Μετά τη Συμφωνία των Βρυξελλών, που απομάκρυνε την προοπτική χρεοκοπίας της ελληνικής οικονομίας και συνεπακόλουθης κατάρρευσης της ευρωζώνης, οι αγορές και οι κερδοσκόποι έστρεψαν τo αδηφάγο ενδιαφέρον τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εκεί όπου, με φόντο την καταληκτική ημερομηνία της 2ας Αυγούστου, για την...
επέκταση του ορίου δανεισμού της αμερικανικής οικονομίας, ο Λευκός Οίκος, οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί, πασχίζουν να… γίνουν Ελλάδα. Και να απειλούν πλέον εκείνοι ευθέως με κατάρρευση το οικοδόμημα της παγκόσμιας οικονομίας, με δεδομένο ότι μια στάση πληρωμών της Ουάσινγκτον θα προκαλέσει «σοκ και δέος» στις αγορές.
επέκταση του ορίου δανεισμού της αμερικανικής οικονομίας, ο Λευκός Οίκος, οι Ρεπουμπλικανοί και οι Δημοκρατικοί, πασχίζουν να… γίνουν Ελλάδα. Και να απειλούν πλέον εκείνοι ευθέως με κατάρρευση το οικοδόμημα της παγκόσμιας οικονομίας, με δεδομένο ότι μια στάση πληρωμών της Ουάσινγκτον θα προκαλέσει «σοκ και δέος» στις αγορές.
Οι Ρεπουμπλικανοί δείχνουν να οδηγούν την κατάσταση στα όρια, επιδιώκοντας να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά πολιτικά οφέλη, από έναν Πρόεδρο, τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος δείχνει ευάλωτος στο να συμβιβαστεί, προκειμένου να αποφύγει ένα κραχ, ενόψει των εκλογών του 2012, που θα αμαύρωνε τη θητεία του, και θα καθιστούσε εξαιρετικά αμφίβολη την επανεκλογή του.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ευρωπαϊκά και ασιατικά χρηματιστήρια, που την Παρασκευή σημείωσαν θεαματική άνοδο, λόγω της Συμφωνίας των Βρυξελλών για τη διαχείριση της κρίσης χρέους της Ελλάδας, σήμερα άνοιξαν τον κύκλο εργασιών τους με πτώση, ακριβώς λόγω των αμφιβολιών για την κατάληξη του θρίλερ στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού πληθαίνουν οι φωνές για τον διαβρωτικό ρόλο που διαδραματίζει στη διαμόρφωση της πολιτικής και των θέσεων των Ρεπουμπλικανών το ακραίο «Tea Party», που εκφράζεται κυρίως από τη Σάρα Πέιλιν και τη Μισέλ Μπάκμαν.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, Ρεπουμπλικανός Τζον Μπένερ, κατηγόρησε τον Μπαράκ Ομπάμα ότι νοιάζεται περισσότερο για τις επόμενες εκλογές. Με τον Λευκό Οίκο να απαντά ότι ο Πρόεδρος ενδιαφέρεται για τις επόμενες γενιές. Το προαιώνιο δίλημμα ανάμεσα στον λαϊκισμό και τον ρεαλισμό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου