Ποιος κλώσησε το αυγό του φιδιού;

Γράφει ο Ευθύλογος

Ανήσυχοι και προβληματισμένοι εμφανίζονται οι εκπρόσωποι των «δημοκρατικών» κομμάτων μετά την είσοδο της Χρυσής Αυγής (Χ. Α.) στο Κοινοβούλιο και μάλιστα με ικανό αριθμό βουλευτών.
Ούτε ένας όμως δεν μπήκε στον κόπο να ερμηνεύσει την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος που αναβάθμισε τη...
Χ. Α. από έναν ασήμαντο κομπάρσο με ποσοστό περίπου 0,30% το 2009, σε μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη με ποσοστό 6,97% μέσα σε τρία μόλις χρόνια.
Και δεν ερμήνευσε κανένας αυτή την θεαματική αύξηση (κατά 22 φορές ή κατά 2200% !!) της Χ. Α. γιατί θα έπρεπε παράλληλα να αναζητήσει και τις αιτίες του  πρωτοφανούς (από ότι τουλάχιστον γνωρίζω)  πολιτικού φαινομένου στα ελληνικά χρονικά.
Το 2009 ψήφισαν τη Χ. Α. περίπου 20000 ψηφοφόροι.
Το 2009 ψήφισαν τη Χ. Α.  περίπου 440000 ψηφοφόροι.
Μόνον αφελείς μπορούν να υποστηρίξουν ότι οι εγκληματικές και αιματοβαμμένες ιδέες του ναζισμού έχουν τόση πειθώ ώστε να μετατρέψουν σε κοινωνικά τέρατα έναν τόσο σημαντικό συνανθρώπων μας.
Όχι, δεν είναι ναζιστές αυτοί οι ψηφοφόροι. Απλά ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στους αγύρτες που τους εμπαίζουν για δεκάδες χρόνια.
Δεν ήταν μόνον ψήφος ηθικής καταδίκης των κομματικών αγυρτών. Δεν ήταν μόνο ψήφος θυμού ή οργής. Ήταν ψήφος που καθοδηγήθηκε από πολύ εντονότερα και βαθύτερα συναισθήματα, για τούτο και πιο αξιοπρόσεκτα.    Ήταν ψήφος μίσους και απόγνωσης! 
Και το μήνυμα που ήθελαν να στείλουν ήταν ο φόβος.
Ήθελαν να εγκατασταθεί ο φόβος στα έδρανα που δεν τίμησαν οι μέχρι τώρα εκπρόσωποί μας.
Ήθελαν να τρομοκρατήσουν όλους αυτούς τους ανάξιους και διεφθαρμένους που κατάκλεψαν το κράτος και οδήγησαν την κοινωνία στην καταστροφή. 
Ήθελαν να τους πουν:
♦ ♦ Αρκετά μέχρις εδώ! Δεν εκτιμήσατε τις θυσίες μας. Δεν σεβαστήκατε τα όνειρά μας. Δεν υπολογίσατε τη φτώχεια μας.
Δεν έχετε μόνον «πολιτικές ευθύνες» ώστε να έχετε μόνον «πολιτική ποινή», δηλαδή την άρνηση της ψήφου μας.
Είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν νόμοι που τιμωρούν κάποιον απλό πολίτη επειδή κλέβει 100 ευρώ και να αφήνουν ατιμώρητους εσάς που λεηλατείτε τις ελπίδες ενός ολόκληρου λαού.
Μας οδηγήσατε στην ανεργία και στην πείνα. Είτε από εγκληματική άγνοια, είτε από υστεροβουλία.  Κάποιοι μάλιστα μπορεί να το επιδιώξατε με στόχο να αυξήσετε την εκλογική σας πελατεία. (Ως γνωστόν οι εύποροι δεν έχουν ανάγκη να σας γλείφουν). 
Στη συνείδησή μας είστε ένοχοι. Έχετε ποινικές ευθύνες αλλά δεν έχουμε τη (νόμιμη) δυνατότητα να σας καταδικάσουμε.
Φτιάξατε νόμους στα μέτρα σας, για να μπορείτε να κλέβετε ατιμωρητί χωρίς περίσκεψη, χωρίς λύπη,  χωρίς αιδώ.[1] Δεν μπορούμε να σας επιβάλουμε ούτε να ενεργείτε με περίσκεψη, ούτε να αισθάνεστε λύπη στην πέτρινη ψυχή σας, ούτε να ντρέπεστε για το πλιατσικολόγημά σας. Μπορούμε όμως να σας κάνουμε να φοβάστε! Και μάλιστα με εντελώς νόμιμο τρόπο. Φαίνεται πως μόνον ο φόβος μπορεί να περιορίσει την απληστία σας.

Μέχρι τώρα βάζατε το προσωπικό σας συμφέρον πάνω από το συμφέρον της κοινωνίας. Γι αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να στείλουμε στην παρέα σας  κάτι «παιδάκια» που θα σας αναγκάσουν από δω και πέρα να σκέφτεστε πρώτα τη ζωούλα σας και μετά το συμφέρον σας. (Τον λαό πάλι δεν θα τον σκεφτείτε έτσι κι αλλιώς).
Δεν κάνουν για μια σοβαρή Βουλή αυτά τα ζωντανά που σας στέλνουμε.
Πώς να νομοθετήσουν αφού δεν ξέρουν ούτε να μιλήσουν!

Αλλά είναι σοβαρή αυτή η Βουλή όπως την καταντήσατε;

Ή μπας και περιμένετε από μας τους άνεργους και πεινασμένους να σκεφτούμε πρώτα τις «δημοκρατικές διαδικασίες» και μετά τα νηστικά παιδιά μας; 

Τώρα ίσως να καταλάβετε τι σημαίνει η λέξη «ανασφάλεια» που αισθανόμαστε εμείς τόσα χρόνια. Ανασφάλεια για τη δουλειά μας,  ανασφάλεια για το μεροκάματο, ανασφάλεια για τη σύνταξη, ανασφάλεια για τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής που βάλαμε στην άκρη, ανασφάλεια για το μέλλον των παιδιών μας, ανασφάλεια ακόμη και για τη ζωή μας.
Ευχόμαστε να μην είμαστε μέσα στο σπίτι μας όταν θα μας κλέβουν, για να παραμείνουμε ζωντανοί. 

Βλέπετε εμείς δεν έχουμε προσωπικούς σωματοφύλακες. Περιμένουμε να μας προστατεύσει μια Πολιτεία που υπολειτουργεί. Βρισκόμαστε στο έλεος του κάθε παράνομου που θα αποφασίσει ότι εμείς θα είμαστε το επόμενο θύμα του. 

Και δεν φτάνει αυτό αλλά κάποιοι από σας, μας δουλεύουν κι από πάνω. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για την αυξανόμενη εγκληματικότητα φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση κι όχι η ελλιπής αστυνόμευση και το χαϊδολόγημα που αποθρασύνει τον κάθε παράνομο. Ξεχνάνε σκόπιμα ότι όποιος πεινάει, ζητάει ψωμί (ή στην ανάγκη το κλέβει). Δεν ληστεύει και δεν βασανίζει μέχρι θανάτου τα θύματά του για να τους αποσπάσει τις οικονομίες τους.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δυστυχείς αναξιοπαθούντες αλλά με στυγνούς εγκληματίες που χρειάζονται ανάλογη αντιμετώπιση. Εσείς αντί γι αυτό, καταντήσατε την Ελλάδα παράδεισο του κάθε παράνομου.
Μη νομίσετε πως ξεχάσαμε τις σφαγές στα Μαρτυρικά Χωριά. ΟΧΙ ! Αλλά εκείνα τα εγκλήματα έγιναν σε εμπόλεμη περίοδο, κράτησαν όσο και ο πόλεμος και έγιναν από εχθρούς μας.  Τα δικά σας έγιναν σε περίοδο ειρήνης, έχουν πολύ περισσότερη διάρκεια και έγιναν από τους ταγούς μας. Πονάνε περισσότερο τα δικά σας εγκλήματα, δεν το καταλαβαίνετε;  
Εσείς οδηγήσατε το χέρι μας όταν φτάσαμε στην κάλπη.
Εσείς δημιουργήσατε το κατάλληλο περιβάλλον για να ανθίσει το «άνθος του κακού». 

Ή δεν ξέρετε πως η ανασφάλεια, η αδικία, ο φόβος, η πολιτική διαφθορά, οι μεγάλες οικονομικές ανισότητες, η ανεργία, η οικογενειοκρατία και η φτώχεια είναι οι καλλίτερες προϋποθέσεις για να στραφεί το εκλογικό σώμα σε ακραίες επιλογές;
Αυτές τις προϋποθέσεις τις δημιουργήσατε εσείς.
Εσείς κλωσήσατε το αυγό του φιδιού!
Καιρός να εισπράξετε τα επίχειρα της εγκληματικής σας δράσης.

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

[1]  Ο πρώτος στίχος από το ποίημα του Καβάφη  «Τείχη». 

Ευθύλογος
vacon28@gmail.com

(από kafeneio-gr)