Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι κατέχουν την (οποιαδήποτε) Γνώση, την οποία μάλιστα μπορούν να μεταδώσουν πολύ εύκολα! Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά. Σε καμία περίπτωση. Γιατί η μετάδοση της Γνώσης προϋποθέτει πολλές καταστάσεις, με πρώτη και καλύτερη το ενδιαφέρον του συνομιλητή. Εκείνος όμως που έχει την Γνώση, οφείλει να δείξει όλες τις πλευρές στον συνομιλητή του, για να του δώσει το δικαίωμα και την ευκαιρία να διαλέξει... πλευρά.
Ένας νεαρός, για παράδειγμα, ζητάει από τον πατέρα του να τού μάθει τάβλι. Ο πατέρας που πραγματικά κατέχει την Γνώση του ταβλιού δεν θα εξηγήσει πολλά. Θα εξηγήσει μόνο τον στόχο και τους κανόνες του κάθε παιχνιδιού, αλλά θ' αφήσει τον νεαρό να μάθει μόνος του, τις δικές του τεχνικές και το δικό του τρόπο παιχνιδιού. Γι' αυτό, η μοναδική Γνώση που θα μεταφέρει αυτός ο πατέρας στο παιδί του είναι η εξής: Να παίζεις πάντοτε με βάση τις κινήσεις του αντιπάλου. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Από εκεί και πέρα, το πόσο καλός ταβλαδόρος θα γίνει ο νεαρός, ανήκει στην εξάσκηση των τακτικών του και της... εξυπνάδας του.
Αυτοί που κατέχουν την Γνώση δεν έχουν ν' αποδείξουν τίποτα. Την προσφέρουν μόνο, όταν τους ζητηθεί. Μόνο όταν κάποιος ενδιαφερθεί. Οι σημαντικοί άνθρωποι δεν έχουν ν' αποδείξουν τίποτα. Γι' αυτό και δεν το διαλαλούν. Εκείνοι που διαλαλούν ότι έχουν Γνώσεις είναι εκείνοι που απλά έχουν ανάγκη για κάποιου είδους αναγνώριση...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου