"Μοιάζει με ένα μεγάλο φασαριόζικο παζάρι υποψήφιων στελεχών επιχειρήσεων. Σε λαϊκή αγορά με προϊόντα υψηλών προδιαγραφών. «Μέρες Καριέρας» ονομάζεται η εκδήλωση που διοργανώνει κάθε χρόνο ένας διαδικτυακός τόπος αναζήτησης εργασίας. Εύηχο και αισιόδοξο όνομα. Εκεί, το περασμένο Σαββατοκύριακο, τίτλοι σπουδών, μεταπτυχιακά, άνθρωποι με όρεξη και όνειρα για δουλειά, γεμάτοι δημιουργικότητα, είχαν ραντεβού με το...παρόν. Γιατί για μέλλον, δύσκολα τα πράγματα. Και μάλλον μακριά απ' την Ελλάδα... Γ. Αψερίδης: Συνεχώς ακούω ότι «οι θέσεις είναι καλυμμένες» - «Οπλο» του 27χρονου Παναγιώτη Πουλόπουλου, η προϋπηρεσία του στο Αμστερνταμ - «Εμάς, που δεν έχουμε προϋπηρεσία, δεν μας προτιμούν», λέει η Αμαλία Μπούσουλα - Π. Κωστάκος: «Δύο χρόνια ψάχνω δουλειά αλλά ούτε μου απαντούν στις αιτήσεις» Παρ' όλ' αυτά δεν χάνουν το κουράγιο τους. «Αν δεν κάνεις όνειρα, στην ουσία παύεις να ζεις», λέει στην «Ε» η 26χρονη Σοφία Κριεμάδη, απόφοιτη του Τμήματος Βιομηχανικού Σχεδιασμού του ΤΕΙ Κοζάνης. «Ημουν από τους τυχερούς που βρήκαν δουλειά μετά την αποφοίτησή μου, και μάλιστα στο αντικείμενό μου, αλλά ύστερα από ένα χρόνο η εταιρεία με απέλυσε γιατί έκανε περικοπές λόγω της κρίσης. Μήνες τώρα ψάχνω δουλειά και δεν βρίσκω, στέλνω βιογραφικά μέσω Ιντερνετ και δεν μου απαντούν».
Η 26χρονη Σοφία είναι μία από τους τόσους νέους που βρέθηκαν στην εκδήλωση που διοργανώνει το www.karie ra.gr. Εκεί οι υποψήφιοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με εκπροσώπους εταιρειών, με την ελπίδα ότι οι σπουδές τους θα γίνουν το εισιτήριο για μια θέση εργασίας. «Ηρθα εδώ γιατί θεώρησα ότι άλλο είναι να στέλνεις ένα βιογραφικό και άλλο να μιλάς πρόσωπο με πρόσωπο με εκπρόσωπο εταιρείας. Δεν βρήκα σήμερα δουλειά εδώ, αλλά αν απογοητεύεσαι από τα 26, όταν μάλιστα είσαι και απόφοιτος κάποιας σχολής, τι θα κάνεις στα 40», μας λέει η Σοφία.
Ωστόσο, οι τίτλοι σπουδών του 28χρονου Γιάννη Αψερίδη δεν τον έχουν βοηθήσει ώς τώρα να βρει δουλειά, απεναντίας, μάλιστα, τον έχουν συμβουλέψει να παρουσιάζει ένα πιο «απλό» βιογραφικό: «"Απόφοιτος της σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μεταπτυχιακό στα Συστήματα Διαχείρισης Ενέργειας και Προστασίας; Και περιμένεις να σε προσλάβουν; Θα νομίζουν ότι θα έχεις απαιτήσεις..." μου λένε γνωστοί και φίλοι». Σημειώνοντας ότι «δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να βρω σταθερή δουλειά, εργάζομαι από εδώ και από εκεί ως εποχικός, ενώ εδώ και ένα χρόνο είμαι άνεργος. Στέλνω βιογραφικά και δεν μου απαντούν, ενώ όπου με έχουν καλέσει για συνέντευξη -πάντα αφού πρώτα έχει μεσολαβήσει κάποιος γνωστός- λαμβάνω την ίδια απάντηση: «Οι θέσεις είναι καλυμμένες, θα σας έχουμε υπόψη για το μέλλον. Σκέφτομαι σοβαρά να φύγω στο εξωτερικό, έχω ήδη στείλει βιογραφικά στην Αγγλία και μου έχουν απαντήσει».
Και ίσως το εξωτερικό να είναι η σωστή επιλογή για τον 28χρονο Γιάννη, αν κρίνουμε από τον 27χρονο Παναγιώτη Πουλόπουλο, ο οποίος έφυγε για μεταπτυχιακό στο Αμστερνταμ, αφού αποφοίτησε από το Οικονομικό της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και δεν δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά στην ολλανδική πρωτεύουσα: «Αμέσως μόλις τελείωσα το μεταπτυχιακό μου βρήκα δουλειά. Εργάστηκα 2 χρόνια και πριν από ένα μήνα γύρισα στην πατρίδα. Είμαι αισιόδοξος γιατί έχω δύο χρόνια προϋπηρεσία στο εξωτερικό. Εδώ στο «Ημέρες Καριέρας» έκανα δύο σοβαρές συνεντεύξεις, κάτι είναι και αυτό για τα ελληνικά δεδομένα, φυσικά ξέρω ότι δεν θα βρω αυτό που είχα στο Αμστερνταμ».
Μπορεί ο 27χρονος Παναγιώτης Πουλόπουλος να είναι αισιόδοξος, η 25χρονη όμως Αμαλία Μπούσουλα, απόφοιτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, είναι απογοητευμένη: «Εμάς, που δεν έχουμε προϋπηρεσία, δεν μας προτιμούν». Τονίζει μάλιστα ότι «η κρίση έχει αγγίξει σε μεγάλο βαθμό τον κλάδο μου. Φίλοι μου αρχιτέκτονες απολύονται γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, ενώ όσοι έχουν ακόμα δουλειά, εργάζονται εντατικά και δεν αμείβονται ανάλογα. Οσο για εργασιακά δικαιώματα; Πολυτέλεια».
Απογοήτευση
Απογοητευμένος από τις «Ημέρες Καριέρας» αλλά και γενικότερα από την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας είναι και ο 26χρονος Παντελής Κωστάκος, απόφοιτος του Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Κοζάνης, που έχει κάνει μεταπτυχιακό στην Περιβαλλοντική και Οικολογική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου:
«Ψάχνω εδώ και 2 χρόνια δουλειά και δεν βρίσκω, δεν μου απαντούν καν στα βιογραφικά που στέλνω। Εχω κάνει διάφορες δουλειές του ποδαριού. Αν και διαφημίζουν την πράσινη ανάπτυξη, θέσεις εργασίας στον τομέα δεν υπάρχουν. Προωθούν μόνο τα φωτοβολταϊκά γιατί εξυπηρετεί όσους έχουν κεφάλαιο που περιμένουν ότι με τα φωτοβολταϊκά θα βγάλουν χρήματα. Αλλά δεν το βάζω κάτω, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά, να αγωνιζόμαστε, χωρίς να κάνουμε ηθικές εκπτώσεις και χωρίς να χάνουμε την ελπίδα μας»."
Η 26χρονη Σοφία είναι μία από τους τόσους νέους που βρέθηκαν στην εκδήλωση που διοργανώνει το www.karie ra.gr. Εκεί οι υποψήφιοι είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με εκπροσώπους εταιρειών, με την ελπίδα ότι οι σπουδές τους θα γίνουν το εισιτήριο για μια θέση εργασίας. «Ηρθα εδώ γιατί θεώρησα ότι άλλο είναι να στέλνεις ένα βιογραφικό και άλλο να μιλάς πρόσωπο με πρόσωπο με εκπρόσωπο εταιρείας. Δεν βρήκα σήμερα δουλειά εδώ, αλλά αν απογοητεύεσαι από τα 26, όταν μάλιστα είσαι και απόφοιτος κάποιας σχολής, τι θα κάνεις στα 40», μας λέει η Σοφία.
Ωστόσο, οι τίτλοι σπουδών του 28χρονου Γιάννη Αψερίδη δεν τον έχουν βοηθήσει ώς τώρα να βρει δουλειά, απεναντίας, μάλιστα, τον έχουν συμβουλέψει να παρουσιάζει ένα πιο «απλό» βιογραφικό: «"Απόφοιτος της σχολής Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μεταπτυχιακό στα Συστήματα Διαχείρισης Ενέργειας και Προστασίας; Και περιμένεις να σε προσλάβουν; Θα νομίζουν ότι θα έχεις απαιτήσεις..." μου λένε γνωστοί και φίλοι». Σημειώνοντας ότι «δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να βρω σταθερή δουλειά, εργάζομαι από εδώ και από εκεί ως εποχικός, ενώ εδώ και ένα χρόνο είμαι άνεργος. Στέλνω βιογραφικά και δεν μου απαντούν, ενώ όπου με έχουν καλέσει για συνέντευξη -πάντα αφού πρώτα έχει μεσολαβήσει κάποιος γνωστός- λαμβάνω την ίδια απάντηση: «Οι θέσεις είναι καλυμμένες, θα σας έχουμε υπόψη για το μέλλον. Σκέφτομαι σοβαρά να φύγω στο εξωτερικό, έχω ήδη στείλει βιογραφικά στην Αγγλία και μου έχουν απαντήσει».
Και ίσως το εξωτερικό να είναι η σωστή επιλογή για τον 28χρονο Γιάννη, αν κρίνουμε από τον 27χρονο Παναγιώτη Πουλόπουλο, ο οποίος έφυγε για μεταπτυχιακό στο Αμστερνταμ, αφού αποφοίτησε από το Οικονομικό της Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και δεν δυσκολεύτηκε να βρει δουλειά στην ολλανδική πρωτεύουσα: «Αμέσως μόλις τελείωσα το μεταπτυχιακό μου βρήκα δουλειά. Εργάστηκα 2 χρόνια και πριν από ένα μήνα γύρισα στην πατρίδα. Είμαι αισιόδοξος γιατί έχω δύο χρόνια προϋπηρεσία στο εξωτερικό. Εδώ στο «Ημέρες Καριέρας» έκανα δύο σοβαρές συνεντεύξεις, κάτι είναι και αυτό για τα ελληνικά δεδομένα, φυσικά ξέρω ότι δεν θα βρω αυτό που είχα στο Αμστερνταμ».
Μπορεί ο 27χρονος Παναγιώτης Πουλόπουλος να είναι αισιόδοξος, η 25χρονη όμως Αμαλία Μπούσουλα, απόφοιτη της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, είναι απογοητευμένη: «Εμάς, που δεν έχουμε προϋπηρεσία, δεν μας προτιμούν». Τονίζει μάλιστα ότι «η κρίση έχει αγγίξει σε μεγάλο βαθμό τον κλάδο μου. Φίλοι μου αρχιτέκτονες απολύονται γιατί δεν υπάρχουν δουλειές, ενώ όσοι έχουν ακόμα δουλειά, εργάζονται εντατικά και δεν αμείβονται ανάλογα. Οσο για εργασιακά δικαιώματα; Πολυτέλεια».
Απογοήτευση
Απογοητευμένος από τις «Ημέρες Καριέρας» αλλά και γενικότερα από την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας είναι και ο 26χρονος Παντελής Κωστάκος, απόφοιτος του Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Κοζάνης, που έχει κάνει μεταπτυχιακό στην Περιβαλλοντική και Οικολογική Μηχανική στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου:
«Ψάχνω εδώ και 2 χρόνια δουλειά και δεν βρίσκω, δεν μου απαντούν καν στα βιογραφικά που στέλνω। Εχω κάνει διάφορες δουλειές του ποδαριού. Αν και διαφημίζουν την πράσινη ανάπτυξη, θέσεις εργασίας στον τομέα δεν υπάρχουν. Προωθούν μόνο τα φωτοβολταϊκά γιατί εξυπηρετεί όσους έχουν κεφάλαιο που περιμένουν ότι με τα φωτοβολταϊκά θα βγάλουν χρήματα. Αλλά δεν το βάζω κάτω, πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά, να αγωνιζόμαστε, χωρίς να κάνουμε ηθικές εκπτώσεις και χωρίς να χάνουμε την ελπίδα μας»."
Σχόλιο Πλήρης απαξίωση της μόρφωσης της καλλιέργειας και της παιδείας! Το να έχεις τίτλους σπουδών είναι μειονέκτημα και όχι πλεονέκτημα στην αγορά εργασίας.Πρέπει να είσαι ανειδίκευτος. Είναι πραγματικότητα! Και εγώ έχω το βιογραφικό μου σε διάφορες παραλλαγές... Η συμβουλή όλων πάντα είναι: μη γράφεις την πραγματικότητα, δε χρειάζεται! Δε θέλουν να ξέρουν πως έχεις τόσες γνώσεις. Είναι μείον σου! Αν θες απλώς μια δουλίτσα να αναφέρεις μόνο το απολυτήριο Λυκείου!
Είναι αλήθεια. Κανείς δε θέλει έναν πτυχιούχο στη θέση του πωλητή. Είναι και που δεν πρέπει να νιώθει μειονεκτικά απέναντι του το υπόλοιπο προσωπικό, είναι που μπορεί να αποτελεί ίσως απειλή ακόμη και για τον προϊστάμενο του, εφόσον έχει περισσότερες γνώσεις από τον ίδιο. Επίσης χρειάζονται δούλους και όχι εργαζόμενους, άρα θα επιλέξουν τους λιγότερο ευφυής από όλους. Πικρή αλήθεια, όμως πραγματικότητα!
Δε πρέπει να ξεχνάμε επίσης πως οι παλιότερες γενιές, εκείνες που κρατούν τα ηνία και επιλέγουν το ποιοι θα εργαστούν και ποιοι όχι και κινούν τα νήματα, δεν έχουν ούτε την ευφυΐα ούτε τα προσόντα των σημερινών 25άρηδων που μαστίζει η ανεργία. Για να μη χάσουν λοιπόν τις θεσούλες τους, και για να μπορούν να τρώνε αυτά τα γερόντια μέχρι να πεθάνουν έχουν καταδικάσει τους νέους ανθρώπους να φυτοζωούν.
Το κόλπο είναι στημένο παιδιά!
(από enet. trupokarudos)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου