Ο εορτασμός της εξόδου 2010 στο Μεσολόγγι...

Στο τραπέζι προς τιμήν του ΠτΔ ο Δήμαρχος Γ. Ανγνωστόπουλος δήλωσε:«Η παρουσία σας κάθε χρόνο στην πόλη μας αποτελεί για εμάς ξεχωριστή τιμή διότι ένα γεγονός επαναλαμβανόμενο δεν είναι σίγουρα τυπική υποχρέωση.
Θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήρια των συνδημοτών μας για την πρόσφατη πανηγυρική επανεκλογή σας στο... ύπατο αξίωμα της χώρας.
Οι ειλικρινείς σχέσεις σεβασμού και φιλίας που έχει αναπτύξει ο λαός αυτού του τόπου με το πρόσωπό σας είναι για μας καθοριστικές και αναλλοίωτες.
Βασιζόμενος στο γεγονός αυτό και με το δικαίωμα που μου δίνει η θέση μου ως Δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, θα ήθελα να σας εκφράσω την παράκληση να αποτελέστε για μας ασπίδα προστασίας στην δύσκολη αυτή οικονομική και κοινωνική κατάσταση που βιώνει η χώρα μας.»

ενώ ο πρόεδρος Κ. Παπούλιας είπε: «Άκουσα και τώρα αλλά και νωρίτερα στη διαδρομή να λέγεται ή να επιβαρύνεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με το χρέος να σηκώσει όλο το βάρος της οποιασδήποτε δύσκολης κατάστασης.
Αυτό δε το δέχομαι, γιατί η ευθύνη είναι συλλογική και όχι του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Όλοι μαζί να ξεπεράσουμε την κρίση.
Δεν είμαι καλύτερος από τους άλλους Έλληνες πολίτες, είμαι πολίτης, αυτής της χώρας, με τα καλά και τα κακά της.
Έχω την ελπίδα και λέω πάντοτε ότι θα την ξεπεράσουμε αυτή την κρίση. Η γενιά η δικιά μου ξεπέρασε πολύ χειρότερα, ξεπέρασε δυσκολότερες κρίσεις και δεν θα λυγίσουμε από την κρίση που δημιούργησαν οι τραπεζίτες.
Γι’ αυτό όλοι μαζί θα πολεμήσουμε, για να οδηγήσουμε και πάλι τον τόπο μας εκεί που του αξίζει».υπογράμμισε δε: «Ο πατριωτισμός δεν είναι ρητορεία ούτε συνθηματολογία. Δεν είναι επικοινωνιακό προϊόν ούτε πολιτικό πυροτέχνημα. Είναι ανιδιοτελής προσφορά στην πατρίδα, χωρίς διεκδίκηση ανταλλάγματος και χωρίς προσδοκία προσωπικής ανταμοιβής».ενώ για την Επέτειο της Εξόδου πρόσθεσε: «Η Έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων είναι μια πράξη γενναιότητας πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα. Η ανάμνησή της παραμένει συγκλονιστική, όχι μόνο για το μέγεθος του ηρωισμού και το μεγαλείο της υπέρβασης αλλά και για το εκτυφλωτικό μήνυμα που έστειλε σε όλο τον κόσμο.»

Το δε Σάββατο αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Δήμάρχου:

«Από την εκλεγμένη θέση του Δημάρχου της Ιερής Πόλης του Μεσολογγίου αισθάνομαι να βαραίνει το χρέος μπροστά στην ανυπέρβλητη θυσία τους. Θα παρακαλέσω μόνο όσους μου έκαναν την τιμή να με ακούν, συμφωνούν – δε συμφωνούν με τις κρίσεις μου, να κλείσουν μια στιγμή τα μάτια μπροστά στην Ελλάδα που υπάρχει με την συνέργεια ή τη συνενοχή μας, να ακούσουμε το Μεσολόγγι που κουβαλάμε στο σώμα μας και την ψυχή μας, και ας μην το ξέρουμε. Η έξοδος των πολιορκημένων στις 10 του Απρίλη του 1826 έχει πολλά να πει και πάντα θα έχει, στον σύγχρονο κόσμο, γιατί ήταν μία πράξη υπέρβασης του ανθρώπινου μέτρου. Μόνο έτσι μπορούμε να αναγνώσουμε την πράξη των Μεσολογγιτών. Σαν πίστη στον άνθρωπο να κάνει θαύματα, να γίνει ένας μικρός θεός, το «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσην» που αναφέρουν και οι γραφές.

Που θεωρήθηκε ότι έκανε προεκλογική πολιτική αναφορά. Αν και εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή την εκτίμιση.

Γενικά πάντως, η ομιλία του Δημάρχου ήταν καλογραμένη και έίχε ένα στίγμα συμπληρωματικό με τις άλλες ομιλίες του Αναγνωστόπουλου τα προηγούμενα χρόνια που έδιναν ένα ανθρωποκεντρικό στυλ στα γεγονότα της εξόδου με επιμύθιο: Για τα λάθη μας και την κατάσταση μας φταίμε πρώτα εμείς οι ίδιοι και ας μην αναζητάμε άλλοθι σε άλλους ανθρώπους ή καταστάσεις. Πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς και χαρακτήρα και θεώρηση των καταστάσεων για να επιτύχουμε και αυτό χρειάζεται να γίνεται συνέχεια όχι κάθε Βαΐων.

Φέτος βέβαια μας τόνισε τα κακά του επαρχιωτιμού σαν νοοτροπία και σαν αυτοαπομόνωση απο το υπόλοιπο γίγνεσθαι. 

Αναμφίβολα η ομάδα συγγραφής έκανε καλή δουλειά τα 4 αυτά χρόνια.