Οι σημαντικές και ιδιαίτερα αρνητικές εξελίξεις στα έργα κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα – Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος – Τσάκωνα («Ολυμπία Οδός») δεν μπορούν να αφήσουν κανέναν εργαζόμενο, κανέναν πολιτική της περιοχής και όχι μόνο. Όπως δημόσια ανακοινώθηκε από την κατασκευαστική κοινοπραξία υπάρχει σαφής προοπτική παύσης – καθυστέρησης της κατασκευαστικής δραστηριότητας και σαρωτικών απολύσεων των...
εργαζομένων στα εργοτάξια. Η κίνηση αυτή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων επιθετικών κινήσεων όπως η μαζική απόλυση 28 εργαζομένων η οποία και κρίθηκε παράνομη από την επιθεώρηση εργασίας ή η τελευταία κίνηση απόλυσης 70 εργαζομένων στα εργοτάξια της VINCI[3]. Οι απολύσεις αυτές αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος της ευρύτερης επιθετικής κίνησης της εργολάβων και υπεργολάβων του έργου, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου που όμως έχει αναδειχθεί λόγω της δράσης του σωματείου «Η ΓΑΛΑΡΙΑ».
Η προοπτική παύσης των εργασιών σε αυτό το έργο θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο στους εργαζόμενους στο έργο όσο και ως προς τους πολίτες της περιοχής και τους χρήστες του δρόμου. Ενός δρόμου που αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για κάθε οδηγό, ενός δρόμου που ο κόσμος χρυσοπληρώνει μέσω του συστήματος των διοδίων. Επίσημη δικαιολογία για την παύση των εργασιών είναι η αυθαίρετη απόφαση των Τραπεζών που συμμετέχουν στην χρηματοδότηση του έργου να σταματήσουν τον δανεισμό. Η κίνηση αυτή είναι πέρα για πέρα αυθαίρετη τη στιγμή μάλιστα που: α) Το ελληνικό δημόσιο έχει καταβάλει το ποσό των 550εκατ. Ευρώ, 936εκατ. Ευρώ μαζεύονται καθημερινά μέσω του συστήματος των διοδίων ενώ η συμμετοχή των τραπεζών περιορίζεται στα 204εκατ. Ευρώ (και της κατασκευστικής κοινοπραξίας στα 200εκατ. Ευρώ), β) η διαδικασία των απαλλωτριώσεων έχει προχωρήσει και πάντως έχει φτάσει σε σημείο επαρκές για την συνέχεια των εργασιών του αυτοκινητόδρομου. Με δήλωση του μάλιστα ο Υφυπουργός Υποδομών Γ. Μαγκριώτης επιβεβαιώνει το αυθαίρετο της κίνησης των τραπεζών[4] αλλά και την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης σύγκρουσης με τα συμφέροντα του κατασκευαστικού και τραπεζικού κεφαλαίου.
Σε αυτά τα πλαίσια καθίσταται σαφές ότι ο αγώνας για την επιβολή της συνέχισης του έργου και την αποτροπή του επερχόμενου κύματος απολύσεων πρέπει να περάσει στο λαό της περιοχής, στους χιλιάδες εργαζόμενους που διέρχονται από τον επικίνδυνο αυτό δρόμο καθημερινά, στους εργαζόμενους στα εργοτάξια και συνολικά στο εργατικό – λαικό κίνημα. Κόντρα στα συμφέροντα μιας χούφτας μεγαλοεργολάβων, τραπεζιτών και μιας κυβέρνησης που δεν σταματά ούτε μία στιγμή να εκπροσωπεί τα συμφέροντα αυτών σε βάρος του ελληνικού λαού, απαιτούμε:
εργαζομένων στα εργοτάξια. Η κίνηση αυτή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενων επιθετικών κινήσεων όπως η μαζική απόλυση 28 εργαζομένων η οποία και κρίθηκε παράνομη από την επιθεώρηση εργασίας ή η τελευταία κίνηση απόλυσης 70 εργαζομένων στα εργοτάξια της VINCI[3]. Οι απολύσεις αυτές αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος της ευρύτερης επιθετικής κίνησης της εργολάβων και υπεργολάβων του έργου, αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου που όμως έχει αναδειχθεί λόγω της δράσης του σωματείου «Η ΓΑΛΑΡΙΑ».
Η προοπτική παύσης των εργασιών σε αυτό το έργο θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο στους εργαζόμενους στο έργο όσο και ως προς τους πολίτες της περιοχής και τους χρήστες του δρόμου. Ενός δρόμου που αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για κάθε οδηγό, ενός δρόμου που ο κόσμος χρυσοπληρώνει μέσω του συστήματος των διοδίων. Επίσημη δικαιολογία για την παύση των εργασιών είναι η αυθαίρετη απόφαση των Τραπεζών που συμμετέχουν στην χρηματοδότηση του έργου να σταματήσουν τον δανεισμό. Η κίνηση αυτή είναι πέρα για πέρα αυθαίρετη τη στιγμή μάλιστα που: α) Το ελληνικό δημόσιο έχει καταβάλει το ποσό των 550εκατ. Ευρώ, 936εκατ. Ευρώ μαζεύονται καθημερινά μέσω του συστήματος των διοδίων ενώ η συμμετοχή των τραπεζών περιορίζεται στα 204εκατ. Ευρώ (και της κατασκευστικής κοινοπραξίας στα 200εκατ. Ευρώ), β) η διαδικασία των απαλλωτριώσεων έχει προχωρήσει και πάντως έχει φτάσει σε σημείο επαρκές για την συνέχεια των εργασιών του αυτοκινητόδρομου. Με δήλωση του μάλιστα ο Υφυπουργός Υποδομών Γ. Μαγκριώτης επιβεβαιώνει το αυθαίρετο της κίνησης των τραπεζών[4] αλλά και την ανυπαρξία πολιτικής βούλησης σύγκρουσης με τα συμφέροντα του κατασκευαστικού και τραπεζικού κεφαλαίου.
Σε αυτά τα πλαίσια καθίσταται σαφές ότι ο αγώνας για την επιβολή της συνέχισης του έργου και την αποτροπή του επερχόμενου κύματος απολύσεων πρέπει να περάσει στο λαό της περιοχής, στους χιλιάδες εργαζόμενους που διέρχονται από τον επικίνδυνο αυτό δρόμο καθημερινά, στους εργαζόμενους στα εργοτάξια και συνολικά στο εργατικό – λαικό κίνημα. Κόντρα στα συμφέροντα μιας χούφτας μεγαλοεργολάβων, τραπεζιτών και μιας κυβέρνησης που δεν σταματά ούτε μία στιγμή να εκπροσωπεί τα συμφέροντα αυτών σε βάρος του ελληνικού λαού, απαιτούμε:
- § Την άμεση συνέχιση του έργου και την παράδοση του εντός του αρχικού χρονοδιάγραμματος[5]
- § Την μείωση – κατάργηση του αισχροκερδούς συστήματος πληρωμής των διοδίων
- § Την απόσυρση των μαζικών απολύσεων στα εργοτάξια του έργου όπως οι δύο φάσεις απολύσεων 28 και 70 εργαζομένων στην VINCI
- § Την εγγύηση της συνέχισης του έργου μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων σε ενδεχόμενη κωλυσιεργεία της κοινοπραξίας ή απέναντι σε προσπάθειες αυτής για επέκταση του χρόνου αποπληρωμής
Καλούμε το σύνολο των εργαζομένων της Δυτικής Ελλάδας να συμπαρασταθούν σε αυτό τον αγώνα, έναν αγώνα που αφορά τους εργαζόμενους στο έργο, την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία, την καταπολέμηση του διογκούμενου κύματος ανεργίας, την ασφάλεια των οδηγών, την ποιότητα των υποδομών, τον δημόσιο – κοινωφελή χαρακτήρα αυτών, την ανάγκη κοινωνικού ελέγχου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου