Μνήμες χωρίς...μνημόσυνα

του Θανάση Ι. Νικολαΐδη

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια χωρίς Ανδρέα. Η αρρώστια, το Χέρφιλντ, οι...ανησυχούντες. Η ηθική της δεξιάς που δεν άντεξε τον γάμο του, η (λεγομένη) αριστερά με τα σύνδρομά της κι όλοι μαζί με τη ντροπή του (βρώμικου) '89.

ΚΑΠΟΙΑ παλικάρια που σπούδαζαν στην Ευρώπη τα μάζεψε, τα' κανε υπουργούς του, τα (ανα)γνώρισε κι ο...θυρωρός τους, αλλά η αχαριστία είναι το βαρύτερο αμάρτημα. Είχαν... «μύτη», οσμίστηκαν εξουσία (και χωρίς Ανδρέα) και έσπευσαν. Κρυφά και ύπουλα, υπό τον...
 Σημίτη και την ομάδα του. Στην ώρα του ο «δείπνος» κι ήταν μυστικός. Όσο οι μύχιες σκέψεις των «μνηστήρων», που τη μέρα το 'παιζαν άνθρωποι και στις μυστικές συναγωγές τους ανθρωποφάγοι. Όσο ακόμα ζούσε ο Ανδρέας και χωρίς να προσφύγουν στα όργανα του Κινήματος, χωρίς συνεδριάσεις και ομιλίες. Οι διαδικασίες ήρθαν εκ των υστέρων και με την τράπουλα μοιρασμένη. Έπρεπε να κρατηθούν ισορροπίες και κρατήθηκαν. Κι έγινε απ' τη μαγιά των συνωμοτών Κίνημα στο Κίνημα αυτοαποκαλουμένων εκσυγχρονιστών. Για να παραγκωνίσει έντιμους (Καστανίδης, Σπηριούνης) και να διορίσει «λουλούδια» τύπου Μαντέλη, που βγάζουν τη «δουλειά» και ξέρουν από.χορηγίες.
Η ΦΥΣΗ δεν έκανε το θαύμα της να παρατείνει τη ζωή του αρχηγού, αλλά ο κ. Σημίτης το' χε κάνει. Χωρίς πολλές κουβέντες και αυτοπροβολή. Χτύπαγε τον Ανδρέα, χωρίς να δίνει στόχο. Ανέβαινε ο «πυρετός» του, ανέβαζε και ο Σημίτης τους τόνους. Διάλεγε τη στιγμή και η ομάδα τού 'κανε σινιάλο. Κάποιοι θα γίνονταν υπουργοί του κι άλλοι, «παντός καιρού» θα' ναι ακόμα (2010).
ΟΛΑ, τώρα, παρελθόν κι απόμεινε ένα μνημόσυνο για να μετράμε την πολιτική ηθική των παλικαριών. Λάμπουν απουσιάζοντας, μη φανεί πως χαλαρώνουν οι δεσμοί με την παρέα, μη δείξουν πως κάποτε λάτρεψαν(;) τον Ανδρέα. Παλιές πρακτικές, «αποδοτικές», αθάνατες. Κι ύστερα; Σήμερα; Μεταμορφωμένοι, «στεγνοί», αχάριστοι και αμνήμονες. Με τον Σημίτη (τους) σιωπώντα, το ΠΑΣΟΚ υπόλογο για τους Άκηδες και με τον Γιώργο (Πρωθυπουργό χωρίς πρωθυπουργία) να φοράει το άχρηστο, άχαρο και (σκουριασμένο) δαχτυλίδι-κληροδότημα.

(από press-gr)