Σκληρή απάντηση της Α. Διαμαντοπούλου στους έλληνες ακαδημαϊκούς που συγκεντρώνουν υπογραφές ξένων καθηγητών κατά του νέου νόμου

Η απάντηση της υπουργού Παιδείας στο κείμενο συλλογής υπογραφών εναντίον του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση μέσω του blog Support Greek Academia, έχει ως εξής:

(μεταφρασμένο κείμενο – ακολουθεί το πρωτότυπο στα Αγγλικά)

Λίγοι θα διαφωνήσουν με την κεντρική ιδέα της υπεράσπισης και ενδυνάμωσης της...
ανώτατης εκπαίδευσης της Ελλάδας, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το μέλλον της χωράς μας. Αλλά, ως συνήθως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Το ενδιαφέρον και η ανησυχία που εξέφρασαν ακαδημαϊκοί από πολλές χώρες για την τύχη της ελληνικής ανώτατης εκπαίδευσης είναι ευπρόσδεκτο. Πάρα ταύτα, είναι λυπηρό ότι τα κείμενα με βάση τα οποία μη ελληνόφωνοι ακαδημαϊκοί ενημερώθηκαν και κλήθηκαν να συνυπογράψουν την έκκληση απόσυρσης του νόμου είναι απροκάλυπτα μονόπλευρα, καθώς αποτελούν απλές γνώμες, σχόλια και παρατηρήσεις ενός μέρους μόνο της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας που αντιτίθεται έντονα σε αυτή την μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Πουθενά δεν παρουσιάζονται στοιχεία και συγκεκριμένες διατάξεις του σχεδίου νόμου. Ισορροπημένες πληροφορίες απουσίαζαν παντελώς

Επιπλέον, τα κείμενα που τέθηκαν υπ όψη διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Κάνουν λογικά άλματα βγάζοντας αστήρικτα συμπεράσματα. Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιον πώς ακαδημαϊκοί δάσκαλοι που εξ αντικείμενου ενσωματώνουν την κριτική σκέψη και ανάλυση, αποδέχτηκαν και υιοθέτησαν αβασάνιστα τα επιχειρήματα που προτείνουν την απόσυρση του νόμου που εισάγει για πρώτη φόρα στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση βασικές αρχές λειτουργίας οι οποίες διέπουν την καθημερινότητα των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων στα οποία οι ίδιοι εργάζονται!

Έτσι προβληματίζει έντονα ο ισχυρισμός ότι αυτοί οι κανόνες λειτουργίας έχουν «αποδεδειχθεί καταστροφικοί για την ανώτατη εκπαίδευση όπου εφαρμόστηκαν»

Δεν είναι βέβαια απροσδόκητο καθώς τα κείμενα που τέθηκαν υπ όψη τους ισχυρίζονται ότι επαπειλείται «το κλείσιμο πανεπιστημίων χωρίς κανένα στρατηγικό σχεδιασμό», επιβάλλεται «εισαγωγή διδάκτρων σε προπτυχιακό επίπεδο» και επέρχεται η «πλήρης παράδοση της διοίκησης χωρίς κανένα αντίβαρο σε εξωπανεπιστημιακους». Παρουσιάζεται επίσης, σαν πραγματικότητα η «παράκαμψη των Συνταγματικών υποχρεώσεων της Πολιτείας προς τα Πανεπιστήμια» και η «μετατροπή των πανεπιστημίων σε ιδιωτικές εταιρείες», καθώς και η «συρρίκνωση του ακαδημαϊκού χαρακτήρα τους», στοιχεία που απειλούν ευθέως το χαρακτήρα της εκπαίδευσης ως δημοσίου αγαθού.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα άλλο πάρα οι ανερμάτιστες αντιλήψεις των συγγραφέων που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα του Νόμου. Ο νόμος επιδιώκει τα ακριβώς αντίθετα.

Τέλος, ο νέος νόμος (οι βασικές κατευθύνσεις και πρόνοιες του όποιου τέθηκαν σε δημόσια διαβούλευση για περισσότερο από ένα χρόνο), ενισχύει την ουσιαστική αυτοδιοίκηση σύμφωνα με διεθνείς πρακτικές. Για πρώτη φόρα η δημόσια χρηματοδότηση γίνεται με διαφάνεια και με αντικειμενικά κριτήρια. Έτσι, διασφαλίζεται με τον πιο αποτελεσματικό και παραγωγικό τρόπο η δημόσια χρηματοδότηση προς όφελος των φοιτητών και της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό είναι ένα καθήκον που αυτή η κυβέρνηση δεσμεύεται να υπηρετεί.

In English

Defending INDEED Higher Education in Greece

There is hardly anyone objecting to the core idea of defending and strengthening Higher Education in Greece especially at this critical juncture for the country’s future. But as always, the devil is in the details.

The expressed interest and concern of international academics for the fate of Higher Education in Greece is welcome. However, it is quite regretful that the “supporting documents” with which non-greek speaking academics were informed and called to sign in agreement, are blatantly one-sided. They reflect opinions; they are simply editorial comments by a part of the greek academic community (leadership included) that strongly opposes this fundamental effort for reforming Higher Education in Greece. Nowhere in those documents and texts were facts and specific measures of the proposed legislation presented. Balanced information was nowhere to be found. Moreover, those documents simply distort reality as their authors, by making huge mental leaps, arrive at the gloomiest conclusions with no solid evidence whatsoever. Therefore, someone has to wonder how academics that by definition embody critical thinking and examination of facts, and not fiction, have unquestionably accepted and adopted those arguments and signed a call for withdrawing the proposed law. A law that will introduce in the country’s higher education system fundamental principles such as those that already are in place in most of the academic institutions that the undersigned serve and prosper. Thus it is indeed surprising to declare that this direction “has proven devastating for Higher Education”.

In all fairness, however, it is not unexpected since the posted documents claim: “threats of closing down Universities without any strategic planning”, the “introduction of tuition fees at the undergraduate level”, or “fully surrendering administration without any counterweight to external actors”, and present as a reality the “bypassing of the constitutional obligations of the State towards public universities” and the imminent transformation of “the University into a Corporation” as well as the abolishment of “the academic character”; all in all threatening the existence of education as a public good. All of the above reflect solely the authors’ perceptions and simply do not exist, cannot be found (or even implied) anywhere in the proposed law. Actually, it is quite the contrary that the proposed legislation aims to succeed.

Lastly, but not least, the new law whose basic direction has been in public consultation for over a year, instills true self governance (comparable and at sync with international practices). For the first time it allows for public funding to be channeled to higher education institutions in a transparent and objective way. Thus, it ensures the outmost effective and efficient use of state funding for the benefit of students and greek society. And this is a duty that the greek government is committed to fulfill.

For further information please refer to:

1. Public Deliberation in Greek Higher Education (in English) and the International Advisory Committee on Greek Higher Education Report: www.minedu.gov.gr/english/education/12-04-11-report-of-the-international-committee-on-higher-education-in-greece.html
2. OECD Report, June 2011: Education Policy Advise for Greece. www.oecd.org/dataoecd/27/6/48407731.pdf

(από esos)