Άλλο υποβιβασμός κι άλλο κατάρρευση…

 

Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα μάλλον σήμερα είδαμε τον ουσιαστικό υποβιβασμό του Παναιτωλικού στη Β Εθνική. Με βάση την κοινή ποδοσφαιρική λογική, πως είναι δυνατόν ο Παναιτωλικός να πάρει βαθμούς στο δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί όταν αυτό το...
δίμηνο σε οκτώ ματς (μαζί και τα εξ αναβολής με Δράμα και Λιβαδειά) απέναντι σε «υποδεέστερους» αντιπάλους πήρε μόλις 2 βαθμούς;;;

Αυτό που έχει ανάγκη τώρα ο Παναιτωλικός είναι να κάνει διαχείριση του υποβιβασμού του και να μην καταρρεύσει εντελώς η ομάδα. Είναι πολύ σημαντικό πλέον ο Παναιτωλικός να προσπαθήσει να μην είναι ο τελευταίος στο τέλος του πρωταθλήματος. Η ομάδα χρειάζεται διαχείριση σε δυο επίπεδα… Πρώτον στο αγωνιστικό επίπεδο, γιατί πλέον είναι αμφίβολο με το κλίμα που επικρατεί μέχρι σήμερα αν ο Τάκης Λεμονής θα μείνει ως το τέλος του πρωταθλήματος στο Αγρίνιο. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν ο Λεμονής θα επιλέξει να μείνει ως το τέλος και να χρεωθεί στην προσωπική του καριέρα το ό,τι δεν κατάφερε να σώσει τον Παναιτωλικό. Το δεύτερο επίπεδο αφορά αποκλειστικά το πρόεδρο Φώτη Κωστούλα. Ο πρόεδρος θα πρέπει να αποφασίσει για το μέλλον του ίδιου στην ομάδα , καθώς και για πως θα διορθωθούν τα λάθη της φετινής χρονιάς. Ο Φώτης Κωστούλας μπορεί να είναι ο πιο άπειρος πρόεδρος στη φετινή Superleague, όμως ως επιτυχημένος επιχειρηματίας δεν είναι δυνατόν πλέον να μην καταλαβαίνει και το τι φταίει. Δεν είναι δυνατόν να μην βλέπει ποιοι του φορτώσανε τα παλτά , ποιοι του φορτώσανε τους Μπαμόγκο και Ακαλέ που ήτανε 10 κιλά υπέρβαροι… Δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ποιοι του φουσκώσανε τα μυαλά πως «η ομάδα θα σωθεί άνετα και θα κοιτάξει για κάτι καλύτερο» Σιγά μην έβγαινε αυτή η ομάδα και στο Europa League…. Δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ποιοι τον αντιμετωπίσανε σαν «παχιά αγελάδα που την αρμέγανε»… Τώρα, αν ο ίδιος αισθάνεται αγελάδα να το πει και σε εμάς να μην στενοχωριόμαστε τζάμπα….

Αν καταρρεύσει η ομάδα, γιατί ήδη σημάδια διάλυσης έχουν φανεί, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούν πολλά πράγματα που έγιναν με κόπο και χρειάστηκε χρόνος για να γίνουν. Φτάσαμε ως τη superleague και έχουμε ένα πανέμορφο γήπεδο, μια αλλαγή νοοτροπίας στη εξέδρα, όπως ακριβώς την ονειρεύονταν ο Κωστούλας, όταν πρωτοήρθε στο Αγρίνιο. Ποιος θα περίμενε σήμερα σε μια τόσο δύσκολη μέρα για την ομάδα ο κόσμος να χειροκροτήσει τον Στέφανο Ναπολεόνι ,όταν έγινε αλλαγή στο 79′ και που με τα γκολ του έχασε ο Παναιτωλικός κάτι παραπάνω από ένα ματς;;;;

Γι’ αυτό το λόγο δεν χρειάζονται λαϊκά δικαστήρια και ο κόσμος να επιτείνει το πρόβλημα που έχει ήδη ομάδα. Είναι βέβαια μεγάλη η στεναχώρια για την άδοξη πτώση του Παναιτωλικού, ενώ είχε θεωρητικά όλες τις προϋποθέσεις για να μείνει… Όμως αυτή είναι η μπάλα! Πρέπει να ξέρεις τι έχει μέσα για να μπορείς να τη χειριστείς… σε όλα τα επίπεδα.

ΥΓ: Κάτι τελευταίο… κάποια ατομικά λάθη που έχουν στοιχίσει στην ομάδα είναι λάθη που θα περίμενε κανείς να τα δει από παίχτες ερασιτεχνικού επιπέδου και δεν δικαιολογούνται, ούτε από το άγχος και την πίεση , ας αναρωτηθούν οι άνθρωποι της ομάδας για αυτά τα λάθη, τι φταίει… Γιατί, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως αυτά τα ατομικά λάθη σε πολλά ματς λειτούργησαν ως «εντός των τειχών εχθρός»…
(από agrinioculture)