Απόδραση απ' το πεπρωμένο...

Υπάρχει πεπρωμένο; Υπάρχει ελεύθερη βούληση; Τι συμβαίνει όταν αυτά τα δυο έρθουν αντιμέτωπα.
Η μοίρα, το πεπρωμένο, το κάρμα η προσδιορισμένη πορεία της ζωής που φαίνεται να είναι αγκιστρωμένη σε συγκεκριμένα γεγονότα που αποτελούν σταθμό στην καθημερινότητα και δεν επιτρέπουν στον άνθρωπο να χαράξει τον δικό του δρόμο. Ισχύει αυτή η θεωρία;
Ερχόμαστε χωρίς το δικαίωμα να ζήσουμε όπως θέλουμε; Η απάντηση αν και μοιάζει να βραχυκυκλώνεται ανάμεσα σε θεωρίες και δοξασίες τελικά έστω και με βραχεία κεφαλή είναι αρνητική.
Με αξίωμα την...
ύπαρξη προηγούμενων ζωών έχουμεσυσσωρεύσει κακό και καλό. Η κάθε μας πράξη, σκέψη και λόγος είναι μια έκφραση της δημιουργίας. Αποθησαυρίζουμε συνεχώς είτε αυτό είναι ορατό όπως μια φανερή αντιδικία έκδηλη και ορατή είτε αόρατο όπως μια κακή σκέψη για έναν συνάνθρωπο μας για την φύση ή το ζωικό βασίλειο. Οι δάσκαλοι προχωρούν ένα βήμα παρά πέρα. Ακόμη και μια καλή πράξη που αποφύγαμε να κάνουμε ενώ μπορούσαμε είναι αιτία αποκόμισης κάρμα.
Το κάρμα σε αντίθεση με το ντάρμα είναι όλα τα αρνητικά έσοδα που συσσωρεύσαμε ενώ το ντάρμα όλα τα θετικά.
Αν λοιπόν ένας άνθρωπος καθημερινά στο τέλος της ημέρας λίγο πριν πέσει για ύπνο κάνει τον απολογισμό όλων των πράξεων του, σκέψεων και λόγων του μέσα από μια αναδρομική εξέταση απλά σαν θεατής, θα γνωρίζει τι ακριβώς έβαλε στο δισάκι του.
Με δεδομένο πλέον αυτό το φορτίο το οποίο καθημερινά μεγαλώνει είναι πια ορατή μια επόμενη ζωή ένα πλάνο του μέλλοντος. Θα θερίσουμε ότι σπείραμε με την διαφορά ότι μπορεί ο σπορέας να είμαστε εμείς αλλά ο θεριστής να είναι μια άλλη προσωπικότητα σε μια επόμενη ζωή που δεν θα έχει επίγνωση ότι ο ίδιος ήταν ο σπορέας. Ο λόγος αυτής της αμνησίας είναι η μη αφυπνισμένη συνείδηση που του στερεί το δικαίωμα της ενθύμησης. Έτσι συχνά πυκνά όταν οι δυστυχίες εμφανίζονται στην ζωή μας αναρωτιόμαστε τι κακό κάναμε και πληρώνουμε με τα πάθη του Χριστού. Γιατί σε μένα αυτό; Ρωτάμε πολλές φορές ανήμποροι να δώσουμε μια καλή εξήγηση. Η απάντηση είναι απλή. Επειδή πράξαμε κάτι ανάλογο σε άλλους και επειδή όλα εδώ πληρώνονται ήρθαμε για να αποδοθεί δικαιοσύνη. «Μαχαίρι έδωσες μαχαίρι θα λάβεις» Δεν υπάρχει πιο απλή φράση που να καταδεικνύει την δράση και την αντίδραση.
Αυτό λοιπόν το δισάκι που είναι γεμάτο καλές και κακές πράξεις ανάκατο σαν χαρμάνι από πολλές ζωές το κουβαλάμε σε κάθε ενσάρκωση με μοναδικό σκοπό να λυτρωθούμε από τα κακά που κάναμε και να απολαύσουμε την ανταπόδοση γι όσα καλά κάναμε.
Σ’ αυτή την θεωρία που αναλύθηκε με απλό τρόπο έρχεται να συγκρουστεί το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης. Πως και τι ακριβώς συνεπάγεται απ’ την χρήση της.
Οι καρμικές δοκιμασίες θα αποδώσουν δικαιοσύνη μόνο όταν το πάθημα γίνει μάθημα. Όταν το μάθημα γίνει κατανοητό τότε ο ρόλος του τελειώνει ενώ σε διαφορετική περίπτωση επαναλαμβάνεται ακόμη πιο σκληρό όπως και τα μαθήματα στο σχολείο που μας αφήνουν μετεξεταστέους. Η κατανόηση είναι μια βασική λειτουργία που δείχνει ότι βαδίζουμε προς τη μετάνοια και την άφεση αμαρτιών. Τότε και μόνο τότε τα πράγματα αλλάζουν και το δισάκι μας αλαφρώνει από μεγάλο βάρος. Αν όμως δεν συμβεί αυτό και το φορτίο παραμείνει ασήκωτο έχουμε την επιλογή να αλλάξουμε τρόπον τινά το σενάριο. «Ζητήστε και θα σας δοθεί» Με το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης επιλέγουμε να ζητήσουμε βοήθεια και θα την λάβουμε. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Το πεπρωμένο θα αλλάξει αλλά το κάρμα δεν θα σβηστεί. Θα μετατεθεί σε μια άλλη ζωή εκτός κι αν κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, κάνουμε κάτι πολύ πιο δυνατό απ’ το κάρμα μας. Εκτός κι αν κάνουμε καλές πράξεις έτσι ώστε η πλάστιγγα ισορροπήσει.
Η συνταγή της αλλαγής του πεπρωμένου είναι απλή αν η διδασκαλία γίνει κατανοητή και εφόσον φράσεις κλειδιά αποκωδικοποιηθούν. «Οδόντος αντί οδόντα και οφθαλμό αντί οφθαλμού». «Ζητήστε και θα σας δοθεί» Δεν είναι αντικρουόμενες φράσεις είναι και οι δυο στα πλαίσια των ανθρώπινων δυνατοτήτων.
Η ανθρώπινη πορεία έχει κατεύθυνση το φως, την θέωση αλλά περνάει μέσα από τις επιθυμίες και τα ελαττώματα που πρέπει να εκλείψουν γιατί αυτά δημιουργούν κάρμα και το κάρμα θέτει μαθήματα και τα μαθήματα ενέχουν πόνο ενίοτε σκληρό κι αβάσταχτο. Η επιτάχυνση της πορείας προς το τέλος γίνεται με την υπομονή και την επιμονή την αυτογνωσία και την αποφυγή κάρμα. Κουβαλάμε το δισάκι μας χωρίς αγκομαχητά σ’ όλο το δρόμο ακόμη κι αν γίνει κακοτράχαλος κι ανηφορικός, σπέρνουμε συνέχεια το καλό κι αποφεύγουμε τα ίδια λάθη που μας ανάγκασαν να επωμιστούμε αυτό το φορτίο.
Απ’ την άλλη μεριά η χρήση των μαγικών δυνάμεων που κατέχουμε ακόμη κι αν δεν το γνωρίζουμε και μιλώ για το λυχνάρι του Αλαντίν είναι στη διάθεση μας για να απαλύνουν το βάρος και να αλλάξουν το πεπρωμένο πλην όμως με γνώση ότι αυτό θα επιβραδύνει την εξέλιξη μας καθώς κάποια μαθήματα θα τα προσπεράσουμε αλλά δεν θα τα διαγράψουμε. Κάποια στιγμή θα γυρίσουμε γι αυτά ίσως πιο δυνατοί ίσως με πιο μεγάλη επίγνωση ότι ζούμε σε ένα θέατρο παίζοντας έναν ακόμη ρόλο.
Σε συνέχεια λοιπόν του άρθρου μου « Ζητήστε και θα σας δοθεί» σήμερα σας λέω: Ναι μπορείτε να αλλάξετε το πεπρωμένο σας μπορείτε να ζητήσετε και να σας δοθεί να κτυπήσετε και να σας ανοίξουν γιατί πάνω απ’ όλα όλοι είμαστε αγαπημένα παιδιά της απόλυτης δύναμης που δημιούργησε το σύμπαν κι ότι υπάρχει σ’ αυτό.
Ξεκινήστε σήμερα την αυτοπαρατήρηση κάνοντας μια αναδρομή σε κάθε βήμα της ημέρας. Μην κρίνετε τα γεγονότα απλά παρατηρήστε τα. Η αυτογνωσία έρχεται μέσα από την αυτοπαρατήρηση. «Γνώθι σ’ εαυτόν» σημαίνει ξέρω τα ελαττώματα μου άρα ξέρω σε ποιες παγίδες κινδυνεύω να πέσω όταν κάποιο απ’ αυτά κάνει την εμφάνιση του μέσα από διάφορα γεγονότα της ζωής. Προσέξτε που θέλουν να σας οδηγήσουν αυτά τα ελαττώματα και για ποιο λόγο βάζουν παγίδες. Απλά για να πάρετε κάρμα. Αναλαμβάνουν τον έλεγχο του εαυτού σας, τον κατευθύνουν και συσσωρεύουν κάρμα έτσι ώστε να υπάρχουν και να είναι προσκολλημένα πάνω σας. Απαλλαγή απ’ τα ελαττώματα σημαίνει αλλαγή πορείας σημαίνει περισσότερο φως περισσότερο ντάρμα σημαίνει Ηλύσια Πεδία.(από thesecretrealtruth)