Οι “κορυφαίοι” άφησαν μόνο τον Βενιζέλο

Στην Ελλάδα που οικοδομήθηκε στα πρότυπα της πρωθυπουργικής, επομένως και της… αρχηγικής Δημοκρατίας, είναι σύνηθες οι προεκλογικές εκστρατείες των κομμάτων να επικεντρώνονται στο πρόσωπο του ηγέτη τους. Μια στρατηγική διπλής εξήγησης: Αφενός επειδή ο αρχηγός ενός κόμματος είναι συνήθως και ο βασικός λόγος για να… το ψηφίσει η κοινωνία, και αφετέρου επειδή πίσω από τη...
βαριά ηγετική σκιά του, βρίσκουν ευκαιρία να κρυφτούν ατέλειες και ανεπάρκειες ιδεών, προτάσεων και λοιπών στελεχών.

Οι φετινές εκλογές δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν την εξαίρεση. Βλέποντας ωστόσο κανείς το πώς εξελίσσεται η προεκλογική καμπάνια του ΠΑΣΟΚ, με τη μονολιθική εμμονή στο πρόσωπο του Ευάγγελου Βενιζέλου, δυσκολεύεται να μην αναρωτηθεί… που είναι οι υπόλοιποι.

Ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προβάλλει όχι ως το κεντρικό, αλλά ως… το μόνο πρόσωπο του Κινήματος. Επισημαίνει εμφατικά τη συμμετοχή του στη διαχείριση της οικονομίας τους τελευταίους μήνες, υποστηρίζοντας ότι συνέβαλε στην αποφυγή της χρεοκοπίας. Με τη στρατηγική αυτή ωστόσο, ανακαλεί στο θυμικό της κοινωνίας, τον βασικό λόγο για τον οποίο ο Γιώργος Παπανδρέου αποτελεί παρελθόν για την πολιτική ζωή, και το ΠΑΣΟΚ… ακολουθεί τα χνάρια του, με γοργούς ρυθμούς.

Και ο λόγος αυτό φυσικά είναι το Μνημόνιο. Που στη… reloaded μορφή του, υπερασπίστηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ως συνέχεια του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου στο Μνημόνιο Ι. Στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν κατανοήσει ότι ο λόγος που κινούνται δημοσκοπικά σε επίπεδα… «ΚΟΔΗΣΟ plus», για να θυμηθούμε τη  σχετική εφιαλτική πρόβλεψη του Χρήστου Παπουτσή, είναι η ταύτιση με την πολιτική και τις ολέθριες συνέπειες του Μνημονίου. Που φυσικά αντανακλώνται και σε πρόσωπα. Μόνο που η σημερινή ηγεσία δεν εξαιρείται.

Υπάρχει βέβαια και μια συμπληρωματική διάσταση της «only Βενιζέλος» προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ. Οι λεγόμενοι κορυφαίοι, είτε αυτοβούλως είτε αναγκαστικά, έχουν διαγραφεί από το πολιτικό αποτύπωμα του ΠΑΣΟΚ. Στη σκηνή εμφανίζεται μονάχα ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Στην παρούσα συγκυρία, η τακτική αυτή εξηγείται πλήρως, από τη διαπίστωση ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει συσσωρευμένη λιγότερη φθορά από εκείνους που… αναγκαστικά συμμάχησαν μαζί του στη διαδικασία διαδοχής του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν έχουν ωστόσο αναιρέσει τις φιλοδοξίες τους, και το βλέμμα τους είναι σταθερά στραμμένο στην επόμενη μέρα.

Στην περίπτωση λοιπόν που το αποτέλεσμα της 6^ης Μαϊου οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ σε βαθιά πολιτική κρίση, όλοι εκείνοι που σήμερα απέχουν από το κάδρο της προεκλογικής μάχης, θα… συνωστίζονται στην είσοδο της Ιπποκράτους. Ζητώντας τον λόγο από τη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για το αρνητικό αποτέλεσμα.

Θα εγκαινιαστεί έτσι μια μακρά περίοδος εσωστρέφειας, που θα κάνει το Συνέδριο επανίδρυσης της 3^ης του Σεπτέμβρη του 2012, να φαντάζει εξαιρετικά μακρινή. Και το ερώτημα θα είναι… αν το ΠΑΣΟΚ θα καταφέρει να φτάσει μέχρι εκεί, χωρίς εσωκομματικούς ακρωτηριασμούς. Αν θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά τις εκλογές.

(από statesmen)