Χαρμολύπη…

Όλα γεννιούνται από τα αντίθετα.
Το φως γεννά το σκοτάδι … και το σκοτάδι το φως …
Η μέρα γεννά τη νύχτα … και η νύχτα τη μέρα …
Η χαρά ακολουθείται από τη λύπη … και η λύπη από τη χαρά …

Όλα γεννιούνται από τα αντίθετα… και συνυπάρχουν σε μια νέα, ενιαία οντότητα που περικλείει και τα...
δύο.
Χαρά και λύπη … Χαρμολύπη των αρχαίων μας προγόνων…
Κλάμα και γέλιο … Κλαυσίγελος των σοφών μας πατεράδων…

Μια αβάσταχτη θλίψη σήμερα… ένα μεγάλο χαμόγελο αύριο.
Ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει στη στροφή του Δρόμου.
Εσύ απλά συνέχισε να Τον περπατάς…

© 2012 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος

Συνέχισε νὰ περπατᾶς..
Ἀκόμη κι ἐὰν παντοῦ γύρω ὑπάρχῃ ὀμιχλή… Σκοτάδι… Καταχνιά…
Ἀκόμη κι ἔτσι, δὲν πρέπει νὰ σταματᾶς…
Ἐὰν σταματήσῃς νικήθηκες!
Καὶ τώρα πιὰ μόνον νικητὲς χρειαζόμαστε!

(από Φιλονόη, filonoi)