Η Μέρκελ φταίει για τη κερδοσκοπία

Η Μέρκελ φταίει για τη κερδοσκοπία

Του Γερμανού ευρωβουλευτή Γ. Χατζημαρκάκη
«Η Καγκελάριος Angela Merkel και οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες δεν κατόρθωσαν νε εξηγήσουν μέχρι σήμερα τι θα συμβεί μετά την λήξη του μηχανισμού στήριξης το 2013. Γι’ αυτό το λόγο έχουμε και την κερδοσκοπία στις αγορές, γι’αυτό το λόγο βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον σημερινό κίνδυνοι».

Αυτά δήλωσε στη γερμανική ραδιοφωνία του Βερολίνου RBB o ελληνικής καταγωγής Γερμανός Ευρωβουλευτής Γιώργος Χατζημαρκάκης, αναφερόμενος στην αναστάτωση που έχει προκαλέσει στις αγορές η ιρλανδική κρίση. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, ο Ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων υποστήριξε μεταξύ άλλων:

- Το παράδειγμα της Ελλάδας δείχνει τι σημαίνει να τίθεσαι κάτω από αυτή την ομπρέλα διάσωσης. Οι Ιρλανδοί αρνούνται, επειδή θα χάσουν την αυτονομία τους. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον την εξουσία να αποφασίζει μόνη της για τα οικονομικά της ζητήματα. Κάθε λίγες εβδομάδες έρχεται η τρόικα της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ, η οποία δεν ελέγχει μόνο τα λογιστικά βιβλία αλλά και την πολιτική. Αυτό είναι που θέλουν να αποφύγουν οι Ιρλανδοί και γι’αυτό αρνούνται να τεθούν κάτω από την ομπρέλα διάσωσης.

- Οι αγορές κερδοσκοπούν αυτή τη στιγμή αναμένοντας να δουν τι θα γίνει στη συνέχεια και εκτοξεύουν στα ύψη τα spreads. Οι επόμενες υποψήφιες για διάσωση χώρες Ισπανία και η Πορτογαλία πιέζουν τους Ιρλανδούς να τεθούν κάτω από την ομπρέλα διάσωσης, γιατί οι αγορές δεν ξέρουν αυτή τι στιγμή τι ακριβώς τι συμβαίνει.

Τις τελευταίες μέρες ασκήθηκε αυστηρή κριτική στην Angela Merkel από αυτές τις χώρες, αλλά και την Ελλάδα,. Υποστηρίζουν ότι η καγκελάριος είναι υπεύθυνη για την κερδοσκοπία στις αγορές, επειδή δεν διευκρινίζει τι θα γίνει μετά το 2013, που λήγει η ισχύς της ομπρέλας διάσωσης. Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και η καγκελάριος δεν έχουν καταφέρει να δώσουν μια προοπτική και αυτό είναι το μεγάλο ζήτημα αυτή τη στιγμή. Γι’ αυτό το λόγο κερδοσκοπούν οι αγορές και δημιουργούνται κίνδυνοι.

- Στην ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας δεν υπάρχει κανένα σχεδόν παράδειγμα όπου να λειτούργησε το σύστημα της συμμετοχής ιδιωτών επενδυτών στις ζημιές των τραπεζών. Το δοκίμασε και το ΔΝΤ σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες αλλά χωρίς επιτυχία. Νομίζω ότι θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παλιό ερώτημα, αν πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μόνιμο όργανο αντιμετώπισης κρίσεων, το οποίο όμως δεν θα είναι μια διανεμητική ένωση. Αυτό φοβάται η καγκελάριος και κάποιοι πολιτικοί, ότι δηλ. ένα τέτοιο όργανο θα κάνει τις χώρες με μεγάλα ελλείμματα να επαναπαύονται.

Αυτό όμως μπορεί να αποφευχθεί. Ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι τόσο αποτρεπτικός, όσο είναι τώρα η ομπρέλα διάσωσης για την Ιρλανδία. Οι χώρες δεν θα πρέπει να θέλουν να καταφεύγουν σε αυτό, αλλά να το φοβούνται. Μόνο έτσι θα λειτουργήσει. Αλλά δεν φαίνεται ακόμα κάτι τέτοιο· η καγκελάριος απέρριψε για παράδειγμα την ιδέα της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου.

- Οι υπουργοί οικονομικών προσπαθούν να μην πηγαίνει το χρήμα μόνο στις τράπεζες αλλά και στο κράτος. Ψάχνουν μια μέση λύση, προσπαθούν να αποφύγουν την ομπρέλα διάσωσης που εξυπηρετεί μόνο τις τράπεζες. Γιατί οι τράπεζες είναι το πρόβλημα στην Ιρλανδία. Αλλά δεν νομίζω ότι αυτό θα βοηθήσει. Είναι μια διέξοδος για να κερδίσουν χρόνο οι Ιρλανδοί, όχι χρήματα. Οι γερμανικές τράπεζες συμμετέχουν πολύ πιο έντονα στην υπόθεση πολύ πιο δυναμικά από ότι στην περίπτωση της Ελλάδας. Στην Ελλάδα συμμετείχαν στη δανειοδότηση με 43 δισ. ευρώ, ενώ στην Ιρλανδία με 138 δις. Διακυβεύονται δηλαδή πολλά για τις γερμανικές τράπεζες.
(από ramnousia)