Βρίσκεσαι
στο κατώφλι της 5ης διάστασης, ας πούμε κάποιες δεκαετίες πριν το
2012 και ετοιμάζεσαι
να ενσαρκωθείς. Βρίσκεσαι
στην Εστία, στο
τμήμα αναχωρήσεων. Ήδη έχεις διαχωριστεί από τον Ανώτερο Εαυτό σου που παραμένει
λίγο πιο πίσω στην Εστία και έχεις στηθεί στην ουρά της πύλης που προορισμός της
είναι η Ελλάδα. Κοιτάς δεξιά κι αριστερά και βλέπεις κι άλλες, παράλληλες με τη
δική σου, σειρές για άλλους προορισμούς της Γης. Πάνω από όλες τις σειρές, μια
μεγάλη ενεργειακή πινακίδα υπάρχει που λέει "Προορισμοί για τον πρώτο Πλανήτη Ελεύθερης
Επιλογής". Σε
άλλο επίπεδο, κάτω από τα πόδια σου, μπορείς να δεις τους προορισμούς για τον
δεύτερο Πλανήτη Ελεύθερης Επιλογής, που επίσης σχηματίζουν ατέλειωτες ουρές.
Ανάμεσά τους, είναι κι αρκετές γνωστές - σε σένα - ενέργειες που επέλεξαν αυτή
τη...
φορά, να κατέβουν στον δεύτερο πλανήτη ελεύθερης βούλησης.
φορά, να κατέβουν στον δεύτερο πλανήτη ελεύθερης βούλησης.
Η
προώθηση των ψυχών για να φτάσουν στην τσουλήθρα που θα τους οδηγήσει στο
επίπεδο της 3ης διάστασης της Γης, γίνεται με αργούς ρυθμούς αλλά εσύ
δεν έχεις αίσθηση του χρόνου. Δεν υπάρχει χρόνος στην Εστία.
Βρίσκεσαι ακριβώς εκεί που πρέπει να είσαι και όλα είναι μια διαδικασία μέχρι
να γεννηθείς
από τους γονείς που έχεις επιλέξει και σε περιμένουν. Ήδη οι
ανώτεροι εαυτοί τους σου μίλησαν πριν κατέβεις και σε διαβεβαίωσαν πως όλα είναι
έτοιμα. Στην πλάτη σου κουβαλάς ένα σακίδιο. Έχει μέσα την κεντρική αποστολή σου, την δική σου γεύση
αλήθειας, το
δικό σου κομμάτι του πάζλ και έχεις στήσει τέλεια το σενάριο της ανθρώπινης ζωής
σου, προκειμένου να το ενεργοποιήσεις.
"Αυτή τη φορά
θα τα καταφέρω",
μονολογείς, δίνοντας μία ακόμη ώθηση αυτοπεποίθησης στο πλάνο σου.
"Προσπάθησα
δεκάδες ζωές να υλοποιήσω το πάθος μου χωρίς επιτυχία. Τώρα όμως θα έχω την
ευκαιρία, θα το δεις, όλα είναι όπως πρέπει να είναι και οι συνθήκες μπορούν να
με βοηθήσουν".
Ήσουν έτοιμος να κυλήσεις στην τσουλήθρα που θα σε πάει στη Γη, όταν εμφανίζεται ο Ανώτερος Εαυτός σου.
"Α, κι έλεγα πως δε θα σε δω", του χαμογελάς.
Χαμογελάει κι εκείνος και αγγίζοντας την κορυφή του κεφαλιού σου, ενεργοποιεί έναν φωτεινό, ενεργειακό λώρο που καταλήγει στην καρδιά του.
"Εγώ κι εσύ, είμαστε ΕΝΑ", σου λέει απλά. "Να εν-θυμηθείς ποιος είσαι. Καλό σου ταξίδι".
Δάκρυα έρχονται στα μάτια σου νιώθοντας ήδη τον χωρισμό σου από την Εστία και τότε καταλαβαίνεις πως ήδη κυλάς στην ενεργειακή τσουλήθρα που σε οδηγεί στην Γη. Ο αποχωρισμός από την Εστία είναι ο πρώτος πόνος που σε υποδέχεται στο κατώφλι της κάθε ενσάρκωσης και πάντοτε τα δάκρυά σου σε κάνουν να χάνεις τις στιγμές εκείνες που το ένα πόδι σου είναι στην Εστία και το άλλο στην κάθοδό σου για τη Γη.
Ήσουν έτοιμος να κυλήσεις στην τσουλήθρα που θα σε πάει στη Γη, όταν εμφανίζεται ο Ανώτερος Εαυτός σου.
"Α, κι έλεγα πως δε θα σε δω", του χαμογελάς.
Χαμογελάει κι εκείνος και αγγίζοντας την κορυφή του κεφαλιού σου, ενεργοποιεί έναν φωτεινό, ενεργειακό λώρο που καταλήγει στην καρδιά του.
"Εγώ κι εσύ, είμαστε ΕΝΑ", σου λέει απλά. "Να εν-θυμηθείς ποιος είσαι. Καλό σου ταξίδι".
Δάκρυα έρχονται στα μάτια σου νιώθοντας ήδη τον χωρισμό σου από την Εστία και τότε καταλαβαίνεις πως ήδη κυλάς στην ενεργειακή τσουλήθρα που σε οδηγεί στην Γη. Ο αποχωρισμός από την Εστία είναι ο πρώτος πόνος που σε υποδέχεται στο κατώφλι της κάθε ενσάρκωσης και πάντοτε τα δάκρυά σου σε κάνουν να χάνεις τις στιγμές εκείνες που το ένα πόδι σου είναι στην Εστία και το άλλο στην κάθοδό σου για τη Γη.
Δεν
μπορείς να σταματήσεις να κλαις. Ο πόνος του χωρισμού είναι απόλυτος. Καθώς
κυλάς στην τσουλήθρα, αρχίζεις να νιώθεις κρύο και η ενέργειά σου διαιρείται σε
εφτά στρώματα, το κάθε ένα πιο πυκνό από το άλλο. Αρχίζεις να νιώθεις τον
σωματικό πόνο που μοιάζει σα να ενώνονται για πρώτη φορά τα νεύρα σου με κάτι
που δεν κατανοούν. Όσο τα εφτά στρώματα πυκνώνουν προς τα μέσα, αρχίζει να
εμφανίζεται το κυτταρικό σου σώμα. Μέχρι να χάσεις εντελώς τη συνείδησή σου,
βιώνεις έναν βαθύ, συναισθηματικό πόνο του ότι κάποιος σε παράτησε και σε πέταξε
κάπου που δεν υπάρχει φως. Το πρώτο
αίσθημα του φόβου εμφανίζεται καθώς αρχίζεις να ξεχνάς πως είσαι ένας Ανώτερος
Εαυτός που κατεβαίνει κάπου. Είσαι
μόνος, φοβάσαι, νιώθεις εγκαταλελειμμένος και επειδή είναι το μόνο αίσθημα που
βιώνουν οι αισθήσεις σου, γιγαντώνεται μέσα σου τρομακτικά. Μετά έρχεται μια
ατέλειωτη αγωνία καθώς προσπαθείς
να θυμηθείς πως κάτι έχεις αφήσει πίσω σου, σαν κάτι να έχεις ξεχάσει πολύ
σημαντικό και
σπασμωδικά, προσπαθείς να επιστρέψεις εκεί χωρίς να έχεις αίσθηση του τί πρέπει
να κάνεις. Ολόκληρη η
ενέργειά σου είναι σε ταραχή και το βίωμα αυτό είναι και το τελευταίο εντύπωμα που
προστίθεται στο σάκο σου καθώς θα επηρεάσει πολλές από τις συναισθηματικές σου
καταστάσεις στη Γη.
Μέσα στις
επόμενες στιγμές, η λήθη έχει σκεπάσει τα πάντα καθώς η
τρίτη διάσταση υποδέχεται την ύπαρξή σου, βοηθώντας σε να ξεκινήσεις ένα ακόμη
παιχνίδι στον πρώτο πλανήτη ελεύθερης επιλογής του
Σύμπαντος...
Από την
Elena Era & το γκρουπ, LightWorker.gr (Απόσπασμα).
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ.
(από enneaetifotos)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου