Μια ανασκόπηση διαφορετική από της άλλες...

Ιδού τι μου έμεινε από το 2010.

α) Το να μη σε καλούν για συνεντεύξεις σε δουλειές είναι άσχημο. Το να έχεις καρκίνο είναι χειρότερο.

β) Δεν πρέπει να θεωρείς τίποτα δεδομένο. Ομοίως δεν πρέπει να αφήνεις τίποτα να σε φοβίζει.

γ) Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόσο πόνο αντέχεις. Θα αντέξεις τα πάντα. Απλώς δεν το ξέρεις.

δ) Ποτέ μην εμπιστεύεσαι γιατρούς του...
δημοσίου. Είναι το ίδιο δημόσιοι υπάλληλοι με εκείνους της... εφορίας που βάφουν τα νύχια τους ενώ περιμένεις. Μόνο που εδώ γκρινιάζουν κι από πάνω γιατί όντως άξιζαν περισσότερα.

ε) Στα πιο απρόσωπα μέρη συναντάς μερικές φορές πολύ ενδιαφέροντα πρόσωπα. Βλέπε Twitter.

στ) Μου έμειναν πολλές ιατρικές πληροφορίες και μέθοδοι. Θα μπορούσα να γίνω γραμματέας ογκολόγου.
(από χ-Κομμάτια, apneagr)