Η τρομολαγνεία του 2012

Πεποίθησή μου είναι πως η Μεταφυσική, εάν σε αυτή αυθαίρετα ίσως συμπεριλάβουμε πολλούς και διαφορετικούς τομείς γνώσεις, είναι ένα πεδίο που χαρακτηρίζεται μεν από σκότος αλλά ουσία, αρχή και βάση του είναι η χαρά και η αισιοδοξία με την οποία χαιρέτησαν οι Άγγελοι τη Δημιουργία και η...

πνευματική και ψυχική ανάταση με την οποία ψέλνουν τα Χερουβείμ στην αιωνιότητα ύμνους λατρείας προς τον Δημιουργό τους. Μέσα από μια πορεία φθοράς, καταστροφής, θλίψη και θανάτου, ολόκληρος ο Κόσμος βαδίζει προς την ολοκλήρωση και την τελείωση, επιστρέφοντας αργά αργά προς τη γενεσιουργό του Αρχή, την οποία τόσο πολύ έχει αναζητήσει η ανθρωπότητα σε όλες τις εποχές και με διάφορους τρόπους. Για αυτό το λόγο, μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχτώ την τάση ορισμένων να βλέπουν μόνο τη μια όψη του Κόσμου, εκείνη της διάλυσης και όχι την τάση της Σύνθεσης, που είναι κι αυτή που οδηγεί στην Κατανόηση. Η καταστροφολογία και η τρομολαγνεία έχουν τόσο πολύ σχετιστεί με την μεταφυσική σκέψη όσο τίποτε άλλο, αφού ακόμη και η άποψη της Κοσμολογίας, ότι ο Ήλιος, η πηγή ζωής θα σβήσει κάποια μακρινή στιγμή στερώντας τον πλανήτη μας από τη Ζωή όπως την ξέρουμε, μοιάζει με μικρό και ασήμαντο εφιάλτη μπροστά στους τρόμους τους οποίους αρέσκονται να “διδάσκουν” εκπρόσωποι της εναλλακτικής σκέψης. Ανοησίες. Η Ζωή είναι Αρχή και αρχή της είναι η Χαρά και το Φως. Και η Ζωή δεν καταλύεται και δεν πεθαίνει ακόμα και αν αλλάζει μορφή, γιατί η Μορφή είναι ο περιορισμός της και Εσωτερικά αυτό αποτελεί τον περιορισμό της, αφού θάνατος όπως τον εννοούν οι άνθρωποι, δεν υπάρχει.

Η ιστορία με το 2012

Μέσα στα πλαίσια της τρομολαγνείας των ανθρώπων εντάσσεται και η φιλολογία περί του 2012, ως της πλέον δημοφιλούς αυτή την εποχή χρονικής στιγμής κατά την οποία θα επέλθει η συντέλεια του κόσμου. Η λαγνεία αυτή δεν είναι πρωτοφανής, καθώς κατά το παρελθόν έχουν υποστηριχθεί διάφορες άλλες χρονολογίες, βασισμένες σε θεωρίες που αποδείχτηκαν λανθασμένες, με όλη την επιείκια του όρου.

Υποτίθεται, λοιπόν, πως σύμφωνα με το Ημερολόγιο και τις Προφητείες των Μάγιας, το 2012 θα επέλθει η καταστροφή του κόσμου και αυτό στηρίζεται από θεωρίες όπως ο κώδικας της Βίβλου, οι προφητείες του Νοστράδαμου, οι θεωρίες Σίτσιν περί ύπαρξης και έλευσης του “χαμένου” πλανήτη Νιμπιρού και των εξωγήινων που επιβαίνουν σε αυτόν, ενώ υπάρχουν επίσης και θεωρίες στηριγμένες σε προβλέψεις του κοιμώμενου προφήτη Έντγκαρ Κέισι. Κοντά σε όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί που μιλούν για τη θεωρία του Τέρενς Μακ Κένα περί κυματοσυνάρτησης και υποστηρίζουν πως σύμφωνα με δεδομένα που υπάρχουν, το ίδιο έτος θα επέλθει μια δραματική μείωση των αποθεμάτων σε πετρέλαιο στις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, που θα οδηγήσει σε ανακατατάξεις πολλών ειδών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Παράλληλα, υπάρχουν άλλοι που μιλούν για φαινόμενα που θα σχετίζονται με τις Ηλιακές κηλίδες, ενώ ορισμένοι ακόμα δεν αποκλείουν να συμβεί το περίφημο φαινόμενο της αντιστροφής των πόλων του πλανήτη μας, με καταστροφικά για τον πολιτισμό και την ανθρωπότητα αποτελέσματα, κάτι που ισχυρίζονται πως έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν.

Η περίφημη αυτή “καταστροφή” θα συμβεί όπως λένε στις 21 Δεκεμβρίου του έτους 2012 και μάλιστα στις έντεκα περίπου το πρωί και θα συνοδευτεί όχι μόνο από πλανητικά αλλά και από κοσμικά φαινόμενα αλλά οι πιο “ψύχραιμοι” ισχυρίζονται πως η βασική αλλαγή που θα συμβεί θα έχει να κάνει με την κατανόηση του Χρόνου από τους ανθρώπους και δεν διστάζουν να προτείνουν την αύξηση των 24 ωρών του ημερονυχτίου, ώστε να συνηθίσουμε στις αλλαγές αυτές.

Το 2012 με μια πιο ψύχραιμη ματιά

Δεν θα ήθελα να σταθώ στις παραπάνω απόψεις και να προσπαθήσω να τις αναλύσω, διότι στερούμαι βασικών γνώσεων αλλά κυρίως διότι η φιλοσοφία μου είναι εντελώς διαφορετική. Ζούμε σε ένα Σύμπαν που ελάχιστα κατανοούμε αν και επιδρά καθοριστικά πάνω μας. Ο πλανήτης Γη, όπως και ολόκληρο το Ηλιακό Σύστημα και ο Γαλαξίας μας, αποτελούν ασήμαντες νησίδες στην απεραντοσύνη του Κόσμου, υπόκεινται όμως στους νόμους του και δέχονται τις επιδράσεις του, έτσι όπως έχουν περιγραφεί από την Επιστήμη και πιο ολοκληρωμένα από τον Εσωτερισμό. Βρισκόμαστε πάνω σε ένα τεράστιο για τα δεδομένα μας οικοσύστημα το οποίο ταξιδεύει στις αχανείς εκτάσεις του διαστήματος και υφιστάμεθα επιρροές πολλών ειδών, αλλάζοντας συνεχώς και μη μένοντας ποτέ στάσιμοι και δεν είναι μόνο στη μορφή και στο υλικό μέρος της ύπαρξης στα οποία αναφέρομαι.

Παρά την αναμφίβολα σημαντική πρόοδό μας σε πολλούς τομείς, δεν έχει καταστεί δυνατό να απελευθερωθούμε από πλάνες, αυταπάτες και θυμαπάτες αλλά ούτε και από κατώτερα ένστικτα και φόβους που κουβαλάει η ψυχή μας στο Συλλογικό Ασυνείδητo. Ένας από τους φόβους αυτούς και τις πλάνες, είναι η καταστροφή του ανθρώπινου είδους και του πλανήτη η οποία, σύμφωνα με επιστημονικά δεδομένα, θα συμβεί κάποια στιγμή. Είναι άλλο πράγμα όμως να γνωρίζει και να αποδέχεται κανείς το πεπερασμένο των πραγμάτων και άλλο πράγμα να του προκαλεί λαγνεία και ηδονή μια τέτοια σκέψη ή, πολύ περισσότερο, να προκαλεί τη δημιουργία τρομοατμοσφαιρών παίζοντας με συλλογικούς φόβους. Γιατί ορισμένοι κερδίζουν πολλά χρήματα παίζοντας με τους φόβους μας και έχουν γενικά πολλά οφέλη από κάτι τέτοιο, καθώς εσκεμμένα συνδέουν το τέλος με την αλλαγή και η αλήθεια είναι πως αλλαγές συμβαίνουν συνέχεια αλλά κάποιες φορές, για πολλές αιτίες, οι αλλαγές αυτές είναι ριζικότερες και ευρύτερης κλίμακας.

Στις 27 Νοέμβρη του 2008 ο πλανήτης Πλούτωνας μπαίνει στον Αιγόκερω , ενώ το 2025 θα μπει στον Υδροχόο και αυτό έχει τη σημασία του στην Αστρολογία, καθώς ο Πλούτωνας, ο πλανήτης της νοητικής μεταμόρφωσης θα είναι στο ζώδιο της μεγάλης πύλης των μυήσεων, δηλαδή στον Αιγόκερω. Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί μια αλλαγή, το είδος και το εύρος της οποίας δεν μπορούμε να συλλάβουμε αν και θα επηρεαστούμε από αυτή. Από αυτή την άποψη θα υπάρξει “τέλος του κόσμου”: αλλαγή στη συνειδητότητα, δηλαδή, με όλα τα επακόλουθα που αυτή θα φέρει. Τίποτα το τραγικό, τίποτα το τρομακτικό, εκτός ίσως από όλους εκείνους που έχουν λόγους να φοβούνται αυτές τις αλλαγές.

Δεν πιστεύω, λοιπόν, ότι θα συμβούν καταστροφικά φαινόμενα το 2012 ούτε και ότι θα έρθει η συντέλεια του κόσμου. Πιστεύω σε μια αλλαγή, σε μια κορύφωση αλλαγής, για την ακρίβεια, διότι τίποτα δεν μένει σταθερό. Η αλλαγή αυτή είναι πολύ πιθανό να συνοδευτεί από ανακατατάξεις και από αναταραχές, διότι εκτός των άλλων το συγκεκριμένο έτος θα “βιώσει” τις αντίθετες ποιότητες του Γκεβούρα, τον τρομερό και σκληρό πολεμιστή από τη μία αλλά τον δίκαιο μαχητή από την άλλη. Την επόμενη χρονιά θα επέλθει μια τάση ισορροπίας ξανά. Κατ’ αντίστοιχο τρόπο, η χρονιά που διανύουμε χαρακτηρίζεται αφενός από την πνευματική αναζήτηση, καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι απασχολούν τη σκέψη τους με πνευματικά ζητήματα και αφετέρου η ενασχόληση του κόσμου με “γήινα” ζητήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος. Λογικά όλα αυτά, αν σκεφτεί κανείς πως η χρονιά χαρακτηρίζεται από τις επιδράσεις του Κέτερ και του Μαλκούτ. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι και τις προηγούμενες χρονιές δεν υπήρχαν παρόμοιες σκέψεις – κινήσεις, απλά ότι τις συγκεκριμένες ευνοούνται πολύ περισσότερο. Ομοίως, το 2025 θα έχει τις δικές του επιρροές, καθώς θα είναι η χρονιά του Θεμελίου.

Όποιος γνωρίζει τις επιρροές αυτές και κατανοεί στο βαθμό που είναι εφικτό τη φύση τους, μοιάζει με τον σέρφερ που επωφελείται από τη δύναμη και τη φορά των κυμάτων για να κάνει το αγώνισμά του χωρίς πτώσεις, με ισορροπία. Όποιος μπορεί να συλλάβει πως, εκτός από τον εαυτό του, μυείται γύρω του ολόκληρος ο κόσμος, ακόμα κι εκείνος που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε “Θεό”, τότε έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα στην κατανόηση του θαύματος του Κόσμου.