Σίγησε το κλαρίνο του Βαγγέλη...
Μετά τον θάνατο του Γιάννη Βασιλόπουλου άλλος ένας μεγάλος κλαρινίστας ,ο Βαγγέλης Κοκκώνης, αφησε την τελευταια του πνοη,στο Γενικό Κρατικό μετά απο ενα μηνα νοσηλειας.
Ο Βαγγέλης Κοκκώνης γεννήθηκε στο Αγρίνιο και είναι γιος του παλιού κλαρινίστα Δημήτρη Κοκκώνη. Παίζει κλαρίνο επαγγελματικά από τα παδικά του χρόνια και ξεκίνησε στα πανηγύρια της περιοχής του.
Γύρω στο 1965 τον άκουσε ο αείμνηστος Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος είχε τρομερό αυτί και τον πρότεινε του Σκαφίδα (που ήταν φίλοι) να τον...
φέρει στην Αθήνα στο μαγαζί που διατηρούσε στον Άγιο Παύλο, γιατί θα εξελισσόταν σε μεγάλο κλαρίνο.
Πράγματι, πείστηκε ο Σκαφίδας και άρχισε συνεργασία με τον Βαγγέλη Κοκκώνη στα πανηγύρια και μετά στο κέντρο. Στου Σκαφίδα κάθισε πάνω από δέκα συνεχή χρόνια, μέχρι που έκλεισε πια το κέντρο. Το όνομά του έγινε αμέσως γνωστό και σε λίγα χρόνια ο Κοκκώνης βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των επώνυμων κλαρίνων. Από τη δισκογραφία του Σκαφίδα δεν έλειψε ποτέ, πρέπει να του'χει παίξει τουλάχιστων 100 τραγούδια.
Σ'όλη τη συνεργασία του με το Σκαφίδα έπαιξε με τον Γιώργο Κόρο και τον Κώστα Σούκα (κιθάρα). Ο Κοκκώνης δεν είναι κλασικό παραδοσιακό κλαρίνο, όπως π.χ. ο Πέτρο-Λούκας. Είναι σύγχρονος με άφθαστο ρεπερτόριο και έχει φανατικούς οπαδούς. Μπορεί να σταθεί οπουδήποτε, αλλά στο Ξηρομέρο έχει μοναδική πέραση. Εκτός από τον Σκαφίδα, έχει γραμμοφωνήσει με τον Χρήστου Φωτίου, τη Σοφία Βόττα, τη Φυλιώ Πυργάκη, τη Βαγγελιώ Χρηστιά, τον Θανάση Βόττα κ.α.
Ενα αφιέρωμα για τον Κοκκώνη. Καλό ταξίδι...
Μετά τον θάνατο του Γιάννη Βασιλόπουλου άλλος ένας μεγάλος κλαρινίστας ,ο Βαγγέλης Κοκκώνης, αφησε την τελευταια του πνοη,στο Γενικό Κρατικό μετά απο ενα μηνα νοσηλειας.
Ο Βαγγέλης Κοκκώνης γεννήθηκε στο Αγρίνιο και είναι γιος του παλιού κλαρινίστα Δημήτρη Κοκκώνη. Παίζει κλαρίνο επαγγελματικά από τα παδικά του χρόνια και ξεκίνησε στα πανηγύρια της περιοχής του.
Γύρω στο 1965 τον άκουσε ο αείμνηστος Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος είχε τρομερό αυτί και τον πρότεινε του Σκαφίδα (που ήταν φίλοι) να τον...
φέρει στην Αθήνα στο μαγαζί που διατηρούσε στον Άγιο Παύλο, γιατί θα εξελισσόταν σε μεγάλο κλαρίνο.
Πράγματι, πείστηκε ο Σκαφίδας και άρχισε συνεργασία με τον Βαγγέλη Κοκκώνη στα πανηγύρια και μετά στο κέντρο. Στου Σκαφίδα κάθισε πάνω από δέκα συνεχή χρόνια, μέχρι που έκλεισε πια το κέντρο. Το όνομά του έγινε αμέσως γνωστό και σε λίγα χρόνια ο Κοκκώνης βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των επώνυμων κλαρίνων. Από τη δισκογραφία του Σκαφίδα δεν έλειψε ποτέ, πρέπει να του'χει παίξει τουλάχιστων 100 τραγούδια.
Σ'όλη τη συνεργασία του με το Σκαφίδα έπαιξε με τον Γιώργο Κόρο και τον Κώστα Σούκα (κιθάρα). Ο Κοκκώνης δεν είναι κλασικό παραδοσιακό κλαρίνο, όπως π.χ. ο Πέτρο-Λούκας. Είναι σύγχρονος με άφθαστο ρεπερτόριο και έχει φανατικούς οπαδούς. Μπορεί να σταθεί οπουδήποτε, αλλά στο Ξηρομέρο έχει μοναδική πέραση. Εκτός από τον Σκαφίδα, έχει γραμμοφωνήσει με τον Χρήστου Φωτίου, τη Σοφία Βόττα, τη Φυλιώ Πυργάκη, τη Βαγγελιώ Χρηστιά, τον Θανάση Βόττα κ.α.
Σε κέντρα και πανηγύρια έχει δουλέψει με όλους ανεξαιρέτως. Αξίζει να σημειωθεί ότι μουσικοί είναι και οι δύο γιοι του Κοκκώνη. Ο Θύμιος παίζει αρμόνιο και ο Παναγιώτης κιθάρα-αρμόνιο.
Πολλοί απο εμάς έχουν διασκεδάσει μαζί του και του οφείλουμε ένα ύστατο χαιρετισμό.Ενα αφιέρωμα για τον Κοκκώνη. Καλό ταξίδι...
(από prassia-eyrytanias, sarakaimara)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου