1
O τίτλος προέρχεται από το όνομα μιας μυστηριώδους οντότητας, του Κθούλου, που "στο άντρο του στη βυθισμένη Ρ'λυέ κοιμάται και ονειρεύεται", ο οποίος ανήκει σε μία ράτσα πανίσχυρων εξωδιαστασιακών οντοτήτων που ο λαβκράφτ ονομάζει "μεγάλους παλαιούς" (the great old ones) ή "αρχαίους" (the ancient ones), οι οποίοι είναι εξόριστοι από τον...
κόσμο μας και αγωνίζονται να επιστρέψουν με το άνοιγμα κάποιων μυστικών σφραγισμένων πυλών, ενώ ο τιτάνιος και χταποδόμορφος Κθούλου είναι ο μόνος απ' αυτούς που βρίσκεται στη γη, σε ένα είδος "χειμερίας νάρκης" στο βυθό κάποιου ωκεανού.
Το απαγορευμένο βιβλίο που διηγείται την ιστορία των Μεγάλων Παλαιών και φυσικά άλλες πολύ σκοτεινές γνώσεις, είναι το θρυλικό Necronomicon του τρελλού άραβα Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Αν υφίσταται αυτό το απαγορευμένο βιβλίο (μύθοι αναφέρουν ότι είναι 3 πρωτότυπα βιβλία - ένα στα αραβικά - ένα στα λατινικά - ένα στα ελληνικά) και όχι ένα λογοτεχνικό παιχνίδι του Λάβκραφτ που το επινόησε για τα διηγήματά του, είναι κάτι που δεν έχει αποδειχτεί ποτέ. Παρ' όλα αυτά ακόμη και φανταστικό να είναι το βιβλίο, αντικατοπτρίζει αληθινά "απαγορευμένα" βιβλία και κείμενα τα οποία πιθανόν να είχε μελετήσει ο Λάβκραφτ.Όλα ξεκίνησαν με το διήγημα του Λαβκράφτ "The Call of Cthulhu" (Το κάλεσμα του Κθούλου).... η διήγηση περιστρέφεται γύρω από μία τιτάνια δαιμονική εξωγήινη οντότητα, που στην αρχαία γλώσσα έχει το όνομα "Κθούλου" και τους ακόλουθούς του, που μετανάστευσαν στην Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια και έκτισαν την R'lyeh (Ρ'λυέ), μία μεγαλιθική μητρόπολη σε ένα νησί του ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ. Αυτά τα τιτάνια όντα, ημιδρακοειδή, ημιχταποδοειδή, μάχονταν σε έναν αιώνιο πόλεμο με άλλες εξωγήινες ράτσες που κατοίκησαν τον πλανήτη μας από την εποχή των δεινοσαύρων.
κόσμο μας και αγωνίζονται να επιστρέψουν με το άνοιγμα κάποιων μυστικών σφραγισμένων πυλών, ενώ ο τιτάνιος και χταποδόμορφος Κθούλου είναι ο μόνος απ' αυτούς που βρίσκεται στη γη, σε ένα είδος "χειμερίας νάρκης" στο βυθό κάποιου ωκεανού.
Το απαγορευμένο βιβλίο που διηγείται την ιστορία των Μεγάλων Παλαιών και φυσικά άλλες πολύ σκοτεινές γνώσεις, είναι το θρυλικό Necronomicon του τρελλού άραβα Αμπντούλ Αλχαζρέντ. Αν υφίσταται αυτό το απαγορευμένο βιβλίο (μύθοι αναφέρουν ότι είναι 3 πρωτότυπα βιβλία - ένα στα αραβικά - ένα στα λατινικά - ένα στα ελληνικά) και όχι ένα λογοτεχνικό παιχνίδι του Λάβκραφτ που το επινόησε για τα διηγήματά του, είναι κάτι που δεν έχει αποδειχτεί ποτέ. Παρ' όλα αυτά ακόμη και φανταστικό να είναι το βιβλίο, αντικατοπτρίζει αληθινά "απαγορευμένα" βιβλία και κείμενα τα οποία πιθανόν να είχε μελετήσει ο Λάβκραφτ.Όλα ξεκίνησαν με το διήγημα του Λαβκράφτ "The Call of Cthulhu" (Το κάλεσμα του Κθούλου).... η διήγηση περιστρέφεται γύρω από μία τιτάνια δαιμονική εξωγήινη οντότητα, που στην αρχαία γλώσσα έχει το όνομα "Κθούλου" και τους ακόλουθούς του, που μετανάστευσαν στην Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια και έκτισαν την R'lyeh (Ρ'λυέ), μία μεγαλιθική μητρόπολη σε ένα νησί του ΕΙΡΗΝΙΚΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ. Αυτά τα τιτάνια όντα, ημιδρακοειδή, ημιχταποδοειδή, μάχονταν σε έναν αιώνιο πόλεμο με άλλες εξωγήινες ράτσες που κατοίκησαν τον πλανήτη μας από την εποχή των δεινοσαύρων.
Κάποια άγνωστη κοσμογονική καταστροφή οδήγησε τον Κθούλου και τη γενιά του μέσα στους μεγαλιθικούς πύργους τους και - σύμφωνα πάντα με την διήγηση του Λάβκραφτ - το νησί φρούριό τους τελικά βυθίστηκε κάτω από τα κύματα, φυλακίζοντάς τους σε μία ημιναρκωμένη κατάσταση για αμέτρητους αιώνες.Σύμφωνα με την Μυθολογία Κθούλου, οι αρχαίοι θεοί ή "Μεγάλοι Παλαιοί", εξορίστηκαν στο διάστημα (πέρα από τα άστρα) από τους Πρεσβύτερους Θεούς, γιατί εξασκούσαν τη μαύρη μαγεία στο απαγορευμένο πεδίο της Γης. Η πύλη των Διαστάσεων έκλεισε πίσω τους και σφραγίστηκε για να μην επιστρέψουν ποτέ. Απ' αυτούς μόνο ο Κθούλου παραμένει στην βυθισμένη Ρ'λυέ αιώνια όπου κοιμάται και ονειρεύεται έως ότου ξυπνήσει και να καλέσει πίσω στη Γη τους αδελφούς του.Η μυθολογία επεκτείνεταισε όλους τους πιθανούς χώρους, σε άλλες διαστάσεις, στα άστρα, στη Γη, στο βυθό των θαλασσών, στην ΚΟΥΦΙΑ ΓΗ.....ακόμη και μέσα στο χρόνο.
Ο μύθος των Μεγάλων ΠαλαιώνΥπάρχει μια φυλή στο εξώτερο διάστημα, που αποτελείται από φρικτά όντα μιας αλλοπρόσαλλης βιολογίας. Τα όντα αυτά, που ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί, αποίκησαν πολλούς πλανήτες, ένας από τους οποίους ήταν και η Γη. Ήρθαν ως εδώ, εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση του ανθρώπου, πετώντας με τις τεράστιες φτερούγες τους και έχτισαν πολιτείες τιτανικές στην Ανταρκτική και στα βάθη της θάλασσας, με τη βοήθεια των φρικτών Σογγώθ, πλασμάτων χωρίς νου που έχουν τη μορφή τεράστιας συγκέντρωσης πρωτοπλασμαστικών φυσαλίδων.
Οι Μεγάλοι Παλαιοί ξεκίνησαν πολέμους με τα Σογγώθ, που ξέφυγαν από τον έλεγχό τους και με άλλες φυλές όντων που ήρθαν από το Διάστημα, όπως με τους Μι Γκο, καθώς επίσης και οι Τρομεροί Χιονάνθρωποι των Ιμαλάϊων. Το αποτέλεσμα αυτών των πολέμων ήταν να περιοριστεί ο χώρος εξάπλωσης των Μεγάλων Παλαιών και πολλές από τις πολιτείες τους να ερημώσουν αν και αυτοί δε χάθηκαν.Μερικοί από τους Μεγάλους Παλαιούς λατρεύτηκαν ως Θεότητες, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες αλλά επειδή ως οντότητες ήταν εξαιρετικά κακόβουλες, οι Πρεσβύτεροι Θεοί τους εξόρισαν μακριά, σε άλλες διαστάσεις, όπου περιμένουν υπομονετικά να έρθουν τα Άστρα στη σωστή τους θέση, για να ανοίξουν οι πύλες της φυλακής τους και να γυρίσουν ξανά.
Σε αυτό το σημείο υπάρχει κάτι που πρέπει να θίξουμε. Σε κάποια σημεία Μεγάλοι Παλαιοί ονομάζονται το σύνολο των θεοτήτων της μυθολογίας Κθούλου και σε κάποια άλλα υπάρχει διαχωρισμός. Συγκεκριμένα, θεότητες μικρότερης δύναμης ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί (ανάμεσά τους ο περίφημος Κθούλου), ενώ οι Εξώτεροι Θεοί, όπως ο Αζαθώθ, Ο Γιογκ Σοθώθ, ο Νυαρλαθοτέπ και άλλοι είναι Θεοί κοσμικής κλίμακας και πολύ μεγαλύτερης δύναμης.Υπάρχουν ανάμεσά μας τάγματα που λατρεύουν τις σκοτεινές αυτές θεότητες μέσα από φρικτές τελετές που διαστρέφουν το νου των ανθρώπων. Η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσα από τα όνειρα και η ενασχόληση των ανθρώπων με τη λατρεία των Μεγάλων Παλαιών είναι καταστροφική για αυτούς είτε λατρεύουν κάποιους από τους μικρούς Θεούς είτε τους Εξώτερους.Οι Θεοί αυτοί, όμως, παρά το γεγονός ότι έχουν τεράστια δύναμη, δεν είναι ανίκητοι. Άλλωστε, σε ξεχασμένα χρόνια, νικήθηκαν από τους Πρεσβύτερους Θεούς και εξορίστηκαν, σε διάφορα διηγήματα όμως εμφανίζονται ευάλωτοι σε τελετουργίες, ακόμα και σε ανθρώπινα όπλα.
Αυτό είναι, σε πολύ γενικές γραμμές το πλαίσιο της Μυθολογίας Κθούλου. Ας περάσουμε τώρα στις θεότητες που απαρτίζουν το Λαβκραφτικό Πάνθεον.Το Πάνθεο της Μυθολογίας ΚθούλουΑζαθώθ: Ο ύψιστος Θεός της μυθολογίας, περιγράφεται ως δαιμονικός σουλτάνος αλλά και ως τυφλός και ηλίθιος Θεός, που στέκεται στη μέση του πυρηνικού χάους και τον νανουρίζει ο ήχος από καταραμένα τύμπανα και μονότονους αυλούς.Γιογκ Σοθώθ: Συγκυβερνήτης, μαζί με τον Αζαθώθ, ο Γιογκ Σοθώθ είναι ο φύλακας στο κατώφλι, ο Θεός που βρίσκεται παντού στο χώρο και στο χρόνο. Η συνηθισμένη του μορφή είναι ένα κολοσσιαίο συνονθύλευμα από φυσσαλίδες.Νυαρλαθοτέπ: Είναι ο Αγγελιοφόρος των Θεών, που λέγεται επίσης και Έρπον Χάος, Μαύρος Άνθρωπος και φλεγόμενο μάτι με τρεις λοβούς. Παρουσιάζεται κυρίως μέσα στα όνειρα και έχει τη μορφή ενός κομψού, λεπτού άντρα, είναι όμως κακόβουλος και αρέσκεται στο να εξαπατά τα θύματά του.Σουμπ Νιγκουράθ: Λέγεται και Μαύρη Αίγα των Δασών με τα χίλια νεογνά, γιατί αρκετές φορές εμφανίζεται με αυτή την όψη, ενώ μπορεί και να εμφανιστεί με τη μορφή ενός καταραμένου μαύρου σύννεφου. Ονομάζεται επίσης και Νύφη του Ακατανόμαστου.Κθούλου: Δεν ανήκει στους Εξώτερους Θεούς αλλά στους ελάσσονες Μεγάλους Παλαιούς. Η όψη του είναι φρικτή και βρίσκεται βυθισμένος στην πόλη της Ρ’λυέ, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου κοιμάται κι ονειρεύεται, επικοινωνώντας με τους ανθρώπους μέσα από τα όνειρα. Έχει τη μορφή ενός χταποδόμορφου ειδεχθούς όντος με μεγάλες φτερούγες και μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλα. Θεωρείται ως ο Αρχιερέας των Εξώτερων Θεών.
Αυτοί είναι οι σπουδαιότεροι Θεοί του Λαβκραφτικού Πανθέου, με τον Αζαθώθ και τον Γιογκ Σοθώθ να αποτελούν τους κυβερνήτες τους. Ωστόσο, διάφοροι άλλοι συγγραφείς που εμπνεύστηκαν από το μεγάλο συγγραφέα του φανταστικού, επινόησαν δικές τους θεότητες και τις σύνδεσαν με το Μύθο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Χαστούρ (εξόριστος στον Αλντεμπαράν αλλά σχετικά φιλικά διακείμενος στους ανθρώπους), Ο Τσαθόγγουα με τη μορφή ενός τεράστιου βατράχου, ο Λλοϊγκόρ, Ο Νταγκόν και η Ύδρα, που ανήκουν στους περίφημους Αβυσσαίους και πολλές άλλες θεότητες ήσσονος σημασίας σε σύγκριση με τους Εξώτερους Θεούς. Όλοι αυτοί οι ελάσσονες θεοί αποτελούν τη συνοδεία των Μεγάλων Θεών και τελούν υπό την προστασία τους.Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΈνας από τους τρόπους που οι Μεγάλοι Παλαιοί επικοινωνούν με τους ανθρώπους είναι μέσω ονειρικών υποβολών. Ο Κθούλου χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερη τηλεπάθεια με την οποία γίνεται αντιληπτός στα ευαίσθητα και καλλιτεχνικά άτομα, όπως και σε άτομα με παράξενες ιδιαιτερότητες. Πάντως, οι εξαιρετικά εξωγήινες και παράξενες σκέψεις του προκαλούν συμπτώματα παράνοιας στους αποδέκτες του και τους οδηγούν στην σχιζοφρένεια και στην αμνησία.Τα όντα αυτά - οι Μεγάλοι Παλαιοί - παρουσιάζονται πολλές φορές να έχουν πολλαπλά σώματα, πολλές οντότητες και να παίρνουν διάφορες μορφές. Ρίζες έχουν σε διάφορους πολιτισμούς. Παράδειγμα ο Νυαρλαθοτέπ..... το όνομά του ηχητικά και μόνο έχει ρίζες στην Αρχαία Αίγυπτο, σε διάφορα κείμενα έχει την μορφή ενός μαύρου Φαραώ.... Ενός άντρα με περήφανα αιγυπτιακά χαρακτηριστικά, τυλιγμένος σ' ένα λαμπρό πρισματικό μανδύα, που φορά την καλύπτρα του Φαραώ (νέμες) στο κεφάλι. Αυτή η μορφή ίσως να είναι ταυτόσημη με την μορφή του Μαύρου Άντρα (στην Αγγλία) και ταιριάζει με τις περιγραφές του αποκρυφιστή Άλιστερ Κράουλι.Στην Αίγυπτο επίσης εμφανίζεται σαν Ο Απρόσωπος Θεός.... στην αρχή του αιγυπτιακού πολιτισμού ο λαός λάτρευε τον Νυαρλαθοτέπ στη μορφή μιας φτερωτής σφίγγας, με πρόσωπο χωρίς χαρακτηριστικά, που έφερε την τριπλή κορόνα μιας θεότητας. Ο Απρόσωπος θεός παρουσιαζόταν κάποτε μέσα από τα σώματα των ειδώλων του. Η υπόλοιπη ιεροσύνη αργότερα υποβάθμισε αυτή τη λατρεία, η οποία ξεχάστηκε στις χιλιετίες που ακολούθησαν την διάλυσή της. Αυτή η υλοποίηση πιθανόν να είναι ταυτόσημη με την εμφάνιση του Νυαρλαθοτέπ σαν το Θηρίο.Στην Αίγυπτο εμφανίζεται επίσης σαν ο Ο Τρομερός Σκελετός. Αυτή η σπάνια εμφάνιση μοιάζει με ένα ζωντανό σκελετό 12 πόδια ψηλό, με το κεφάλι ενός ανθρώπινου εμβρύου και φοβερά γαμψά νύχια στα χέρια του.
Επίσης ο Θεός Θώθ.... η μορφή που μοιάζει με άνθρωπο με κεφάλι πουλιού. Ο Λάβκραφτ θεωρεί ότι μπορεί να είναι εμφάνιση του Νυαρλαθοτέπ την οποία υιοθέτησε για να εμφανίζεται στους πρώτους Αιγύπτιους.Αυτός που φέρνει τα έντομα... λατρεύτηκε την εποχή της 12ης Δυναστείας στην Αίγυπτο και η μορφή του μπορεί μόνο να περιγραφεί σαν μία ορδή από τεράστιες, αηδιαστικές, υπερφυσικές ακρίδες. Σήμερα δεν λατρεύεται από καμία γνωστή θρησκευτική ομάδα.Παρόμοιες αναφορές για την συγκεκριμένη οντότητα - δαίμονα υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς.... ο Αχτού (Κονγκό), Ο Μαύρος Δαίμονας, ο Μαύρος Άνδρας (Αγγλία), Ο Μαύρος Άνεμος (Κένυα), Ογκώδης Γυναίκα (Κίνα), Ο Σκοτεινός (Καλιφόρνια, Λουϊζιάνα), Το Είδωλο του Μίσους (Αφρική), Επιπλέων Τρόμος (Αϊτή), Ο Θεός με την Ματωμένη Γλώσσα (Κένυα), Ο Πράσινος Άνδρας (Κέλτες), Ο Στοιχειωτής του Σκοταδιού (Αυστραλία), Ο Άνδρας με τα Κέρατα (Κέλτες), Σούγκορον (Μαλαισία), Ο Γδαρμένος (Μέση Ανατολή), Ο Νάνος που Σέρνεται (Ινδία).....Και αυτό ήταν παράδειγμα μόνο για μία από τις δεκάδες οντότητες που αναφέρονται στο απαγορευμένο βιβλίο.Σύμφωνα πάντα με τον Λάβκραφτ, ο Θάνατος είναι μία φάση που η αντίληψή της - όπως την εννοούμε - βασίζεται στο χρόνο. Το άλυτο μυστήριο του χρόνου είναι το κλειδί για την κατανόηση του μυστηρίου του θανάτου. Ακόμη και οι Μεγάλοι Παλαιοί, είναι παλαιοί χρονικά και σύμφωνα με τις διηγήσεις του Λάβκραφτ, είναι νεκροί αλλά και δεν είναι νεκροί, είναι εξόριστοι αλλά και δεν είναι, βρίσκονται σε "νάρκη", άρα σε αναστολή.....
Η Φανταστική Γεωγραφία του LovecraftΣτο έργο του Lovecraft συναντάμε μια γεωγραφία παράξενη, στην οποία πολύ συχνά εκτυλίσσονται οι ιστορίες του. Ανάμεσά τους είναι το Άρκαμ, μια υποτιθέμενη τοποθεσία στη Μασαχουσέτη και το Ντάνγουιτς, ένα χωριό για το οποίο έγραψε το εκπληκτικό διήγημα Ο τρόμος του Ντάνγουιτς, όπου κάνει την εμφάνισή του ο τρομερός Γιογκ Σοθώθ. Σημαντικό ρόλο παίζει το επίσης φανταστικό Πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ, στο οποίο φαίνεται πως φυλάσσεται ένα αντίγραφο του Νεκρονομικόν, ενώ το Ίνσμουθ, ένα φανταστικό παραθαλάσσιο χωριό, είναι ο τόπος όπου επιβιώνει η παράξενη λατρεία των Αβυσσαίων.Εκτός όμως από αυτά τα μέρη, υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, ακόμα πιο παράξενοι. Η Ρ’λυε, η βυθισμένη στον Ειρηνικό πόλη στην οποία κοιμάται ο Κθούλου, η Καντάθ, η ονειρική πολιτεία στην οποία ζουν οι Μεγάλοι Παλαιοί, ο σκοτεινός πλανήτης Γιογγώθ και ο Σαγγάι, που αποτελούν ορμητήρια των Παλαιών, η χαμένη πόλη των Παλαιών στην Ανταρκτική, η Ιρέμ των Κιόνων στην έρημο της Αραβίας, η καταραμένη Μναρ, η Ούλθαρ με τις ιερές γάτες, η Σελεφαΐς, το φριχτό υψίπεδο του Λενγκ με το αποτρόπαιο μοναστήρι και τον εφιαλτικό μοναχό και κυριολεκτικά δεκάδες άλλες τοποθεσίες.Ρ' ΛΥΕ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ - ΤΡΙΓΩΝΟ ΔΙΑΒΟΛΟΥΔεν ήταν φυσικά δυνατόν να μην υπάρχει σύνδεση της Μυθολογίας Κθούλου με το νησί της Ατλαντίδας καθώς και με το μυστηριώδες Τρίγωνο του Διαβόλου..... πως γίνεται η σύνδεση ?
Με βάση τα λογοτεχνικά κείμενα που υπάρχουν καθώς και των στοιχείων που είναι γνωστά, "μπορεί" να υπολογιστεί η θέση της βυθισμένη πόλης της Ρ'λυέ. Φαίνεται δε ότι βρίσκεται σε ένα έρημο μέρος του Ειρηνικού Ωκεανού.Το ακριβές όμως αντιδιαμετρικό σημείο της τοποθεσίας αυτής πάνω στην επιφάνεια της Γης είναι 138 χλμ. νοτιοανατολικά της Καρπάθου και 196 χλμ. νοτιοδυτικά της Ιεράπετρας Κρήτης. Το σημείο αυτό κατά σύμπτωση ταιριάζει με την τοποθεσία που περιγράφει ο Πλάτωνας για την βυθισμένη Ατλαντίδα. Παρ' όλα αυτά τίποτα δεν έχει ξεκαθαριστεί για την σύμπτωση αυτή. Και πως μπερδεύεται ξαφνικά ο χώρος της Κρήτης σαν περιοχή, δεν το έχω καταλάβει.....
Υπάρχει επίσης μία μελέτη του ερευνητή John Vincent Sanders, ο οποίος επισημαίνει ότι γίνονται κάτι έρευνες σχετικά με όλα αυτά σε κάποια συγκεκριμένα σημεία του Ειρηνικού.Τον Ιούλιο του 1997 και τον Ιανουάριο 1998 το αμερικάνικο τηλεοπτικό κανάλι Discovery Channel, παρουσίασε ένα ωκεανογραφικό ντοκυμαντέρ με τον τίτλο "Πλάσματα της Αβύσσου" (Creatures of the Abyss), στο οποίο έγινε αναφορά σε ένα "μυστηριώδη ήχο", μία απίστευτη ηχητική εκπομπή που προερχόταν από "κάπου από τον βυθό του Νότιου Ειρηνικού, περίπου στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και της Χιλής....". Εντοπίστηκε από το αμερικάνικο πολεμικό ναυτικό με το σύστημα Sosus (ένα τεράστιο δίκτυο υποθαλάσσιων ακουστικών συσκευών) - και ο ήχος εμφανίζει να ποικίλει σε ένταση και ρυθμό ενώ χαρακτηρίζεται από μεγάλη δονικότητα (όπως αναφέρει η αναφορά του Sosus "a haunting quality" )
Στο ντοκυμαντέρ αναφέρθηκε ότι η καλύτερη περιγραφή που θα μπορούσε να δοθεί γι' αυτόν τον ήχο είναι ότι μοιάζει σαν την αναπνοή και τις επαναλαμβανόμενες φωνητικές προσπάθειες κάποιου γιγάντιου πλάσματος που κατοικεί σε υποθαλάσσια σπήλαια τεράστιου βάθους ! :wink:Το ίδιο όμως αναφέρει και ο Λαβκράφτ από τις δικές του μελέτες, όπου δίνει την τοποθεσία της Ρ'λυέ στις συντεταγμένες 49 μοίρες 51 λεπτά νότια και 128 μοίρες 34 λεπτά δυτικά - ο υπολογισμός των συντεταγμένων αυτών πάνω σε ένα χάρτη υποδεικνύουν ένα από τα βαθύτερα σημεία του Ειρηνικού, στο μέσο της απόστασης μεταξύ Νέας Ζηλανδίας και Χιλής.
Η θαλάσσια αυτή περιοχή του Νοτιαανατολικού Ειρηνικού είναι ένα "θαλάσσιο κενό", χωρίς αρχιπέλαγος και απομονωμένα νησιά. Σε κάποια σημεία το βάθος ξεπερνάει τα 5000 μέτρα, ενώ η "Άβυσσος του Αγ. Βαρθολομαίου" στα ανοιχτά της Χιλής ξεπερνά σε βάθος τα 9000 μέτρα.Αναφορά υπάρχει επίσης στο βιβλίο "Αόρατοι Ορίζοντες" (Invisible Horizons) του Vincent Gaddis, στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου αφιερωμένο στο θέμα των "vanishing islands" (νησιά που εμφανίζονται και εξαφανίζονται). Εκεί αναφέρεται ότι τα περισσότερα νησιά - φαντάσματα (κατά σύμπτωση και πάλι) έχουν παρατηρηθεί σε αυτή ακριβώς την περιοχή του Ειρηνικού.Ο ερευνητής Charles Berlitz έχει γράψει πάρα πολλά για το "Τρίγωνο του Διαβόλου" τηε περιοχή του Ειρηνικού (ανάλογη με αυτή των Βερμούδων), όπου δεκάδες πλοία και αεροσκάφη έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς.Επίσης το περιβόητο και καταστροφικό καιρικό φαινόμενο του Ελ-Νίνιο πηγάζει ακριβώς από το Νοτιοανατολικ Ειρηνικό και απλώνεται δυτικά προς την Αυστραλία.
Το 1969 και 1988 αναφέρθηκε μια πολύ μεγάλης κλίμακας γεωμαγνητική ανωμαλία (Science News 10-05-1988): το γεωμαγνητικό πεδίο της Γης "ταλαντεύτηκε" επικίνδυνα, με επίκεντρο την συγκεκριμένη ευρύτερη περιοχή.
Την ίδια εποχή ακριβώς, επιστολές στο περιοδικό Pursuit στα τεύχη v21, n2,p89 - 1988) μιλούν για μαρτυρίες εμφάνισης ενός τεράστιου χταποδοειδούς πλάσματος που εθεάθη ανοιχτά της Μαλαισίας. :oΟι μελετητές της Λαβκραφτικής σχολής του κόσμου επιμένουν και χαμογελούν αινιγματικά ότι εδώ και μια δεκαετία περίπου, ο Κθούλου έχει ξυπνήσει.......
o αζαθωθ μαλλον ακουει psy-trance......"...... στέκεται στη μέση του πυρηνικού χάους(στη μεση του club) και τον νανουρίζει ο ήχος από καταραμένα τύμπανα(TR-808) και μονότονους αυλούς(TB-303).";
Πηγή:
http://www.esoterica.gr
http://www.phorum.gr
http://www.wikipedia.com
http://www.antidogma.gr/forum/viewtopic.php?t=4744
http://www.satanismos.com
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=3377
(από alientunes)
Πηγή:
http://www.esoterica.gr
http://www.phorum.gr
http://www.wikipedia.com
http://www.antidogma.gr/forum/viewtopic.php?t=4744
http://www.satanismos.com
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=3377
(από alientunes)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου