Προεκλογικός (και μόνο) πυρετός(!)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΜΑΣ ήθελαν ενωμένους κι είμαστε κατακερματισμένοι. Τους περιμέναμε μονοιασμένους και μας βγήκαν διχασμένοι. Είδαμε το βλέμμα τους και τρομάξαμε. Βλέπουμε τον «αγώνα» του κ. Αυτιά με τον περίγυρό του και τον (νεο)κινδυλογόγο (τις οίδε γιατί) κ. Ψωμιάδη και διερωτώμεθα ποιος τον...
πληρώνει για να «λειτουργεί» σε κανάλι με απλήρωτους.

ΝΑ τα πάρουμε με τη σειρά. Οι δυο «μεγάλοι» σύρθηκαν για συνάντηση. Για τη λύτρωση ο ένας, γιατί πιέστηκε ο άλλος κι εμείς τους περιμέναμε…αγκαλιασμένους. Κι αυτοί, γεμάτοι άγχος και (αλληλο)καχυποψία, με τους παρατρεχάμενους για ηθική (και φυσική) συμπαράσταση, μας διάβασαν τα…κομματικά τους. Ωστόσο, έγινε το πρώτο βήμα, αλλά το κάρο ξανακυλάει με εμπόδια (διάβαζε προσκόμματα). Σαν εκείνα που τα στήνει νύχτα ο κουκουλοφόρος και το βάζει στα πόδια. Από εκείνα που οι ξένοι «εταίροι» μας τα στήνουν εμπρός μας, γιατί…κάτι ξέρουν από διχόνοια στην Ελλάδα μας την «πάντα προδομένη».

ΚΑΙ, βέβαια, κάτι θα τους τρόμαζε, αν υπήρχε, και θα έριχνε τους τόνους (των ξένων) και τις απαιτήσεις. Η ομόνοια, έστω και με ημερομηνία λήξης, και η φιλοπατρία μας με έργα. Δεν τη βλέπουν και μας δουλεύουν, δεν τη δρομολογούμε και πελαγοδρομούμε. Με τον ρωμιό να προσδοκά «κέρδη» απ’ τον καταποντισμό των άλλων και τους πολιτικούς να’ χουν «ξεχάσει» την Ελλάδα.

ΔΕΝ συμφωνούν και πάμε για φούντο. Δεν «τα βρίσκουν» τα κόμματα και ψάχνουμε για…πρωθυπουργό, να συγκεράσει τις «ιδεολογίες» τους. Κι αν «κόμμα είναι η τρέλα των πολλών για το συμφέρον των ολίγων», λαός είναι αυτός που ανέχεται τους συμφεροντολόγους των κοινοβουλευτικών μας εδράνων και δεν τους στέλνει μήνυμα σαφές. Πως καταγράφει συμπεριφορές και σταμπάρει όσους τρέχουν για τις εκλογές από τώρα.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ακόμα δεν βρέθηκε κι αυτοί ξεκίνησαν την προεκλογική τους μάχη. Όπως την ξέρουν, όπως τους ξέρουμε. Μη μας κλέψουν στο ζύγι, μη μας πιάσουν στον ύπνο. Και οι…εκτός; Για το κόμμα τους κι αυτοί, τις ψήφους και τα ψηφαλάκια. Με την «ιδεολογία» αποτυπωμένη στο στρεβλό (απ’ την ανησυχία) πρόσωπο της κας Παπαρήγα και του «τρακαρισμένου» κ. Τσίπρα που διαβάζει ανακοινώσεις, με σβησμένη φωνή και με το χέρι…έξω από τη τσέπη.