Εεε...
Μ΄ακούς;
Ναι σε σένα μιλάω...
Σε σένα που πέρασες καλά, που είχες τις ευκαιρίες σου, που απόκτησες αγαθά...
Οχι δε μιλάω σε σένα το λαμόγιο...
Δεν τα λέω σε σένα που έκλεψες, που κορόιδεψες κόσμο, που είσαι τσιράκι των αφεντάδων...
Αλλά εσύ που δούλεψες τίμια, προσπάθησες λίγο παραπάνω όμως πέρασες καλά, έτσι δεν είναι;
Έγινες "Περήφανος"...
Ναι σε σένα μιλάω...
Έφτιαξες περιουσίες, προφανώς για τα...παιδιά σου, ωστόσο και για φιγούρα, όμως αυτά τώρα δεν έχουν τις προοπτικές σου, δεν τους άφησες τις αντίστοιχες ευκαιρίες εφόσον πίστεψες ότι αφού εσύ προσπάθησες και δούλεψες τίμια το σύστημα θα συνεχίσει να σε ανταμοίβει.
Όμως το σημερινό ανθρωποφάγο σύστημα δεν αποζητά την ανταμοιβή σου παρά μόνο την υποταγή σου...
Μας υποδούλωσες εσύ που πίστεψες τόσο πολύ στο χρήμα το οποίο σε έκανε σκλάβο του... Και δυστυχως τόσο δεν πίστεψες ούτε στην αγάπη για τα παιδιά σου και τον κόσμο που αυτά θα ζήσουν....
ούτε στο κοινό συμφέρον...
Πέρασες καλά, μόχθησες βέβαια, αλλά τώρα;
Τώρα εμείς υποτίθεται πως έχουμε όλες τις ανέσεις αλλά είμαστε δούλοι.
Ξέρεις για ποιούς δουλεύουμε όλη μας τη μέρα;
Για τα λαμόγια και τους κερδοσκόπους!
Γι'αυτούς που τα φάγανε!
Φόροι...σκάνδαλα...άδεια ταμεία...χρέη μέχρι το λαιμό...κτλ...κτλ
Ναι σε σένα μιλάω, θα με ακούσεις;
Δεν αντέχω άλλο αυτόν τον κόσμο που μου δημιούργησες...
Καλές προθέσεις είχες, αλλά δε κατάλαβες πόσο σκλάβος ήσουν....
Στερήθηκες και εσύ πράγματα, με κόπους έφτασες εδώ και μετά σε θόλωσε το χρήμα.
Νόμιζες πως αν πάρεις στα παιδιά σου ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο, πως αν τα στείλεις για εκπαίδευση και εξιδείκευση, πως αν τους βολέψεις σε μια δουλειά ενός δικού σου γνωστού θα εξασφάλιζες το μέλλον τους...
Αλλά έγιναν άνθρωποι;
Παιδεία πήραν;
Αξίες; ιδανικά;
Έφαγαν και αυτοί από τα έτοιμα...
Πέρα από την προσωπική σου ευημερία για το κοινωνικό σύνολο δεν έκανες τίποτα και τα άφησες όλα στο Θεό...
Με τον Σταυρό στο χέρι πήγαινες...
Είχε σχέδιο λέγαν οι γραφές...
Οπότε εμείς ας επαναπαυτούμε στην ατομική ζωούλα μας και όλα τα άλλα όπως τα φέρει η θεία δύναμη...
Και εμείς με τη σειρά μας, καλά περάσαμε δε λέω, αλλά δεν είχαμε επίγνωση του τι γινόταν...
Ούτε εσύ θα μου πεις...
Ούτε καν το κατάλαβες...
Κάποτε υπήρχαν ευκαιρίες...
Τώρα όλα τα χρωστάμε ή θα δουλεύουμε μια ζωή για τα αφεντικά και εμείς ίσα ίσα θα εξασφαλίζουμε την τροφή μας.
Γιατί και η στέγη ακόμη θα ανήκει στους πιστωτές μας...
Εσείς πήρατε τις συντάξεις σας, τους καλούς σας τους μισθούς και εμείς θα αμοιβόμαστε με ψίχουλα και σύνταξη ποτέ.
Αυτό το μέλλον υποθηκεύσατε για τα παιδιά σας.
Από την άλλη και εμείς χάρη στον χρυσό αιώνα του Δανεικλέους που ζήσαμε έχουμε και για εμάς όλες τις ευκολίες...
ζεστό νερό, φαγητό, αμάξια, υπολογιστές, τηλεοράσεις, γυμναστήρια, ιντερνετ, κ.ο.κ...
μας δώσατε τα πάντα...
πράγματα που για εσάς δεν ήταν αυτονόητα....
Αλλά λείπει η συμπόνια, η ανθρωπιά, το φιλότιμο (αυτά ναι, για εσάς κάποτε ήταν τα αυτονόητα), δεν έχουμε όριο, θέλουμε να αποκτήσουμε κι άλλα κι άλλα και τελικά είμαστε και εμείς δούλοι στην μοντέρνα σκλαβιά του χρήματος...
Δεν γουστάρω έναν κόσμο χρημάτων, τηλεόρασης, ψεύτικων ειδώλων, σόου μπίζ, παραπληροφόρησης και προπαγάνδας, πλύσης εγκεφάλου και κατανάλωσης...
Είσαι μαζί μας ή εναντίων μας;
Τελικά σε έκαναν να νομίζεις πως είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.
Τώρα σε θέλουνε σκυφτό, τώρα σε θέλουν νικημένο, ανύμπορο και υποτεγμένο....
Εμείς όμως σε θέλουμε μαζί μας...
Θα έρθεις;
Μόνοι μας ίσως να μην μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα αυτά, αλλά αν έρθεις μαζί μας...
Ίσως...
Μπορείς να αρνηθείς τα υλικά αγαθά που απέκτησες και σε έκαναν υποχείριο;
Σε αυτούς είσαι σκλαβωμένος και έσυρες και εμάς στην υποδούλωση....
Δυστυχώς ή ευτυχώς η τελική επιλογή είναι δική σου...
Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που τώρα είναι από 40-45 χρονών και πάνω και που με κόπους και θυσίες κατάφεραν κάποια πράγματα στη ζωή τους, που δεν πάτησαν επί πτωμάτων αλλά που δυστυχώς και αυτοί όπως όλοι μας δεν κατανόησαν το παλιό προμελετημένο σχέδιο της υποδούλωσης που είχαν ετοιμάσει εδώ και δεκαετίες για εμάς. (από RAMNOUSIA)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου