Αισθητική - ονοματοθεσία

Η αισθητική είναι κλάδος της φιλοσοφίας , που τα όρια του αντικειμένου και το εύρος του πεδίου της έχουν χαρτογραφηθεί με διαφορετικούς τρόπους . Η αισθητική δεν παρέχει τη δυνατότητα ακριβούς και ικανοποιητικού ορισμού της , αφού ορίζεται άλλοτε ως επιστήμη ή μελέτη του ωραίου και των ωραίων αντικειμένων , είναι δηλαδή καλολογία , άλλοτε ως μελέτη της τέχνης και των καλών τεχνών , είναι δηλαδή φιλοσοφία της τέχνης , άλλοτε ως μελέτη ορισμένων καταστάσεων του νου ή ως θεωρία του γούστου και κριτική των δημιουργικών και παραστατικών τεχνών , και άλλοτε , τέλος , ως φιλοσοφική μελέτη του..
αισθητικού . Η αισθητική ως θεωρία του ωραίου έχει μια μακρά ιστορία που αρχίζει με την ελληνική αρχαιότητα και φθάνει στον 18ο αιώνα , ενώ οι θεωρίες του γούστου που διαμορφώθηκαν στον 18ο αιώνα αντικατέστησαν το ωραίο ως θεωρητική κύρια έννοια και τόνισαν την σπουδαιότητα νοητικών λειτουργιών και την σχέση του υποκειμένου με τον κόσμο της αντικειμενικότητας . Η φιλοσοφία του αισθητικού , η φιλοσοφία της τέχνης και η φιλοσοφία της κριτικής δημιουργήθηκαν κατά τον 19ο αιώνα και εξακολουθούν να απασχολούν μέχρι σήμερα τους θεωρητικούς και φιλοσόφους.

  όρος αισθητική , που είναι φανερό ότι προήλθε από την ελληνική λέξη αίσθηση και συνδέεται άμεσα με την ενέργεια του αισθάνεσθαι , δηλαδή του κοινωνείν δια των αισθήσεων , συνιστά νεολογισμό που η εισαγωγή του στην αισθητική ορολογία στα μέσα του 18ου αιώνα οφείλεται στον γερμανό ορθολογιστή φιλόσοφο Alexander Baumgarten (1714-1762) , ο οποίος αρχικά στο έργο του 'Στοχασμοί γύρω από την ποίηση' και αργότερα στο έργο του 'Αισθητική ' ορίζοντας την αισθητική ως "θεωρία των ελευθερίων τεχνών ... και επιστήμη της αισθητηριακής γνώσης" (Theoria liberalium , gnoseologia inferior . Ars pulchre cogitandi , ars analogi rationis , est scientia cognitionis sensitivae ) , χρησιμοποίησε πρώτος τη λέξη "αισθητική" για να αναφερθεί στα αισθήματα που προκαλούνται από τα αισθητά και να ορίσει μια επιστήμη η οποία σε αντίθεση με τη λογική , που διερευνά τις καθαρές και σαφείς ιδέες που συλλαμβάνονται με τον λόγο , δηλαδή τα νοητά , ασχολείται με τα αισθητά και ιδιαίτερα με τη διερεύνηση του ωραίου της φύσης και της τέχνης . Ο Baumgarten θεωρούσε το ωραίο ως συγκεχυμένη τελειότητα και την αντίληψη του ως την πιο σημαντική μορφή της κατ'αίσθηση αντίληψης μέσω της οποίας αποκαλυπτόταν η φύση της αισθητηριακής γνώσης . Η αισθητική εμπειρία ήταν γι'αυτόν αισθητηριακή γνώση , αντίληψη του ωραίου με τις αισθήσεις

Ο νεολογισμός του Baumgarten προκάλεσε αντιδράσεις όμως τελικά επικράτησε . Ακόμη και ο Καντ που αρχικά επέκρινε το γερμανό ορθολογιστή φιλόσοφο γιατί περιόρισε τη λέξη στον τομέα της καλαισθησίας , ενώ είχε ευρύτερη περιοχή αυτής , δηλαδή την κατ'αίσθηση αντίληψη , τελικά στην "Κριτική της κριτικής δύναμης" (1790) χρησιμοποίησε με το ίδιο νόημα τη λέξη 'αισθητική' .

Στον 19ο αιώνα με το λογοτεχνικό κίνημα του αισθητισμού και το δόγμα "η τέχνη για την τέχνη" η λέξη χρησιμοποιείται πλέον ευρύτατα και δεν είναι πια τεχνικός όρος .

Από το βιβλίο "Αισθητική και Τέχνη . Κριτικές Θεωρήσεις "

της Αθανασίας Γλυκοφρύδη-Λεοντσίνη  

(από RAMNOUSIA)