Τι είναι επιτέλους αυτές οι λεγόμενες “Γερμανικές αποζημιώσεις” και γιατί αρνούνται να συμβάλλουν έστω και δια της “παρουσίας” τους στην διεκδίκησή τους;;;
Γράφει ο Λάζαρος Ελευθεριάδης
Οι έντονες αντιδράσεις, τίς οποίες προκάλεσε η απουσία των υπουργών Ευάγγελου Βενιζέλου, Σταύρου Δήμα και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου από την συζήτηση των επιτροπών Οικονομικών και Άμυνας, για τις...
γερμανικές αποζημιώσεις, συνεχίζονται συνεχώς αυξανόμενες.
Πρώτος ανακοίνωσε από χτες το βράδυ την αδυναμία του να παρευρεθεί ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, και ύστερα, αφού ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε πως δεν θα πάει, είπαν το ίδιο και το εδήλωσαν και οι κύριοι Δήμας και Παπαϊωάννου.
Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, απουσιάζει, σε ένα μείζον Εθνικό θέμα, είναι άραγε τυχαίο ή δεν ήθελε να “στεναχωρήσει” τους “ιδιοκτήτες” και “προισταμένους” του ;;;
Απο “παχιά” λόγια έχουμε χορτάσει !!!
Δεν είναι τυχαίο ότι ένα απο τα μέγιστα Εθνικά θέματα, έμεινε στο πολιτικό περιθώριο. Υπάρχει σοβαρό πολιτικό θέμα, με το πολιτικό προσωπικό της χώρας, και κάποιος πρέπει να "τολμήσει" την ανάδειξή του.
Για φανταστείτε, δεν τολμούν να "αναδείξουν", να "παρευρίσκονται", πολύ δε περισσότερο να διεκδικήσουν, ένα Εθνικό απαιτούμενο, την ικανοποίηση στοιχειοδώς της απαίτησης της αποζημίωσης απο τίς πολεμικές πράξεις της Ναζιστικής Γερμανίας είς βάρος της πατρίδος μας, τίς λεγόμενες "Γερμανικές αποζημιώσεις".
Τί είναι αυτές οι λεγόμενες “Γερμανικές αποζημιώσεις” και γιατί κάποιοι πολιτικοί εδώ στην Ελλάδα, αρνούνται να συμβάλλουν έστω και δια της “παρουσίας” των, στην διεκδίκησή των.
Είναι άραγε μόνον οικονομικό θέμα ή πολιτικό, ή αποτελεί κυρίως Εθνικό θέμα ;;;
Ο ναζισμός και τα “νωπά” έως και σήμερα, αποτελέσματά του, είναι απεχθή και αποκρουστικά, ώς πολιτικοκοινωνική εφαρμογή, ώς πράξη απάνθρωπη, τόσο σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον πλανήτη, όσο και απο την μεγάλη πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών.
Ύστερα απο έναν παγκόσμιο πόλεμο, τον οποίον προκάλεσε, με τίς εκατοτάνδες εκατομμυρίων των θυμάτων τα οποία “κόστισε” στην ανθρωπότητα, στόν βωμό ενός αρρωστημένου ιδεατισμού, κάθε αναφορά και αντίσταση στην επανόρθωσή του, αποτελέι πράξη τιμής και σεβασμού στην μνήμη αυτών, ανά τον κόσμο, οι οποίοι αγωνιστήκαν εναντίον του.
Ο εθνικοσοσιαλισμός ή ναζισμός είναι το πολιτικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του 1920, και το οποίο το 1933 οδήγησε στην καθιέρωση δικτατορικού καθεστώτος, ιδεολογικά βασιζόμενου στη φυλετική ιδέα, δηλαδή στην διαφορετικότητα των ανθρωπίνων φυλών.
Ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός αποτελούν ιδεολογικές βάσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος στην Γερμανία, ενώ στους κύριους στόχους ανήκει η αναθεώρηση της συνθήκης των Βερσαλλιών, οι σκληροί όροι της οποίας εθεωρήθηκαν, μετά την ήττα στον Α` Παγκόσμιο πόλεμο ταπεινωτικοί από τους Γερμανούς.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο, το κατά πόσον υπήρξε μια ενιαία εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, μάλλον για συνοθύλευμα ρατσιστικών απωθημένων επρόκειτο.
Ο όρος της φυλής αποτελούσε κεντρική έννοια της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Τέθηκε ως αίτημα η «ανωτερότητα της άρειας φυλής», η οποία έπρεπε οπωσδήποτε να προστατευτεί από την ανάμειξη με άλλες φυλές που θα αποτελούσε «επιβλαβή επιρροή». Η ανάγκη αυτή για τη συντήρηση της αποκαλούμενης «αγνότητας του αίματος» στάθηκε λόγος για τους νόμους της Νυρεμβέργης, οι οποίοι απαγόρευαν το γάμο μεταξύ Γερμανών και «κυρίως διαφορετικής φυλής» ξένων.
Στην Ελλάδα τα θύματα της θηριωδίας των ναζί, αυτής της νοσηρής εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας, είναι πολλά και διάσπαρτα στην Ελληνική επικράτεια, απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αντιστάθηκε στον ναζισμό, όχι μόνον ώς πολεμική πράξη αλλά και ώς πράξη Εθνικού καθήκοντος, πολιτισμού και διαφύλαξης των ανθρωπίνων αξιών και ιδεών.
Σε αυτήν την πράξη και την θυσία των γενεών των Ελλήνων, καθιερώθηκε, όπως παγκοσμίως αλλά και πανευρωπαικά η “αποζημίωση” των κρατών τα οποία υπέστησαν την “κατοχή” των Γερμανών ναζί, έτσι και στην μικρή Ελλάδα με την μεγάλη προσφορά, της επιδικάσαν οικονομική αποζημίωση της “ζημίας” την οποίαν υπέστημεν ώς κράτος, η οποία υπελογίσθη επακριβώς σε επίπεδο οικονομικών μεγεθών και έκτοτε προσπαθούν κάποιοι Έλληνες να αποδώσουν στους παθόντες.
Ο κ. Α.Σαμαράς, το κόμμα του οποίου βαρύνεται ακριβώς, όπως και όλα τα κόμματα τα οποία κυβερνήσαν αυτόν τον τόπο, στο ζήτημα των αποζημιώσεων, το ότι τις πούλησαν όταν όφειλαν να τις διεκδικήσουν, "ποιεί την νήσσα".
Υποστηρίζει επίσης το κίνημα των «εθνικών» διεκδικήσεων, το κίνημα όλων εκείνων που κατέστρεψαν τη χώρα, προσπαθώντας ωστόσο να εκτεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο για να “παραστήσει” τον φιλοευρωπαίο πολιτικό.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, έκανε χτες την ακόλουθη δήλωση:
«Η αναζωογόνηση της ελληνικής υπαίθρου, όπως και η στήριξη της κτηνοτροφίας, είναι εθνική μας υπόθεση. Η ανάπτυξη της γεωργίας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει πυλώνα για την ανάκαμψη της οικονομίας, για την έξοδο από αυτή την τεράστια κρίση.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, κίνητρα για την απασχόληση στην κτηνοτροφία και όχι για την περικοπή της εξισωτικής αποζημίωσης.
Σήμερα, αυτήν την ώρα, αυτό που έχει προτεραιότητα είναι οι “εξισωτικές αποζημιώσεις” ή οι “Γερμανικές Αποζημιώσεις” ;;;
Τήν ίδια ώρα η Ευρώπη και η Δύση, ετοιμάζεται για την 6η Σταυροφορία της !!!
Η Δ` Σταυροφορία (1201-1204) είχε στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ μέσω μιας εισβολής στην Αίγυπτο, αλλά παρέκκλινε από το στόχο της και οι Σταυροφόροι κατέλαβαν τελικά την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ιδρύοντας τη Λατινική Αυτοκρατορία.
Επισήμανση θα κάνω μόνο στο ότι οι Σταυροφορίες έγιναν με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων από τους αλλόθρησκους, με το πρόσχημα αυτό και στο όνομα του Χριστού, διαπράχθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία.
Κατά την διάρκεια της Βασιλείας του Ούγου Α΄ αναλαμβάνει την 5η Σταυροφορία το 1215 ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Φρειδερίκος Β΄ (1212-1250), στην οποία δεν έλαβε μέρος ο ίδιος. Οι στόλοι των Σταυροφόρων πέρασαν από την Κύπρο και πήγαν στην Συρία με ηγέτες τον δούκα της Αυστρίας, τον Βασιλιά Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας και τον νεαρό Ούγο Α΄ της Κύπρου.
Η Ιστορία τείνει να επαναλαμβάνεται ;
Έπεται συνέχεια !!!
(από aegeantimes)
γερμανικές αποζημιώσεις, συνεχίζονται συνεχώς αυξανόμενες.
Πρώτος ανακοίνωσε από χτες το βράδυ την αδυναμία του να παρευρεθεί ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος, και ύστερα, αφού ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε πως δεν θα πάει, είπαν το ίδιο και το εδήλωσαν και οι κύριοι Δήμας και Παπαϊωάννου.
Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, απουσιάζει, σε ένα μείζον Εθνικό θέμα, είναι άραγε τυχαίο ή δεν ήθελε να “στεναχωρήσει” τους “ιδιοκτήτες” και “προισταμένους” του ;;;
Απο “παχιά” λόγια έχουμε χορτάσει !!!
Δεν είναι τυχαίο ότι ένα απο τα μέγιστα Εθνικά θέματα, έμεινε στο πολιτικό περιθώριο. Υπάρχει σοβαρό πολιτικό θέμα, με το πολιτικό προσωπικό της χώρας, και κάποιος πρέπει να "τολμήσει" την ανάδειξή του.
Για φανταστείτε, δεν τολμούν να "αναδείξουν", να "παρευρίσκονται", πολύ δε περισσότερο να διεκδικήσουν, ένα Εθνικό απαιτούμενο, την ικανοποίηση στοιχειοδώς της απαίτησης της αποζημίωσης απο τίς πολεμικές πράξεις της Ναζιστικής Γερμανίας είς βάρος της πατρίδος μας, τίς λεγόμενες "Γερμανικές αποζημιώσεις".
Τί είναι αυτές οι λεγόμενες “Γερμανικές αποζημιώσεις” και γιατί κάποιοι πολιτικοί εδώ στην Ελλάδα, αρνούνται να συμβάλλουν έστω και δια της “παρουσίας” των, στην διεκδίκησή των.
Είναι άραγε μόνον οικονομικό θέμα ή πολιτικό, ή αποτελεί κυρίως Εθνικό θέμα ;;;
Ο ναζισμός και τα “νωπά” έως και σήμερα, αποτελέσματά του, είναι απεχθή και αποκρουστικά, ώς πολιτικοκοινωνική εφαρμογή, ώς πράξη απάνθρωπη, τόσο σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον πλανήτη, όσο και απο την μεγάλη πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών.
Ύστερα απο έναν παγκόσμιο πόλεμο, τον οποίον προκάλεσε, με τίς εκατοτάνδες εκατομμυρίων των θυμάτων τα οποία “κόστισε” στην ανθρωπότητα, στόν βωμό ενός αρρωστημένου ιδεατισμού, κάθε αναφορά και αντίσταση στην επανόρθωσή του, αποτελέι πράξη τιμής και σεβασμού στην μνήμη αυτών, ανά τον κόσμο, οι οποίοι αγωνιστήκαν εναντίον του.
Ο εθνικοσοσιαλισμός ή ναζισμός είναι το πολιτικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Γερμανία κατά τη δεκαετία του 1920, και το οποίο το 1933 οδήγησε στην καθιέρωση δικτατορικού καθεστώτος, ιδεολογικά βασιζόμενου στη φυλετική ιδέα, δηλαδή στην διαφορετικότητα των ανθρωπίνων φυλών.
Ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός αποτελούν ιδεολογικές βάσεις του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος στην Γερμανία, ενώ στους κύριους στόχους ανήκει η αναθεώρηση της συνθήκης των Βερσαλλιών, οι σκληροί όροι της οποίας εθεωρήθηκαν, μετά την ήττα στον Α` Παγκόσμιο πόλεμο ταπεινωτικοί από τους Γερμανούς.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο, το κατά πόσον υπήρξε μια ενιαία εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, μάλλον για συνοθύλευμα ρατσιστικών απωθημένων επρόκειτο.
Ο όρος της φυλής αποτελούσε κεντρική έννοια της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας. Τέθηκε ως αίτημα η «ανωτερότητα της άρειας φυλής», η οποία έπρεπε οπωσδήποτε να προστατευτεί από την ανάμειξη με άλλες φυλές που θα αποτελούσε «επιβλαβή επιρροή». Η ανάγκη αυτή για τη συντήρηση της αποκαλούμενης «αγνότητας του αίματος» στάθηκε λόγος για τους νόμους της Νυρεμβέργης, οι οποίοι απαγόρευαν το γάμο μεταξύ Γερμανών και «κυρίως διαφορετικής φυλής» ξένων.
Στην Ελλάδα τα θύματα της θηριωδίας των ναζί, αυτής της νοσηρής εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας, είναι πολλά και διάσπαρτα στην Ελληνική επικράτεια, απέναντι σε έναν λαό, ο οποίος αντιστάθηκε στον ναζισμό, όχι μόνον ώς πολεμική πράξη αλλά και ώς πράξη Εθνικού καθήκοντος, πολιτισμού και διαφύλαξης των ανθρωπίνων αξιών και ιδεών.
Σε αυτήν την πράξη και την θυσία των γενεών των Ελλήνων, καθιερώθηκε, όπως παγκοσμίως αλλά και πανευρωπαικά η “αποζημίωση” των κρατών τα οποία υπέστησαν την “κατοχή” των Γερμανών ναζί, έτσι και στην μικρή Ελλάδα με την μεγάλη προσφορά, της επιδικάσαν οικονομική αποζημίωση της “ζημίας” την οποίαν υπέστημεν ώς κράτος, η οποία υπελογίσθη επακριβώς σε επίπεδο οικονομικών μεγεθών και έκτοτε προσπαθούν κάποιοι Έλληνες να αποδώσουν στους παθόντες.
Ο κ. Α.Σαμαράς, το κόμμα του οποίου βαρύνεται ακριβώς, όπως και όλα τα κόμματα τα οποία κυβερνήσαν αυτόν τον τόπο, στο ζήτημα των αποζημιώσεων, το ότι τις πούλησαν όταν όφειλαν να τις διεκδικήσουν, "ποιεί την νήσσα".
Υποστηρίζει επίσης το κίνημα των «εθνικών» διεκδικήσεων, το κίνημα όλων εκείνων που κατέστρεψαν τη χώρα, προσπαθώντας ωστόσο να εκτεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο για να “παραστήσει” τον φιλοευρωπαίο πολιτικό.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, έκανε χτες την ακόλουθη δήλωση:
«Η αναζωογόνηση της ελληνικής υπαίθρου, όπως και η στήριξη της κτηνοτροφίας, είναι εθνική μας υπόθεση. Η ανάπτυξη της γεωργίας μπορεί και πρέπει να αποτελέσει πυλώνα για την ανάκαμψη της οικονομίας, για την έξοδο από αυτή την τεράστια κρίση.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν, κίνητρα για την απασχόληση στην κτηνοτροφία και όχι για την περικοπή της εξισωτικής αποζημίωσης.
Σήμερα, αυτήν την ώρα, αυτό που έχει προτεραιότητα είναι οι “εξισωτικές αποζημιώσεις” ή οι “Γερμανικές Αποζημιώσεις” ;;;
Τήν ίδια ώρα η Ευρώπη και η Δύση, ετοιμάζεται για την 6η Σταυροφορία της !!!
Η Δ` Σταυροφορία (1201-1204) είχε στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ μέσω μιας εισβολής στην Αίγυπτο, αλλά παρέκκλινε από το στόχο της και οι Σταυροφόροι κατέλαβαν τελικά την Κωνσταντινούπολη, καταλύοντας τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ιδρύοντας τη Λατινική Αυτοκρατορία.
Επισήμανση θα κάνω μόνο στο ότι οι Σταυροφορίες έγιναν με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων από τους αλλόθρησκους, με το πρόσχημα αυτό και στο όνομα του Χριστού, διαπράχθηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία.
Κατά την διάρκεια της Βασιλείας του Ούγου Α΄ αναλαμβάνει την 5η Σταυροφορία το 1215 ο αυτοκράτορας της Γερμανίας Φρειδερίκος Β΄ (1212-1250), στην οποία δεν έλαβε μέρος ο ίδιος. Οι στόλοι των Σταυροφόρων πέρασαν από την Κύπρο και πήγαν στην Συρία με ηγέτες τον δούκα της Αυστρίας, τον Βασιλιά Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας και τον νεαρό Ούγο Α΄ της Κύπρου.
Η Ιστορία τείνει να επαναλαμβάνεται ;
Έπεται συνέχεια !!!
(από aegeantimes)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου