Προετοιμάζοντας το έδαφος για την άφιξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και κορυφαίοι υπουργοί μας εξηγούν τις τελευταίες ημέρες οτι ο Γιώργος Παπανδρέου θα αποφύγει το "λαϊκισμό" περασμένων ετών, το οποίο πολύ απλά σημαίνει οτι δεν θα υπάρξουν παροχές, γιατί "λεφτά δεν υπάρχουν". Μας λένε, επίσης, οτι η...
κυβέρνηση θα μείνει σταθερή στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η Οικονομία μας. Σε επίπεδο ρητορείας, αυτά που λέει σήμερα ο Πεταλωτής δεν έχουν....
κυβέρνηση θα μείνει σταθερή στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η Οικονομία μας. Σε επίπεδο ρητορείας, αυτά που λέει σήμερα ο Πεταλωτής δεν έχουν....
μεγάλη διαφορά απ' αυτά που έλεγε πρόπερσι ο Ρουσόπουλος και πέρσι ο Αντώναρος. Έχουν όμως μεγάλη διαφορά απ' αυτά που έλεγε πέρσι και πρόπερσι ο Παπακωνσταντίνου, ως εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και, βέβαια, έχουν τεράστια διαφορά από εκείνο το αξέχαστο "υπάρχουν τα λεφτά" που έλεγε ο Παπανδρέου ακόμη και μετά την εκλογή του. Η κυβέρνηση βρίσκεται ήδη εδώ και πολλούς μήνες αντιμέτωπη με τον προεκλογικό της εαυτό, αγκαλιά με την τρόικα και το Μνημόνιο. Λίαν συντόμως όμως θα βρεθεί και επισήμως αντιμέτωπη με το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ, αφού θα κληθεί να προωθήσει τις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει συμφωνήσει με την τρόικα, οδηγούμενη σε σύγκρουση με "πράσινους" συνδικαλιστές, στους οποίους στηρίχτηκε για να ανέλθει στην εξουσία. Μια πρώτη γεύση πήραμε ήδη μέσα στο καλοκαίρι με τις "πολεμικές" δηλώσεις της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ενόψει απελευθέρωσης της ενέργειας, που οδήγησαν την Τίνα Μπιρμπίλη σε προσωρινή αναδίπλωση και αναβολή των τελικών αποφάσεων για μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές με προφανή εκλογική σκοπιμότητα.
Οποιοσδήποτε διαθέτει στοιχειώδη μνήμη θυμάται οτι το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, υπήρξε αντίθετο σε κάθε διαρθρωτική αλλαγή που επιχειρήθηκε από τη προηγούμενη κυβέρνηση. Σήμερα, για να ικανοποιήσει τα κριτήρια της τρόικας και να εξασφαλίσει τις επόμενες δόσεις του δανείου των 110 δις ευρώ πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που οι "πράσινοι" συνδικαλιστές είχαν εκπαιδευτεί χρόνια τώρα να ονομάζουν "ξεπούλημα". Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, ο περιορισμός των δαπανών στα νοσοκομεία συνεπάγονται σύγκρουση με συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα που γράφουν με μεγάλα γράμματα "ΠΑΣΟΚ".
Για τον Γιώργο Παπανδρέου θα είναι μια σκληρή δοκιμασία, καθώς για πρώτη φορά από την άνοδό του στην εξουσία, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ που τον στήριξε για να παραμείνει αρχηγός του Κινήματος κόντρα στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Η σύγκρουση μπορεί να είναι πολιτικά μοιραία, αν αναλογιστεί κανείς οτι έρχεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις στοιχεία κατάρρευσης. Με πρόθεση ψήφου υπέρ του ΠΑΣΟΚ, μόλις 28.6% στο τελευταίο γκάλοπ της GPO, δέκα μήνες μετά τη θριαμβευτική νίκη στις εθνικές εκλογές, με τεράστια ποσοστά απογοήτευσης (79,6% του συνόλου των ψηφοφόρων και 65,7% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται λίγο ή καθόλου αισιόδοξοι για το μέλλον) και λιγότερο από έναν στους τρεις να εμπιστεύονται την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, είναι φανερό οτι ο Παπανδρέου βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί. Μετράει ήδη την απώλεια τριών βουλευτών (Οικονόμου, Σακοράφα, Δημαράς) από το λεγόμενο "λαϊκό ΠΑΣΟΚ" και ετοιμάζεται να τα βάλει με αυτούς που τόσα χρόνια χάιδεψε για να γίνει αρχηγός, μιλώντας τους για την "επανάσταση του αυτονόητου", δηλαδή για μια παπανδρεϊκή σφραγίδα που θα γράφει "τέλος" σε όλα αυτά που ήξεραν μέχρι σήμερα και θα έχει τριπλή υπογραφή: Γιώργος, τρόικα και Μνημόνιο.
Η σύγκρουση αναμένεται σφοδρή και το αποτέλεσμα θα κριθεί σε βάθος χρόνου στις επόμενες εκλογές. Το πιθανότερο πάντως, όπως φαίνονται τα πράγματα, είναι οτι θα χάσουν και οι δύο πλευρές: Και το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ, χάνοντας τις δυνατότητες να εκβιάζει πολιτικές αποφάσεις με βάση συντεχνιακά, μικροκομματικά συμφέροντα, και ο Γιώργος Παπανδρέου, χάνοντας τα κομματικά ερείσματα που τον έφεραν στην θέση που βρίσκεται σήμερα.
Οποιοσδήποτε διαθέτει στοιχειώδη μνήμη θυμάται οτι το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, υπήρξε αντίθετο σε κάθε διαρθρωτική αλλαγή που επιχειρήθηκε από τη προηγούμενη κυβέρνηση. Σήμερα, για να ικανοποιήσει τα κριτήρια της τρόικας και να εξασφαλίσει τις επόμενες δόσεις του δανείου των 110 δις ευρώ πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις που οι "πράσινοι" συνδικαλιστές είχαν εκπαιδευτεί χρόνια τώρα να ονομάζουν "ξεπούλημα". Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, ο περιορισμός των δαπανών στα νοσοκομεία συνεπάγονται σύγκρουση με συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα που γράφουν με μεγάλα γράμματα "ΠΑΣΟΚ".
Για τον Γιώργο Παπανδρέου θα είναι μια σκληρή δοκιμασία, καθώς για πρώτη φορά από την άνοδό του στην εξουσία, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ που τον στήριξε για να παραμείνει αρχηγός του Κινήματος κόντρα στον Ευάγγελο Βενιζέλο. Η σύγκρουση μπορεί να είναι πολιτικά μοιραία, αν αναλογιστεί κανείς οτι έρχεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις στοιχεία κατάρρευσης. Με πρόθεση ψήφου υπέρ του ΠΑΣΟΚ, μόλις 28.6% στο τελευταίο γκάλοπ της GPO, δέκα μήνες μετά τη θριαμβευτική νίκη στις εθνικές εκλογές, με τεράστια ποσοστά απογοήτευσης (79,6% του συνόλου των ψηφοφόρων και 65,7% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εμφανίζονται λίγο ή καθόλου αισιόδοξοι για το μέλλον) και λιγότερο από έναν στους τρεις να εμπιστεύονται την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, είναι φανερό οτι ο Παπανδρέου βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί. Μετράει ήδη την απώλεια τριών βουλευτών (Οικονόμου, Σακοράφα, Δημαράς) από το λεγόμενο "λαϊκό ΠΑΣΟΚ" και ετοιμάζεται να τα βάλει με αυτούς που τόσα χρόνια χάιδεψε για να γίνει αρχηγός, μιλώντας τους για την "επανάσταση του αυτονόητου", δηλαδή για μια παπανδρεϊκή σφραγίδα που θα γράφει "τέλος" σε όλα αυτά που ήξεραν μέχρι σήμερα και θα έχει τριπλή υπογραφή: Γιώργος, τρόικα και Μνημόνιο.
Η σύγκρουση αναμένεται σφοδρή και το αποτέλεσμα θα κριθεί σε βάθος χρόνου στις επόμενες εκλογές. Το πιθανότερο πάντως, όπως φαίνονται τα πράγματα, είναι οτι θα χάσουν και οι δύο πλευρές: Και το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ, χάνοντας τις δυνατότητες να εκβιάζει πολιτικές αποφάσεις με βάση συντεχνιακά, μικροκομματικά συμφέροντα, και ο Γιώργος Παπανδρέου, χάνοντας τα κομματικά ερείσματα που τον έφεραν στην θέση που βρίσκεται σήμερα.
(του Γιώργου Κουβαρά - Επίκαιρα)
(από online-pressblog, hassapis-peter)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου