Μετά είτε άνευ κουκούλας.

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΒΓΗΚΑΝ απ’ τα σπίτια τους μετά τον σεισμό και όπου φύγει-φύγει. Νεοδημοκράτες ψάχνουν για «στέγη» και «σοσιαλιστές» αυτοοργανώνονται. Για την παραμονή τους στο «επάγγελμα», χωρίς ν’ αλλάξουν στόχους και νοοτροπία. Καθένας με την προοπτική του πριν βγει στη σύνταξη κι όλοι μαζί για το σινάφι με τα προνόμιά του, για τη μακροβιότητα στον «παράδεισο». Τους βλέπεις να ξεροσταλιάζουν στο...
κονάκι της κας Ντόρας που την λοιδορούσαν και σε πιάνει τρόμος. Στη σκέψη πως η Ελλάδα ήταν αφημένη σε χέρια που την παράτησαν ξαφνικά μόλις έσκασε η βόμβα και τρέχουν να κρυφτούν.

ΔΕΝ έχουμε σχέση ιδεολογική με τη Ν.Δ., ούτε ανήκει στις προτιμήσεις μας ο κ. Σαμαράς. Ωστόσο, τώρα που η διαχωριστική γραμμή στα κόμματα πάει να σβήσει και μια καλή κουβέντα για τον αντίπαλο δεν συνιστά προδοσία, ας πάρουμε τοις μετρητοίς ό,τι «υποσχέθηκε» ο αρχηγός της Ν.Δ. «Θα τραβήξω την κουκούλα των αλητών» είπε ο κ. Σαμαράς κι ήταν η φράση του βάλσαμο. Για τον πολίτη, χειμαζόμενο σε χέρια κακοποιών κάθε λογής, ελεύθερων, ατιμώρητων και ακαταδίωκτων. Σημειώσαμε τη δράση τους στις μέρες που καιγόταν η Αθήνα, βάλαμε τους κουκουλοφόρους των νεοκλασικών δίπλα στους κακοποιούς της καθημερινότητας και αναζητούμε σωτήρα. Σε πόστο ισχυρό και μεγάλων πρωτοβουλιών. Για μέτρα που θα χτυπήσουν κατακέφαλα το έγκλημα, θα εξουδετερώσουν τον εγκληματία και θα αποθαρρύνουν τον επίδοξο.

ΑΞΙΖΕΙ να γίνει κάποιος πρωθυπουργός, λοιπόν, και μόνο για αυτόν το λόγο. Θα προσφέρει στον έλληνα ό,τι του στέρησαν επί δεκαετίες για λόγους καλοπιάσματος του κακοποιού (κι αυτός ψηφίζει). Το ίδιο και η οικογένειά του, ελπίζοντας στην αποφυλάκισή του. Με κομμάτι της κοινωνίας να προτιμά την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι και μερίδα ελλήνων με νεφελώδη άποψη περί δημοκρατίας, πριν καταντήσει ασυδοσία στα τρεμάμενα χέρια τους.

ΔΕΝ θα είναι ο καλύτερος (εφ’ όλης της ύλης) ο κ. Σαμαράς, δεν θα είναι ο χειρότερος. Ωστόσο, θα είναι ο μοναδικός και άριστος, αν τραβήξει την κουκούλα των αλητών, κρατώντας τον λόγο του. Θα τη δουν επίδοξοι εγκληματίες και θ’ αλλάξουν σχέδια, πολίτες και θα νιώσουν ασφαλείς. Αν λύσει το πρόβλημα της δημόσιας ασφάλειας εξοικονομώντας φύλακες απ’ τη φύλαξη πολιτικών και κονδύλια από υπερωρίες και εκτός έδρας κηφήνων και διπλοθεσιτών κάποιων υπουργείων. Και, βέβαια, αγνοώντας κάποιους…ψυχοπονιάρηδες (με ξένο αίμα) που στρώνουν παιχνίδι για τους κακοποιούς μετά είτε άνευ κουκούλας.