Γράφει ο Αθανάσιος Θεοδώρου.Ο αθλητισμός δεν είναι από τα θέματα που συνήθως με απασχολούν. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση με αφορμή το παιχνίδι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού. Όλοι είδατε στην τηλεόραση τα θλιβερά επεισόδια που έγιναν μέσα και έξω από το γήπεδο μετά τη λήξη του παιχνιδιού καθώς και την αποπνικτική ατμόσφαιρα μέσα στο γήπεδο καθ’ όλη τη διάρκεια του...
αγώνα λόγω των καπνογόνων που έπεφταν βροχή με την ανοχή του διαιτητή, τον οποίο δεν έδειχνε να τον απασχολεί ούτε το αν μπορούν αναπνεύσουν και να παίξουν οι παίκτες σε αυτή την ατμόσφαιρα ούτε το ότι η ορατότητα κατά περιόδους δε πέρναγε να 30 μέτρα. Αν δηλαδή κάποιος απ αυτούς που ο θεός του έδωσε πόδια είχε και μυαλό θα είχε κάνει ένα ευθύβολο σουτ από τη μέση του γηπέδου, η μπάλα θα είχε χαθεί στην ομίχλη και πιθανόν να κατέληγε στα δίχτυα του εμβρόντητου τερματοφύλακα που δεν θα την είχε δει! Δεν με απασχολεί καθόλου το πόσα λάθη έκανε ο διαιτητής και οι βοηθοί του και εις βάρος τίνος. Ας το κάνουν οι εκπρόσωποι της ομάδας που έχει έννομο συμφέρον. Εγώ πάντα αναγνώριζα ότι ο διαιτητής και οι βοηθοί του δεν είναι δυνατόν να βλέπουν με ακρίβεια αυτό που διαπιστώνουμε εμείς μετά από 40 replay. Ο διαιτητής δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Το θέμα είναι ότι τα επεισόδια δεν έγιναν από εκείνους που υποτίθεται ότι είχαν θυμώσει από την «κακή» διαιτησία αλλά από τους «ευνοημένους»! Μπήκαν στο γήπεδο και επετέθησαν στους παίκτες! Αν είναι δυνατόν! Ούτε στα άγρια γήπεδα της Λατινικής Αμερικής δεν συμβαίνουν αυτά και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως λόγο. Λυπήθηκα πραγματικά τον κύριο, με Κ κεφαλαίο, Βαλβέρδε που ενώ είχε κερδίσει ένα πρωτάθλημα μπήκε στη συνέντευξη τύπου σαν να είχε χάσει με την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του. Δεν είδα την αντίστοιχη έκφραση ντροπής και συντριβής στα πρόσωπα των Ελλήνων εκπροσώπων του ποδοσφαίρου μας. Δεν άκουσα μια ειλικρινή κι ανυπόκριτη δήλωση αποστροφής, μια ανακοίνωση μέτρων σε επίπεδο συλλόγων για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων.
Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον του ποδοσφαίρου σε μια χώρα που οι φίλαθλοι δεν σέβονται τις επενδύσεις που κάνει η ομάδα τους για να γίνει καλύτερη; Αγαπούν την ομάδα τους οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού που προκάλεσαν την με μαθηματική ακρίβεια αναμενόμενη τιμωρία της ομάδας τους χωρίς κανένα λόγο; Σκέφτηκαν ότι βλέποντας αυτή την καφρίλα κανείς σοβαρός παίκτης όσα χρήματα κι αν προσφέρουν οι διοικήσεις των Ελληνικών ομάδων δεν θα θέλει να βάλει τη σωματική του ακεραιότητα σε κίνδυνο για να παίξει σ ένα κάλπικο πρωτάθλημα χωρίς ελπίδα διάκρισης; Θα υπογράψει για τον νέο χρόνο ο Σισσέ, ο Ιμπαγάσα, ο Ριέρα ή θα το βάλουν στα πόδια κι όπου φύγει φύγει μακριά από τους αγρίους; Ποιος σοβαρός προπονητής θα ρισκάρει το κύρος του για να αναλάβει μια περίεργη Ελληνική ομάδα στην οποία θ αποθεωθεί κερδίζοντας Ίντερ , για παράδειγμα, κι όταν χάσει από τον Αστέρα Τρίπολης θα τον πετάξουν ως άχρηστο κι αποτυχημένο, διότι ουδείς έχει καταλάβει σ αυτή τη χώρα ότι θαύματα δεν γίνονται και οι προπονητές δεν βγάζουν λαγούς από καπέλα αλλά χρειάζονται πίστωση χρόνου για να χτίσουν μια ομάδα, που θα παίζει σαν ομάδα και δεν θα κυνηγάει τον όποιο Σισσέ με καμινάδες στα 50 μέτρα.
Ηθικόν δίδαγμα: Η χώρα μας δυστυχώς είναι καταδικασμένη να μην αποκτήσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο στο δημοφιλές αυτό άθλημα αν δεν το θελήσουν έμπρακτα 1) Οι διοικούντες τις Ελληνικές ΠΑΕ, που δεν κάνουν κάτι ουσιαστικό, αν μη τι άλλο για να προστατέψουν τη δική τους επένδυση 2) Η Ελληνική Πολιτεία προκειμένου να πατάξει αυτή την αλητεία που εξευτελίζει τη χώρα. Υπενθυμίζω ότι η Αγγλία, πού έπασχε από τη χειρότερη μορφή χουλιγκανισμού δεν δίστασε ν αποσύρει τις ομάδες τις από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις και να θεσπίσει μια αυστηρότατη νομοθεσία προκειμένου να πατάξει το φαινόμενο και να αποκαταστήσει την αξιοπρέπειά της . Τόσο δύσκολο είναι να κάνουμε το ίδιο;
(από trupokarudos)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου