Ανοιχτής θαλάσης ή ιχθυοτροφείου;....

Στις μέρες μας ακούγονται πάρα πολλά για τα ψάρια και τα οφέλη της τακτικής κατανάλωσής τους στην υγεία. Τα ψάρια αποτελούν μία τροφή πλούσια στα ευεργετικά Ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία σύμφωνα με μελέτες μειώνουν τον κίνδυνο για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο και σχετίζονται με ένα καλύτερο λιπιδαιμικό προφίλ.

Παράλληλα, περιέχουν υψηλές ποσότητες πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας, ενώ είναι...

φτωχά στα επιβλαβή κορεσμένα λιπαρά. Χάρη στα συγκεκριμένα οφέλη οι διεθνείς οργανισμοί προτείνουν πως τα ψάρια, ειδικότερα τα λιπαρά, καλό θα είναι να καταναλώνονται 2 φορές την εβδομάδα. Ένα από τα πιο γνωστά, στο ευρύ κοινό, λιπαρά ψάρια είναι ο σολωμός. Ωστόσο, τελευταία ακούγονται πολύ συχνά ανησυχίες σχετικά με τις συνέπειες του φορτίου των βαρέων μετάλλων και άλλων χημικών που μπορεί να “μεταφέρει” ο σολωμός στην υγεία.

Ειδικότερα, μελέτες έχουν δείξει πως συγκεκριμένα είδη ψαριών μπορεί να είναι επιμολυσμένα με μεθυλυδράργυρο, διοξίνες και πολυχλωριωμένα διφαινύλια (methylmercury, dioxins and polychlorinated biphenyls, PCBs).Μία αναφορά του 2003 από την Ομάδα Εργασίας για το Περιβάλλον στις ΗΠΑ (Environmental Working Group) αποκάλυψε πως ο σολωμός που εκτρέφεται στην περιοχή περιέχει πολύ υψηλές ποσότητες των τοξικών PCBs.

Στον αντίποδα βρίσκονται τα αποτελέσματα μίας μελέτης από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Harvard, σύμφωνα με την οποία τα οφέλη για την υγεία που προέρχονται από την κατανάλωση είτε φρέσκου είτε εκτρεφόμενου σολωμού, ξεπερνούν κατά πολύ τους πιθανούς κινδύνους. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή Eric Rimm που διεξήγαγε την έρευνα, τα οφέλη είναι 300-1000 φορές περισσότερα από τους κινδύνους, κάτι που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην πρόσληψη των ω-3 λιπαρών οξέων.

Βέβαια, τα ω-3 λιπαρά οξέα δεν περιέχονται μόνο στο σολωμό. Στην κατηγορία των λιπαρών ψαριών που αλιεύονται μάλιστα στην περιοχή της Μεσογείου συμπεριλαμβάνονται η σαρδέλα, η τσιπούρα, το φαγκρί, το μπαρμπούνι, ο κολιός, η γόπα και άλλα. Τα συγκεκριμένα είδη έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής με αποτέλεσμα να έχουν λιγότερες πιθανότητες να αποθηκεύσουν υψηλές ποσότητες τοξικών ενώσεων. Επίσης, καλό θα είναι να καταναλώνονται ψητά ή βραστά και όχι τηγανιτά, αφού το τηγάνισμα καταστρέφει ένα μεγάλο μέρος των ω-3 λιπαρών οξέων που περιέχουν.

Η κατανάλωση μιας ποικιλίας διαφορετικών ειδών ψαριών εκτός από την υγεία είναι ευεργετική και για το περιβάλλον. Με αυτόν τον τρόπο περιορίζεται η πιθανότητα να προκληθεί τοξικότητα στο άτομο από την αποκλειστική κατανάλωση ενός συγκεκριμένου είδους ψαριού, ενώ παράλληλα οι συνέπειες για το οικοσύστημα δεν είναι τόσο καταστροφικές όσο στην περίπτωση εκείνη όπου ο καθένας καταναλώνει ένα συγκεκριμένο μόνο είδος ψαριού.

του Πέτσιου Δημήτρη Msc (Κλινικού Διαιτολόγου-Διατροφολόγου)

(από focus, rc-cafe)