Μα καλά, υπάρχει blog, ιστοσελίδα, τηλεοπτικός ή ραδιοφωνικός σταθμός, εφημερίδα, που να μην ασχολήθηκε με την οικονομική κρίση ή τα τραγικά επεισόδια με τους τρείς νεκρούς στην τράπεζα; ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ. Το CEREBRALISM παρά τα σχόλια αναγνωστών και φίλων δεν ασχολήθηκε συνειδητά με αυτά τα θέματα. Γιατί; Γιατί οι μέρες αυτές που...προηγήθηκαν ήταν μέρες πένθους. Μέρες που όλα τα μέσα βομβάρδιζαν τα μυαλά των αναγνωστών-ακροατών-τηλεθεατών με τις ίδιες επαναλαμβανόμενες ειδήσεις. Ε, λοιπόν νομίζω πως είναι η κατάληλη στιγμή να μιλήσουμε και εμείς.
Ένα πράγμα στριφογυρνά συνεχώς στο μυαλό μου. Πως κατάντησαν έτσι την πατρίδα μου και τί μας περιμένει ακόμα. Αγανακτείς σκεπτόμενος ότι το έτος 2010 η Ελλάδα και όχι η Νικαράγκουα ή το Βιετνάμ (χώρες κατώτερες οικονομικά) εφθασε στα όρια της χρεωκοποίας. Και όχι μόνο αυτό. Η αγανάκτηση η δική μας και του κόσμου φαντάζομαι είναι ότι τόσα χρόνια το γνώριζαν και το έκρυβαν. Το γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα. Το γνώριζαν και δεν τιμώρισαν ούτε και τιμωρούν αυτούς που μας έφτασαν στα οριά μας. Μπράβο λοιπόν, καταφέρατε να μας εξαπατήσετε και τόσα χρόνια να μασάτε. Επίσης καταφέρατε να μας κάνετε όλους φτωχούς. Έτσι δεν θα πέρνουμε και πολύ αέρα και δεν θα ζητάμε παραπάνω από όσα μας αναλογούν. Ευχαριστούμε. Αυτό είναι δημοκρατία. Αυτό που μας δίδαξαν οι προγονοί μας. Δημοκρατία είναι να διαγράφετε από τον πολιτικό κόσμο, όποιον διαφωνεί με την αποψή σας όπως την Κυρία Μπακογιάννη ή τον Κύριο Δημαρά. Δημοκρατία είναι η ΕΠΙΒΟΛΗ μέτρων που σε θίγουν σαν άνθρωπο και σε οδηγούν σαν πρόβατο στην σφαγή.
Απο την άλλη η αριστερά που περιμέναμε όλοι να μας στηρίξει ενάντιας σε αυτά τα αντιλαικα μέτρα είναι παρούσα σε όλες τις διαδηλώσεις και απεργίες και απούσα από κάθε συζήτηση ή προβολή λύσης στο πρόβλημα. Και εδώ να κάνω μια παρένθεση για να διηγηθώ ένα γεγονός που μου συνέβει στο χώρο εργασίας μου. Μία Κυρία γύρω στα 80, μου ζήτησε κάτι πάρα πολύ ευγενικά και εγώ όχι επειδή δεν ήθελα να την εξυπηρετήσω αλλά επειδή τέτοιες εντολές είχα από τον επιχειρηματία που με πληρώνει, αρνήθηκά εξηγώντας της το λόγο. Τότε η ευγενική αυτη κυρία εξαγριώθηκε, άρχισε να ορίεται και να με κοσμεί με <<υπέροχα>> επίθετα. Άρχισε να μου λεέι για την πίστη της σε κάποιο κόμμα της αριστεράς και να μου μιλά για τους αγώνες της στο πολυτεχνείο και στους δρόμους. Με αποκάλεσαι δούλο. Μπορεί να προσβλήθηκά και να θύμωσα όμως σεβόμενος και την ηλικία της και τους αγώνες της στο πολυτεχνείο δεν μίλησα. Ήθελα όμως να την ρωτήσω. Ποιός θα με πλήρωνε εμένα, και τον καθένα, όταν θα με έδιωχναν αφού ,όπως λέει η ίδια, πρέπει να παρακούς τις εντολές του διευθυντή σου;;; Εσύ;
Πρέπει να καταλάβουν λοιπόν εκείνη που κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι σκληρός. Πρεπει να δουλεύεις και να είσαι αφοσιωμένος και φυσικά δεν μπορεις να κάνεις απεργίες. Λυπάμαι πραγματικά για τα απάνθρωπα μέτρα αλλά επιτέλους σαν Έλληνες ας σταματήσουμε να κοιτάμε να βολευθούμε στο δημόσιο και να αράξουμε. Βέβαια, τώρα και να θέλει κάποιος να μπει στο δημόσιο δεν θα μπορεί, καθώς οι θέσεις θα είναι κατελημένες από γέρους εργαζόμενους που θα περιμένουν να πάρουν σύνταξη στα 70. Νομίζω ότι δεν έχουμε καταλάβει τις συνέπειες που θα έχει το ασφαλιστικό στην ανεργία στο μέλλον. Τα παιδιά μας θα περάσουν τα χειρότερα.
Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση μας μιλά για μείωση των τιμών καθώς ο πληθωρησμός θα πέσει (;) Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε όλοι. Ας μου εξηγήσει κάποιος πως θα γίνει αυτό όταν οι πρώτη ύλη, τα καύσιμα, και η μεταφορά των προιόντων θα ακριβίνει.
Τέλος θέλω να εκφράσω την απέχθειά μου σε όλους εκείνους που ενώ 4 αθώες ψυχές είχαν δολοφονηθεί στην τράπεζα, εκείνοι έκαναν μικροπολιτική στα παράθυρα των ειδήσεων. Το μυαλό μας είναι σε εκείνους τους ανθρώπους που χάθηκαν για το τίποτα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου