Aνάβουν «κόκκινο» στους Ρώσους.

 

Κάτι τρέχει στο βασίλειο των αποκρατικοποιήσεων! Κι αυτό που «τρέχει», φέρνει στο φως όλο το παρασκήνιο και τις «υπόγειες μάχες» για τα περιουσιακά στοιχεία αυτού του κράτους, που είναι ανυπολό­γιστης αξίας, αλλά οι άρπαγες θέλουν να αποκτήσουν πάμφθηνα!

Η προκήρυξη των εκλογών μεταθέ­τει την...
υπόθεση των αποκρατικοποι­ήσεων για να τη χειριστεί η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή κι όποτε κι αν σχηματιστεί… Στην παρού­σα φάση, ωστόσο, όσοι ανέλαβαν να χειριστούν τις σοβαρές αυτές υποθέ­σεις, φαίνεται πως κάνουν τα αδύνατα δυνατά, ώστε να στρώσουν το έδαφος σε συγκεκριμένους «μνηστήρες».

Παράλληλα, δημιουργούν συνθήκες απομάκρυνσης όσων δεν είναι στην ίδια ομάδα ή τα συμφέροντα βρίσκο­νται στην αντίπερα όχθη! Εν ολίγοις, όλα κινούνται ακριβώς με τον τρόπο που έχει καταγράψει το «Π» στο ρε­πορτάζ του εδώ κι αρκετούς μήνες.

Το νεότερο στοιχείο, που βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις γύρω από την αποκρατικοποίηση της ΔΕΠΑ, είναι ένας καθόλου τυχαίος αποκλεισμός: της ρωσικής επενδυτικής εταιρείας Energia. Μαζί με άλλες δύο υποψηφι­ότητες (του fund Brookfield από την Αυστραλία και του Doherver ενός ρωσο-κυπριακού fund) βρέθηκαν εκτός «κούρσας» για τη διεκδίκηση της ελλη­νικής εταιρείας αερίου, λόγω ελλείψε­ων στα δικαιολογητικά που συνόδευαν την εκδήλωση ενδιαφέροντος.

Οι δύο τελευταίες περιπτώσεις μπο­ρεί να μην προκαλούν το ενδιαφέρον ή να μην έχουν «γαργαλιστικές» λε­πτομέρειες, αλλά η πρώτη περίπτωση αποτελεί φωτογραφία των όσων συμ­βαίνουν στο παρασκήνιο για τη ΔΕΠΑ, αλλά και ευρύτερα στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, σχετικά με τα συμφέροντα που θα επικρατήσουν, ώστε να έχουν τον πλήρη έλεγχο των «διαδρόμων» μεταφοράς ενεργειακών πρώτων υλών.

Έξω οι Ρώσοι

Η επενδυτική εταιρεία Energia, όπως αναφέρει στην επίσημη ιστοσελίδα της, αναλαμβάνει τη χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων με «μακροπρό­θεσμη στρατηγική συνεργασία», αλλά κυρίως με «συμμετοχή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων». Επίσης επισημαί­νει χαρακτηριστικά: «Η ομάδα μας έχει μεγάλη εμπειρία και γνώσεις σε διάφο­ρους τομείς. Ο παράγοντας αυτός, σε

συνδυασμό με τους οικονομικούς πό­ρους που διατίθενται από την Energia, καθιστά δυνατή την αποτελεσματική επίτευξη των στόχων τους».

Η διοίκηση του ρωσικού fund, όπως προκύπτει και πάλι από την ιστοσελί­δα του, είναι ο εξής ένας: Ο Ιγκόρ Γιουσούφοφ. Οι παλαιότεροι θυμούνται πως αποτέλεσε έναν από βασικούς συ­νομιλητές και συντονιστές του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αλλά το βιογραφικό του, στην ιστοσελίδα της εταιρείας της οποίας είναι επικε­φαλής, αναδεικνύει κι άλλες πτυχές της υπόθεσης:

Ο Ιγκόρ Γιουσούφοφ, με καταγωγή από το Νταγκεστάν, διετέλεσε υπουρ­γός Ενέργειας της Ρωσίας από το 2001 έως το 2004. Παράλληλα, από το 2003 είναι μέλος του Συμβουλίου Διευθυντών της Gazprom, θέση που διατηρεί έως σήμερα και αποδεικνύει πως οι δεσμοί με τον ρωσικό κολοσσό είναι άρρηκτοι.

Ωστόσο, ο ίδιος φαίνεται πως μπαινο­βγαίνει πολύ συχνά στις αίθουσες του Κρεμλίνου, όπου λαμβάνονται αποφά­σεις για τη ρωσική στρατηγική και τα­κτική επί ιδιαίτερα σοβαρών θεμάτων. Κι αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι από το 2004, δηλαδή επί Πούτιν, αλ­λά και στη συνέχεια επί Μεντβέντεφ, ο Γιουσούφοφ αποτελεί τον «ειδικό εκ­πρόσωπο του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας επί θεμάτων διεθνούς ενεργειακής συνεργασίας». Μάλιστα του έχει αποδοθεί ο τίτλος του πρέσβη με ειδικές αρμοδιότητες.

Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος του Πούτιν «έφαγε πόρτα» στην Αθήνα. Γι’ αυτό έσπευσε ο ίδιος να επισκεφθεί την ελληνική πρωτεύουσα και να κα­ταθέσει όσα επιπλέον δικαιολογητικά του ζήτησαν από το περιβόητο ΤΑΙΠΕΔ, αλλά εκ του αποτελέσματος προκύπτει πως ο αποκλεισμός της εταιρείας Ener-gia εντάσσεται στο μήνυμα που ήθελαν κάποιοι να αποσταλεί στη Μόσχα!

Κι αυτό το μήνυμα καθιστά σαφές πως άλλοι παράγοντες βλέπουν σαν κόκκινο πανί την οποιαδήποτε ρωσική υποψηφιότητα για τη ΔΕΠΑ και το ελ­ληνικό σύστημα φυσικού αερίου! Ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες; Στελέχη του ενεργειακού τομέα θυμήθηκαν την αναφορά της Χίλαρι Κλίντον, κατά την τελευταία επίσκεψή της στην Αθήνα, για την ιδιωτικοποίηση του τομέα του φυσικού αερίου.

Πριν από μερικές εβδομάδες, εξάλ­λου, ο ειδικός απεσταλμένος του Στέ-ιτ Ντιπάρτμεντ για ενεργειακά θέματα Ρίσταρντ Μόρνινγκσταρ ήταν ξεκάθα­ρος, τόσο σε δημόσιες δηλώσεις του όσο και σε συναντήσεις με κυβερνητι­κά στελέχη: Οι ΗΠΑ δεν θα ανεχθούν τη ρωσική παρουσία στο ελληνικό ενεργειακό σύστημα και μάλιστα στον τομέα του φυσικού αερίου, όπου Ου­άσιγκτον και Μόσχα μάχονται σκληρά στο παρασκήνιο εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες για το ποια από τις δύο θα αποκτήσει τον έλεγχο των αγωγών με­ταφοράς ενέργειας στην ευρύτερη πε­ριοχή της Ευρασίας.

Οι Ρώσοι, από την πλευρά τους, με τον τρόπο που χειρίστηκαν τις υποψηφι­ότητες για τη ΔΕΠΑ, επιβεβαίωσαν στην ουσία το ρεπορτάζ του «Π», πριν από μερικές εβδομάδες, για συντονισμένη «κάθοδο» στην Ελλάδα, ώστε αυτήν τη φορά να μη βρεθούν εκτός παιχνιδιού. Βλέπετε, είχαν καεί στον χυλό το 2003 (στον διαγωνισμό που έγινε τότε για στρατηγικό επενδυτή στη ΔΕΠΑ) και τώ­ρα φυσούν και το γιαούρτι…

Αυτήν τη φορά, η Gazprom ήρθε και έθεσε υποψηφιότητα απευθείας, αλλά είχε και την Energia του συνεργάτη της Γιουσούφοφ, ούτως ώστε να μην ισχύ­σει το επιχείρημα που είχε χρησιμοποι­ηθεί πριν από μία 10ετία πως θα δημι­ουργήσει μονοπωλιακές καταστάσεις, καθώς είναι και ο βασικός προμηθευ­τής της χώρας.

«Μας θέλετε ή όχι;»

Η άλλη ρωσική υποψηφιότητα, της εταιρείας Negusneft που ανήκει στον μεγαλοεπιχειρηματία Λεονίντ Λέμπε-ντεφ, έχει στην ουσία τον ίδιο στό­χο. Μάλιστα, ο γενικός διευθυντής του ρωσικού ομίλου Αντρέι Καραλι-όφ ήταν ξεκάθαρος στις δηλώσεις του, με αφορμή την υποψηφιότητα της εταιρείας: Σε περίπτωση που η Negusneft επικρατήσει στον διαγωνι­σμό για τη ΔΕΠΑ, θα καλέσει την Gazprom να συνεργαστούν στη διαχείρι­ση του ελληνικού συστήματος φυσι­κού αερίου.

Όλα αυτά - και κυρίως ο αποκλεισμός της Energia - συνέβησαν τη στιγμή κατά την οποία ο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Κώ­στας Μητρόπουλος βρισκόταν στη Μό­σχα, όπου, όπως λένε αυτόπτες μάρτυ­ρες, συνάντησε (το λιγότερο) αρνητική στάση από τους Ρώσους συνομιλητές του. Μάλιστα, κάποιοι ρώτησαν ευθέως τους εκπροσώπους του ελληνικού φο­ρέα: «Πείτε μας, μας θέλετε ή όχι; Να μη χάνουμε και τον χρόνο μας».

Ωστόσο, οι δεσμεύσεις προς άλλους «προστάτες» μας φαίνεται πως είναι πολλές. Κι αυτές οι δεσμεύσεις δεν χω­ρούν «παρείσακτους», όπως φαίνεται πως αντιμετωπίζονται οι Ρώσοι.

Η επόμενη κυβέρνηση, όμως, θα βρει μπροστά της, εκτός από το... πα­λούκι των αποκρατικοποιήσεων, και το θέμα των σχέσεων με χώρες όπως η Ρωσία και οι ΗΠΑ, που παίζουν καθορι­στικό ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή της ανατολικής Μεσογεί­ου. Κι ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα των υδρογονανθράκων δεν έχει ανοίξει ακόμη…

(από topontiki)