Η Άννα παίρνει αποστάσεις…

Στη χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, έστω και αν ήταν κεκλεισμένων των θυρών, οι διαρροές οδήγησαν σε εντυπώσεις, αναφορικά με την παρέμβαση δυο κορυφαίων στελεχών. Του Ευάγγελου Βενιζέλου και της Άννας Διαμαντοπούλου.

Κι αν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας είναι το πρόσωπο στο οποίο διαχρονικά στρέφονται όλοι, επιχειρώντας να «διαβάσουν» καλύτερα τις κινήσεις του, και να κωδικοποιήσουν τη...
στρατηγική του για το μέλλον, η Άννα Διαμαντοπούλου αποτελεί… νεοσύλλεκτο στην παρέα.

Η Υπουργός Παιδείας, έχει το προφίλ του στελέχους που μπορεί να ερωτευτεί για το μέλλον του το ΠΑΣΟΚ, χωρίς ωστόσο να νομιμοποιήσει κιόλας τη σχέση, δηλαδή να φτάσει μέχρι την εκκλησία. Αποτελεί πόλο αξιοπρέπειας και ήθους, με αναφορές κυρίως στην εκσυγχρονιστική πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ, που έμεινε «ορφανή» μετά την αποστρατεία του Κώστα Σημίτη.

Το όνομά της έχει συζητηθεί ακόμη και για τη θέση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, λόγω της ευχέρειάς της να μιλάει με τις Βρυξέλλες, από την εποχή που ήταν Επίτροπος της Ελλάδας, αλλά και εξαιτίας του «άλλου αέρα», που εκτιμάται ότι θα μπορούσε να φέρει στην οικονομία και την αγορά.

Σε κάθε περίπτωση, η Άννα Διαμαντοπούλου έχει μέλλον. Και αυτό φαίνεται. Γι’ αυτό αποκτά μεγαλύτερη σημασία η χθεσινή παρέμβασή της, δίκην εισήγησης, στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Η Υπουργός Παιδείας ζήτησε να… τρέξει η Κυβέρνηση. Να κατατεθεί το Μεσοπρόγραμμα Σταθερότητας εντός της επόμενης εβδομάδας. Να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός για τις αποκρατικοποιήσεις. Να ξεφύγει το ΠΑΣΟΚ από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει.

Τη μεγαλύτερη εντύπωση ωστόσο την προκάλεσε η επιλογή της Άννας Διαμαντοπούλου να μιλήσει για φαινόμενα «παραλυσίας», για «έλλειψη συσπείρωσης», για «αναποτελεσματικότητα».

Λέξεις που συνιστούν… μαχαίρι στην καρδιά. Και δείχνουν ότι η Άννα επέλεξε να κρατήσει τις αποστάσεις της, αφού πρώτα είπε τα πράγματα με το όνομά τους.
(από statesmen)