Ο νοών νοείτω....

Τα επικοινωνιακά παιχνίδια κυβέρνησης και αντιπολίτευσης δεν έχουν τέλος. Ο κ. Παπανδρέου συγκαλεί αλλεπάλληλα υπουργικά συμβούλια, αποφασίζει όσα χθές δεν τον απασχολούσαν και πυροβολεί το νόμο περί ευθύνης των πολιτικών προσώπων με άσφαιρα πυρά. Ότι νομοθετεί σήμερα αποκτά νομική ισχύ και πρακτική αξία μετα την...επομένη συνταγματική αναθεώρηση. Ο μέγας "παλαμοκρούστης" κ. Καστανίδης γνωρίζει οτι η αποτυχία εντοπισμού ευθυνών πολιτικών προσώπων στη υπόθεση Siemens χρειάζεται μια "επίδειξη διαφάνειας και εντιμότητας" εκ μέρους του κυβερνητικού επιτελείου. Και ανέλαβε την κατασκευή της νομικοπολιτικής πομφόλυγας που παρουσίασε με το γνωστό Ναπολεόντειο ύφος στο υπουργικό συμβούλιο, όπου εψηφίσθη ομοφώνως και με μοναδικό λεκέ τους μειλίχιους νομικούς υποτονθορισμούς του κ. Βενιζέλου. Αλλά ποιός ακούει πιά τον Βαγγέλη για να τον λάβει υπ΄όψη ο Χάρης, που δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει την σφοδρή αντιπάθεια του προς τον συντοπίτη συνάδελφο του.

Και ενώ ο πρωθυπουργός μέμφεται όσους μιλούν εκτός γραμμής για το χρέος (όρα Πάγκαλος), τους δείχνει ένα- εξαιρετικό- video για το δημιουργικό σχολείο και έτσι και τη συζήτηση περί χρέους αποφεύγει και ρίχνει από μία πατσαβούρα στο κ. Πάγκαλο και στη κ. Διαμαντοπούλου, άσχετα αν κανένας τους δεν κατάλαβε τίποτα.

Και ο κ. Σαμαράς? Εξωραϊζει τον νεοδημοκρατικό πυρσό, ψάχνει τρόπο να τα βρεί με τους Καραμανλικούς, επιχειρεί να "σκοτώσει" τη Ντόρα και να κοντύνει τον συγκάτοικο της δεξιάς πολυκατοικίας. Απειλεί να επαναφέρει το χρηματιστήριο στη δημόσια ατζέντα περισσότερο ως απειλή εναντίον βουλευτών του, που τον πριονίζουν και τον αμφισβητούν, αφού γνωρίζει άριστα οτι ο προκάτοχος του πρωθυπουργός της Ραφήνας έκλεισε και αυτή την υπόθεση.

Η αριστερά μόνο θλίψη και γέλια προκαλεί. Αποτελεί τον ορισμό του κλαυσίγελου. Όταν δεν διασπάται,συνθέτει φαιδρές συμμαχίες, αρνούμενη για μια ακόμη φορά να δεί όλο το γήπεδο και να αναλάβει ευθύνες και πρωτοβουλίες.

Το πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια και ο ιστορικός του χρόνος εξαντλείται.Το νέο κυοφορείται στην πλειοψηφία που αρνείται να ενταχθεί και να αποδεχθεί ένα πολιτικό σύστημα που έκλεισε τον κύκλο του.Η μορφοποίηση του είναι χρονικά απροσδιόριστη,η εμφάνιση του απρόβλεπτη αλλά κανείς δεν μπορεί αντισταθεί στην έλευση του. Και ο νοών νοείτω.

(από Υπερ Πασοκ, tolimeri)