θα οδηγήσει σε όξυνση την κριτική και θα βαθύνει το αίτημα για προαιρετική συμμετοχή των επιχειρήσεων στα δρώμενα του Επιμελητηρίου.

Επειδή, όμως, ο θεσμός αποτελεί πραγματικότητα, από την πλευρά μας οφείλουμε να καταθέσουμε κάποιες προτάσεις, τώρα, πριν από τις εκλογές, υποσχόμενοι να είμαστε παρόντες στις μελλοντικές διαδικασίες και να τις διευρύνουμε, προς όφελος των επιχειρήσεων:

·        πρώτο μέλημα της νέας διοίκησης πρέπει να είναι το «πάγωμα» των συνδρομών για το επόμενο έτος και η μείωσή τους κατά 50% από τις φετινές, από το 2013. Οι συνδρομές του Επιμελητηρίου Θεσπρωτίας χαρακτηρίζονται ως πολύ υψηλές πανελλαδικά, ενώ το υπόλοιπο του ταμείου του, που ανέρχεται στις 650.000€ περίπου, είναι ικανό να του παρέχει οικονομική αυτάρκεια.

·        νέος τρόπος υπολογισμού των συνδρομών, ανάλογος με την ωφέλεια που λαμβάνουν οι επιχειρήσεις από το Επιμελητήριο στην υλοποίηση προγραμμάτων ανάπτυξης, στην επέκταση σε νέες αγορές κλπ. Επίσης, να συνυπολογίζεται η δυναμική της κάθε είδους επιχείρησης σχετικά με τα περιθώρια ανάπτυξης και εξέλιξης.

·        να εγκαταλειφθεί κάθε σκέψη ανέγερσης νέου Επιμελητηριακού μεγάρου. Το κόστος των 2 εκατ. € που θα απαιτηθεί είναι προκλητικό για μια αγορά που βιώνει μια άνευ προηγουμένου κρίση, θα εξαφανίσει τα αποθεματικά του ταμείου και θα υποθηκεύσει τα μελλοντικά έσοδα.

·        πρέπει να γίνουν ενέργειες αναβάθμισης του θεσμικού και ουσιαστικού του ρόλου, μέσω της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας. Τα Επιμελητήρια θα έπρεπε να έχουν τον μέγιστο ρόλο στην εμπορική χωροθέτηση των νομών της χώρας, αλλά και στη συμβουλευτική προς τους νέους επιχειρηματίες, ο οποίος ρόλος να ξεπερνά τα δεδομένα της γνωμάτευσης και να είναι δεσμευτικός. Τέτοιου είδους εξουσίες πρέπει να του παραχωρηθούν κεντρικά και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν το Επιμελητήριό μας, μαζί με τα υπόλοιπα τον διεκδικήσουν. Ένα όργανο τοπικό μπορεί και πρέπει, αντικειμενικά, να αποφασίζει για το ποιες, πόσες, πόσο μεγάλες ή μικρές επιχειρήσεις και που, χρειάζεται η Θεσπρωτία (το ζήτημα της εμπορικής χωροθέτησης είναι τεράστιο, προς το παρόν μένουμε στα στοιχειώδη).

·        πιο συγκεκριμένα, σχετικά με τη συμβουλευτική, θα μπορούσε το Επιμελητήριο, ακόμη και σήμερα, δίχως νομοθετική ρύθμιση, να βοηθά αυτούς που θέλουν να επιχειρήσουν, προτείνοντας τομείς επένδυσης που λείπουν από τον τόπο και τρόπους οργάνωσης που θα μειώνουν το ρίσκο ή τις ευκαιριακές επιχειρηματικές δράσεις.

·        σχετικά με τις ιδιαιτερότητες της Θεσπρωτίας, πρέπει να οργανωθεί ο τομέας του τουρισμού – καταλύματα, υποδομές, κρουαζιέρα – καθώς και να βοηθηθούν όλες οι επιχειρήσεις ώστε να αναπτυχθεί πλήρως κάθε δυνατότητα συνεργασίας με τη γείτονα Αλβανία – εξαγωγές, προσέλκυση καταναλωτών, επέκταση.

·        πρέπει κάποτε να γίνει μια οργανωμένη, επιστημονική έρευνα αγοράς της Θεσπρωτίας που να περιλαμβάνει όλους τους τομείς – εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμό, βιοτεχνία – τέτοια που να αναδείξει σε επίπεδο επιχειρηματιών και καταναλωτών τα στοιχειώδη προτερήματα του τόπου, αλλά και τις δομικές ελλείψεις και να αποτελέσει οδηγό μιας προσπάθειας επικεντρωμένης ανάπτυξης που να συγκρατεί τους καταναλωτές και να οδηγεί σε εξωστρέφεια την εσωτερική αγορά προς στους κοντινούς νομούς.

·        να αναλάβει τη σύνταξη των επιχειρηματικών σχεδίων για τη συμμετοχή σε αναπτυξιακά προγράμματα, σε χαμηλότερο κόστος από αυτό που απαιτείται να πληρώσουν σήμερα οι ενδιαφερόμενοι που απευθύνονται σε εξωτερικούς συμβούλους.

·        να παρέχει πρωτοβάθμια νομική κάλυψη στους συναδέλφους που έχουν απλές διαφορές με το δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία.

·        να παρίσταται εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου στις επιτροπές αξιολόγησης των προσφορών στους διαγωνισμούς προμήθειας υλικών.

·        να υπάρξει αξιοποίηση του διοικητικού συμβουλίου με ταυτόχρονο περιορισμό των αρμοδιοτήτων της διοικούσας επιτροπής (προεδρείο), η οποία να ασχολείται μόνο με τα τρέχοντα και επουσιώδη ζητήματα, ώστε οι αποφάσεις να παίρνονται με τον μέγιστο δημοκρατικό τρόπο και να κρίνει το συμβούλιο για το ποια ζητήματα πρέπει να συζητηθούν.

·        να στηρίξει το Επιμελητήριο ουσιαστικά τα τοπικά συνδικαλιστικά όργανα – οικονομικά, νομικά, υλικοτεχνικά – που αποδεδειγμένα εργάζονται για την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας.

Αυτές είναι ορισμένες προτάσεις που μπορούν να επιφέρουν αλλαγές στο επίπεδο της λειτουργίας, της οργάνωσης, των προτεραιοτήτων και της αποσαφήνισης των στόχων του Επιμελητηρίου.

Δεν είναι οι μόνες, αλλά κινούνται στην κατεύθυνση της ενεργής παρουσίας του Επιμελητηρίου σε κάθε πτυχή της επιχειρηματικής δράσης των συναδέλφων. Γιατί μόνο έτσι θα βρουν οι επιχειρηματίες – αυτοαπασχολούμενοι κυρίως – τους λόγους να συμμετέχουν και να στηρίζουν τον Επιμελητηριακό θεσμό.

Για το Δ.Σ.

Ο πρόεδρος

Σκεύης Κων/νος

Ο Γ. Γραμματέας

 Τσώνης Αθανάσιος