Το τέλος μιας εποχής

Tου Kωστα Iορδανιδη

Το σύστημα της μεταπολιτεύσεως υπέστη ήττα συντριπτική. Παρά την οδύνη, το άγχος και τον απόλυτο αποσυντονισμό που έφεραν οι εκλογές της Κυριακής, η εξέλιξη υπήρξε φυσιολογική. Δεν ήταν δυνατόν ποτέ να διαλύεται η οικονομική δομή της χώρας σε μία προσπάθεια «βίαιου εκσυγχρονισμού», μετά από τριάντα χρόνια απραξίας, να αποσυντίθεται η κοινωνία, να εκτινάσσεται ο αριθμός των ανέργων πάνω από το ένα εκατομμύριο, να οδηγούνται εκατομμύρια κάτω από τα όρια της πενίας, και να διατηρείται ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων που δημιούργησε ή απλώς συνέτεινε στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση.

Στις χθεσινές εκλογές δεν κατέρρευσε απλώς η πολιτική σύμβαση των τελευταίων τριάντα οκτώ ετών· κατέρρευσε ένα κατεστημένο, βουλιμικό, αφελές και ως εκ τούτου υπερφίαλο, που θεωρούσε την χειραγώγηση των πολιτών εφικτή διά τεχνασμάτων. Η κατεστημένη λογική διαψεύσθηκε και οι ιθύνοντες -κάθε μορφής- ευρίσκονται αντιμέτωποι με το χάος.

Η συντριβή του ΠΑΣΟΚ, που εξέπεσε στην τρίτη θέση δεν αναμενόταν, αλλά ασφαλώς δεν δυσαρέστησε την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Το κόμμα αυτό είχε κλείσει τον κύκλο του· εξάντλησε τα τελευταία δύο χρόνια κάθε ίχνος αξιοπιστίας· ταυτίσθηκε με την διαφθορά, την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ του κ. Αλέξη Τσίπρα σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως ενέσπειρε τον τρόμο στο ελληνικό κατεστημένο, αλλά και ανησυχία σε ορισμένους από εκείνους που το υπερψήφισαν εκφράζοντας μία δίκαιη οργή. Θα βοηθήσει ωστόσο την λεγομένη ιθύνουσα πολιτική τάξη της χώρας, να υπερβεί την νηπιακή αφέλειά της και να επιταχύνει την διαδικασία για τον σχηματισμό κυβερνήσεως συνεργασίας κομμάτων «ευρωπαϊκού προσανατολισμού».

Η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ στην δεύτερη θέση μπορεί να έχει και μία ακόμη παράπλευρη θετική εξέλιξη. Με δεδομένο τον αδιαμφισβήτητο ευρωπαϊκό προσανατολισμό των δύο κομμάτων εξουσίας, το «σύστημα διαπλοκής» μπορούσε να υπονομεύει μία κυβέρνηση, που θεωρούσε μη εξυπηρετική των συμφερόντων του, με τη βεβαιότητα ότι η διάδοχή της θα εξακολουθούσε να κινείται εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου. Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην αξιωματική αντιπολίτευση τέτοιο ενδεχόμενο παύει να υφίσταται πλέον.

Η κατάσταση που δημιουργήθηκε δεν είναι απελπιστική. Είναι εξαιρετικά περίπλοκη. Εάν τα κόμματα του λεγομένου «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» -που δεν εξαντλούνται μόνον με τη

Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ- υπερβούν την διανοητική τους οκνηρία, μπορεί να υπάρξουν λύσεις υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξουν αλλαγές στο υφιστάμενο Μνημόνιο, πράγμα που όμως εξαρτάται από τους εκπροσώπους των δανειστών της Ελλάδος - δηλαδή την τρόικα.

kathimerini.gr