Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Με όρους χαρτοπαικτικούς (η…επιβίωσή μας)

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΓΙΑ δεκαετίες αναπνέαμε σκυλάδικο και σαμπάνια (με δανεικά) κι όλα πήγαιναν μια χαρά. Κι ύστερα, το στρώναμε στη πράσινη τσόχα, με θεμιτά κόλπα την κομπίνα, τη μπλόφα, το πάσο.
ΣΗΜΕΡΑ που μας πλάκωσε το τσουνάμι, μπάσαμε και τους ξένους παρά τη δυσανεξία τους στα κόλπα μας, μακρινούς απ’ την επιστήμη της τσόχας και απροσάρμοστους στις ελληνικές «συνήθειες». Κι αν υπάρχει πρόβλημα για τους...
κρυόκωλους, για ‘μας δεν υπάρχει. Κατεβάζουμε απ’ το λεξιλόγιό μας τη «μπλόφα», το πάμε στο ρήμα (μπλοφάρω, μπλοφάρουν…), παραμένουμε αδρανείς, να σου η λύση(!) με χαρτοπαιχτικούς όρους κι ήταν τόσο απλό.
ΚΙ αν βρέξει χαλάζι θα…δροσιστούμε. Αν ρίξει κεραυνούς, θα ζεσταθούμε. Φτάνει μη θιγεί το φιλότιμο του χαρτοπαίκτη και η περηφάνια του. Με τους «κουτόφραγκους» πρωτάρηδες στην τσόχα και το ελληνικό δαιμόνιο να θριαμβεύει. Κι ύστερα; Αυτοί (τα πειθαρχημένα…ηλίθια στρατιωτάκια) στο κρεβάτι απ’ τις εννιά (και αύριο στη δουλειά), κι εμείς ξανά στου σκυλάδικου την καπνίλα, με τις αρετές μας και το μεθύσι, με την εθνική μας περηφάνια αλώβητη και ανεγνωρισμένη πανευρωπαϊκά.
ΝΑ μιλήσουμε σοβαρά. Αν διανύαμε δεκαετία του ’80 είτε του ’90, δεν θα υπήρχε αντίρρηση για πειραματισμούς. Με τον (όποιο ΣΥΡΙΖΑ), κι ίσως ήταν προτιμότερος απ’ το σημιτικό ΠΑΣΟΚ που εξέθρεψε Άκηδες και Μαντέληδες. Απ’ τους «σεμνούς και ταπεινούς» της…ζαχοπουλιάδας που άφησε εποχή και προσοδοφόρα DVD. Έχει πολιτικό μέλλον ο κ. Τσίπρας κι είναι βελτιωμένος σε όλα του. Ωστόσο, ας κάνει υπομονή για την επόμενη τετραετία. Για εκλογικούς θριάμβους χωρίς τους κινδύνους της σημερινής αναμέτρησης. (Και, βέβαια, το ξέρουν και το ξέρουμε πως κανένας τους δεν ήθελε να…ζυμώσει). Ωστόσο, αν κάτι δεν αντέχει ο πολίτης είναι της υποκρισίας τους το μεγαλείο. Μπορούσαν και όφειλαν να συστήσουν βραχύβια κυβέρνηση συνεργασίας κι αυτοί τράβηξαν τα μαχαίρια (για τις έδρες τους και τα ποσοστά).
ΚΑΠΟΤΕ, στις δεκαετίες της «προπαρασκευής» μας για την Ευρώπη, μερίδα ελλήνων είχε τις αντιρρήσεις. Και ήταν το σλόγκαν «θα γίνουμε γκαρσόνια των ευρωπαίων» στα χείλη των ευρωσκεπτικιστών. Ωστόσο, με τη δραχμή να συνυπάρχει και να αντιστέκεται στα ξένα νομίσματα. Σήμερα, εκπαιδευόμαστε άθελά μας για…γκαρσόνια και πέρα βρέχει. Κι αν το στρώσει ο ευρωπαίος στα στέκια και στις παραλίες μας πληρώνοντας με τη δραχμούλα μας, θα νιώθει βασιλιάς αυτός κι εμείς σταβλίτες.
ΜΠΛΟΦΑ ξεμπλόφα, δεν παίζουμε με τη φωτιά. Στημένο είτε φυσικό το παιχνίδι των ξένων, είναι άκαιρο και επικίνδυνο το πείραμα.

1 σχόλια:

ναυαγός εν αιθρία είπε...

Εντάξει κ. Νικολαΐδη μας, να περιμένει ο Τσίπρας. Για καταθέστε μας εσύ την πρόταση σας για το ποιά θα ήταν η καλύτερη λύση εν προκειμένω.

Όλο το άρθρο και οι τοποθετήσεις του αρθογράφου, είναι ΕΠΙΕΙΚΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ.
Γράφει "ΓΙΑ δεκαετίες αναπνέαμε σκυλάδικο και σαμπάνια (με δανεικά) κι όλα πήγαιναν μια χαρά."
Απαντώ, ίσως εσείς κύριέ μου, εμείς δουλεύαμε και μάλιστα πολύ σκληρά και χωρίς δραχμή τραπεζικό δανεισμό.

Γράφει "Κι ύστερα; Αυτοί (τα πειθαρχημένα…ηλίθια στρατιωτάκια) στο κρεβάτι απ’ τις εννιά (και αύριο στη δουλειά), κι εμείς ξανά στου σκυλάδικου την καπνίλα, με τις αρετές μας και το μεθύσι,"
Απαντώ, είστε σίγουρος κύριέ μου, πως αυτό συμβαίνει για παράδειγμα στη Γερμανία; Αν το πιστεύετε, δυστυχώς για εσάς, έχετε πολύ μικρή εμπειρία από την Ευρώπη και διαδίδετε αναμασημένη τροφή παπαγάλων.

Γράφει "ΝΑ μιλήσουμε σοβαρά. Αν διανύαμε δεκαετία του ’80 είτε του ’90, δεν θα υπήρχε αντίρρηση για πειραματισμούς."
Απαντώ, ενώ σήμερα οφείλουμε να κινηθούμε μακρυά από τους όποιους "πειραματισμούς" τύπου ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και να ακολουθήσουμε τους "έμπειρους" και τους "σοβαρούς".

Γράφει "Μπορούσαν και όφειλαν να συστήσουν βραχύβια κυβέρνηση συνεργασίας"
Απαντώ, αφού μπορούσαν, γιατί δεν το έκαναν και επέμειναν να βάλουν στο "παιχνίδι" και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Μήπως τελικά οφείλει να απολογηθεί ο Τσίπρας για το χάλι της Ελλάδας;

Γράφει "μερίδα ελλήνων είχε τις αντιρρήσεις"
Απαντώ, εγώ και πολλοί άλλοι που γνωρίζω, άνθρωποι της αγοράς, φυσικά και βρεθήκαμε ενάντια στην ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε. Κάποιοι άλλοι όμως, (πιθανώς και ο αρθρογράφος) εκστασιασμένοι από τις "μεγάλες προοπτικές" που ανοίγονταν στην Ελληνική οικονομία, έκαναν τους χειροκροτητές του συστήματος και από το βήμα του λόγου και την επιρροή που είχε ο καθένας, έπεισαν τον Ελληνικό λαό, για την ορθότητα των επιλογών της κυβέρνησης του μεγαλομανούς σημίτη και του πλαστογράφου παπαδήμου.

Γράφει "Κι αν το στρώσει ο ευρωπαίος στα στέκια και στις παραλίες μας πληρώνοντας με τη δραχμούλα μας,"
Απαντώ, αυτό συνέβαινε και τότε που είχαμε την δραχμούλα μας, όπως την αποκαλείτε υποτιμητικά, και δεν θυμάμαι κανέναν μα κανέναν Έλληνα να ένοιωθε υποδεέστερος από τους "βασιλιάδες" σας.

Γράφει "ΜΠΛΟΦΑ ξεμπλόφα, δεν παίζουμε με τη φωτιά" και ακόμα "είναι άκαιρο και επικίνδυνο το πείραμα".
Απαντώ και ρωτώ, να υποθέσω, πως "το παιχνίδι με τη φωτιά" και το "άκαιρο και επικίνδυνο πείραμα" είναι η εκλογική νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., επομένως μας προτείνετε αγαπητέ μου επικίνδυνε και άκαιρα κύριε Νικολαΐδη, τι ακριβώς;
Αυτό που μπορεί εύκολα ο καθένας να υποθέσει;
Το αχτύπητο δίδυμο των σοβαρών και των έμπειρων;

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails