"ΦΩΤΙΑ" ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων. Επιστολή "δυναμίτης" στην Ιερά Σύνοδο!

Με πόνο ψυχής χαράσσω σήμερα αυτές τις γραμμές. Καί συγχρόνως με την ιδιότητα του Ιεράρχου της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία κατά το παρελθόν στάθηκε στο πλευρό του βασανισμένου Λαού μας, Μάννα αληθινή, σε καιρούς χαλεπούς!

Και σήμερα η φιλτάτη Πατρίδα μας διέρχεται μεγάλη κρίση! Δεν είναι μόνον η οικονομική! Δεν είναι κυρίως η οικονομική κρίση! Διέρχεται κρίση αξιών, θεσμών, ιδανικών! Με λίγα λόγια η έννοια ΑΝΘΡΩΠΟΣ ευτελίζεται και εξευτελίζεται καθημερινώς! Με το πρόσχημα της...
νέας εφευρέσεως, που ονομάζεται «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ» και με διάφορες παραλλαγές αυτής της ΑΡΧΗΣ, που δημιουργήθηκαν για να μισθοδοτούνται κάποιοι καρεκλοκένταυροι, ο άνθρωπος μετατρέπεται σε αριθμό ...

(λέγε με ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, ΦΟΡΟΚΑΡΤΑ κλπ) καί συνεχώς υποβαθμίζεται! Χάνεται η έννοια του Προσώπου! Μια από αυτές τις Αρχές θα μας απαγορεύσει σε λίγο και την κρούση των κωδώνων στούς ναούς μας! Επειδή, λέγουν, θέλουν να μειώσουν τους θορύβους!!!!

«Άι, νά χαθήτε παληοτόμαρα» ψιθύρισε κάποιος χριστιανός δίπλα μου προχθές, καθώς εδιάβαζε τη σχετική είδηση στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Δεν εγκρίνω την ορολογία, την μεταφέρω όμως επί λέξει για να σας μεταφέρω τήν αγανάκτηση του μέσου πολίτη!

Μεταφέρω εδώ την αγανάκτηση ενός ανώνυμου πολίτη, για να δούν το μέγεθος της κρίσεως οι Συνοδικοί Αρχιερείς και αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί μου, οι οποίοι με τό υπ' αριθμ. Πρωτ. 3690, Διεκπ. 1684 από 17ης Ιουλίου ε.έ.

Συνοδικό έγγραφό τους επιχειρούν να μέ καταστήσουν αφωνότερο των ιχθύων!

 Δεν βλέπουν άραγε οι Συνοδικοί Σύνεδροι την δυστυχία, που κυριαρχεί ήδη στην Πατρίδα μας; Δεν βλέπουν τους κομισάριους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, οι οποίοι έχουν ήδη εγκατασταθή στην Αθήνα, για να επιβλέπουν την εφαρμογή είτε του Μνημονίου, είτε του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου.... στήριξης! Μιάς δήθεν "στήριξης" ή υποστήριξης, αφού με το Μνημόνιο κλπ χάνεται πια ένα μικρό ή καί μεγάλο μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας, της εδαφικής μας ακεραιότητος, και μέρος του εθνικού μας ορυκτού πλούτου;

Δεν άκουσαν τις δηλώσεις του κ.Σόϊμπλε, Υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας, για την απώλεια μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας; Απολαύστε την: «....ένα Κράτος-Μέλος με προβλήματα, που λαμβάνει βοήθεια, χρειάζεται σε αντάλλαγμα να δώσει μέρος της κυριαρχίας του στην Ευρωπαϊκή Ένωση» (βλ. Ελεύθερος Τύπος, 28 Ιουλίου 2011, σελ. 7).

Δεν βλέπουν οι Συνοδικοί Ιεράρχες της περιόδου, η οποία τώρα τελειώνει τη θητεία της, δεν βλέπουν, επαναλαμβάνω, τη γενική σαπίλα, που κυριαρχεί σ΄ ολόκληρο το πολιτικό Σύστημα και η οποία έχει διαβρώσει τον κοινωνικό ιστό της Ελλάδος; «...Οι περισσότεροι των Κυβερνώντων, γράφει ο κ. Βασ. Κόκκινος, συνεχίζουν τις επιλήψιμες παλιτικές προκατόχων τους. Αυξάνουν τις δαπάνες του Κράτους, αντί να τις μειώσουν.

Αποκτούν αυθαίρετα. Ονομάζουν στέρνες αποθηκεύσεως ύδατος τις πισίνες των. Διορίζουν ευνοουμένους σε θέσεις με λίαν ευνοϊκούς όρους. Διατηρούν στρατιά Συμβούλων και αργομίσθων. Και δεν παραλείπουν όλες τις άλλες εκφάνσεις της πολιτικής φαυλότητας. Έχουμε φθάσει στο τελευταίο σκαλί της σκάλας του κακού». (βλ. ΕΣΤΙΑ, 22.07.2011 σελ. 1η).

Δεν βλέπουν οι Συνοδικοί Ιεράρχες, ότι η φορολογία έχει βυθίσει στη δυστυχία το μεγαλύτερο μέρος του Λαού μας; Η ανεργία αυξάνεται αλματωδώς. Τα καταστήματα και οι επιχειρήσεις κλίνουν η μία μετά την άλλη. Όσοι όμως χρωστούν στην Εφορεία από 5.000 € και άνω θα φυλακίζωνται! Την ίδια ώρα όμως «παραγράφηκε η δωροδοκία εις βάρος του Τσοχατζόπουλου» (βλ. ΕΣΤΙΑ 29.07.2011 σελ.3).

Δεν βλέπουν οι Συνοδικοί Ιεράρχες ότι η Κυβέρνηση αρνείται να διορίσει Εφημερίους στα χωριά μας και εφαρμόζει την αναλογία 1 πρός 10, που ισχύει για τους υπαλλήλους του Δημοσίου. Με τόν τρόπο αυτό απορρίπτει την ειδική πνευματική ιδιότητα και αποστολή του ιερού εφημεριακού Κλήρου και τον εξισώνει με τον κλητήρα ή τον θυρωρό ενός Υπουργείου, χωρίς να υποτιμώ τα επαγγέλματα αυτά! Ο ιερεύς λοιπόν εξισώνεται με τον νεκροθάπτη, τον υπάλληλο δηλ του κοιμητηρίου!

Η Ιερά Σύνοδος αντί να δίνει μάχες για να κρατήσει στο ύψος της αποστολής του τον Έλληνα κληρικό, προσπαθεί να φιμώσει τούς Ιεράρχες! Εγκαταλείπει λοιπόν τόν Έλληνα κληρικό, ο οποίος και κατα τον Νόμο δεν είναι δημόσιος υπάλληλος αλλά «θρησκευτικός λειτουργός», ήτοι σμιλευτής των ψυχών και υπηρέτης του Θεού, δέχεται αδιαμαρτυρήτως τον υποβιβασμό του, και αγωνίζεται για να κερδίσει 100 ή 200 ή όσες οργανικές θέσεις εφημερίων!

Συμπράττει δηλ. χωρίς να το αντιλαμβάνεται στον υποβιβασμό του Έλληνα παπά και συνυπογράφει την άρνηση της Πολιτείας να τον αναγνωρίζει εφ' εξής ως πνευματικό εργάτη της κοινωνίας, ο οποίος εκτελεί μια ειδική πνευματική αποστολή ως φορεύς της θείας Χάριτος, την οποία έλαβε κατά την χειροτονία του!

Όλα αυτά βέβαια γίνονται για την εξοικονόμηση χρημάτων εκ μέρους του Κράτους! Αλλά την ίδια ώρα ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργ. Παπανδρέου ετοιμάζει νέο Γραφείο -βλέπετε τό Μέγαρο Μαξίμου δεν τον χωράει πια- και δαπανά το ποσόν των 1.300.000 € για την διαρρύθμιση και την επίπλωσή του! «Πως είναι δυνατόν ένας Πρωθυπουργός καταχρέου Κράτους, που δέχεται να μειώνονται κάθε μήνα μισθοί και συντάξεις πενίας, να δαπανά 1.300.000 ευρώ για τη μετατροπή του έκτου ορόφου του Υπουργείου Προεδρίας σε Πρωθυπουργικό Γραφείο;» διερωτάται ο Τύπος (βλ. ΕΣΤΙΑ, 29.07.2011, κύριο άρθρο του κ. Βασ. Κόκκινου).

Και καλά όλα αυτά, που αναφέρονται στην οικονομική κρίση. «Παρέδωσαν τα κλειδιά στους εισβολείς» φωνάζει ο Τύπος! «Υποδούλωση ή έξοδος από το ευρώ» γράφει η ΒΡΑΔΥΝΗ (βλ. 28.07.2011 σελ. 1). Καλά λοιπόν όλα αυτά δεν τα βλέπουν ούτε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, ούτε οι Συνοδικοί Ιεράρχες και γι'αυτό σιωπούν!!!!!!

Αλλά την άλλη όψη της ηθικής αποχαλινώσεως δεν την αντιλαμ-βάνονται; Ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου «...σε μια συζήτηση με νέους, η οποία μεταδόθηκε από το διαδίκτυο την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010 ακούστηκε να λέγει ότι η Κυβέρνηση έχει ως στόχο της να πάρει πρωτοβουλίες που θα προβάλλουν ως πρότυπο τη συντροφικότητα ζευγαριών του ίδιου φύλου»!!!!!!!!!! Τόση κουφαμάρα λοιπόν έχει πέσει στο Συνοδικό Μέγαρο;

Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στην αιτία του ψυχικού μας πόνου. Οι Συνοδικοί Αρχιερείς και αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί μου με τό υπ' αριθμ. Πρωτ. 3690, Διεκπ. 1684 από 17ης Ιουλίου ε.έ. Συνοδικό έγγραφό τους, το οποίο μου απέστειλαν ως προσωπική αλληλογραφία, επιχειρούν να μέ καταστήσουν αφωνότερο των ιχθύων! Με επιτιμούν εμμέσως, πλήν σαφώς, γιά την παρρησία μου και για τον αιχμηρό λόγο μου και ζητούν να σιωπήσω!

Επιθυμούν να αφήσουμε το χειρισμό των εκκλησιαστικών υποθέσεων στα χέρια τους! Αμ δε! Δεν θα τους κάνω τη χάρη! Το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου είναι θεόσδοτο! Ούτε λοιπόν το διαπραγματεύομαι, ούτε και τους το χαρίζω! Αποτέλεσμα αυτής της αρρενωπής στάσεως είναι η απαντητική ἀναφορά μου, την οποίαν σας παραθέτω στη συνέχεια, αγαπητοί μου φίλοι και επισκέπτες του Μπλόκ.

Με την ανάρτηση αυτή σταματάμε για λίγο την μάχιμη θητεία μας. Από αύριο πλέον θα κρεμάσουμε για λίγο τό καρυοφύλλι μας και θα πάρουμε το πετραχείλι μας, καθώς μπαίνουμε πιά στον Αύγουστο, τον μήνα της Παναγίας μας με τις Παρακλήσεις και τις άλλες ωραίες ακολουθίες, με τις οποίες υμνούμε την Υπεραγία Θεοτόκο, την Μεσίτρια όλων, την παρηγοριά όλων, την αμάχητη προστασία όλων ημών των αμαρτωλών και τρισαθλίων δούλων του Κυρίου καί Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, εις Τον Οποίον ανήκει η δόξα και η τιμή και η προσκύνηση εις τους αιώνας. Αμήν.

Καλή αντάμωση τώρα πιά τον Οκτώβριο!

Καλάβρυτα, 31η Ιουλίου 2011

+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, τάχα τες και Μητροπολίτης

Προς την Διαρκή Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ιω. Γενναδίου, 14 115 21 ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί, Επιτρέψατέ μοι να απαντήσω με την γλώσσαν της ειλικρινείας εις το περιεχόμενον του υπ’ αριθμ. Πρωτ. 3690, Διεκπ. 1684 από 17ης ληγ. μηνός Συνοδικού εγγράφου, δια του οποίου, εμμέσως πλην σαφώς,

1) μας ανακαλείτε εις την τάξιν, προσκαλούντες ημάς να αποκτήσωμεν «εκκλη-σιαστικόν ήθος», όπως το διεμόρφωσαν οι θεοφόροι Πατέρες μας», (παράγρ. 3 του εγγράφου Σας),

2) μας τονίζετε, ότι «ουδείς δικαιούται να υπερβαίνη την Εκκλησίαν», (ομοίως παράγρ. 3),

3) μας αρνείσθε το δικαίωμα να έχωμεν γνώμην και να την εκφέρωμεν δημοσίως, καθ’όσον μη έχοντες ωλοκληρωμένην εικόνα των ενεργειών της Ιεράς Συνόδου τελικώς οι κρίσεις «να θίγουν τους Αδελφούς (μας) με άδικους και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς» (παράγρα. 1),

4) μας τονίζετε, ότι «καθήκον των Ιεραρχών είναι να διαφυλάττουν την ενότητα του Ιερού Σώματος της Ιεραρχίας», η οποία «τραυματίζεται όταν εκφέρωνται επιπολαίως και αστηρίκτως κρίσεις εναντίον Αδελφών» (παράγρ. 2).

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

1. Επιτρέψατέ μοι να εκφράσω την πλήρη αγανάκτησιν, η οποία διακατέχει την ψυχήν μου δια το μη παραδεκτόν περιεχόμενον του μνημονευθέντος εγγράφου Σας, το οποίον διέρρευσε εις τον Τύπον και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημερώσεως, έτι δε και εις τον τοπικόν μας Τύπον (βλ. ΤΑ ΝΕΑ της Αιγιαλείας της 29ης.06.2011)! Απαντώ ολίγα μόλις λεπτά της ώρας μετά το βραδυνόν δελτίον ειδήσεων της τηλεοράσεως σήμερα 29ην Ιουνίου ε.ε., κατά την οποίαν η Μήτηρ Εκκλησία άγει την ιεράν μνήμην των αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου! Αρχικώς είχον αποφασίσει να μη δώσω συνέχειαν εις το Υμέτερον έγγραφον.

 Έπειτα όμως από τα σημερινά συγκλονιστικά γεγονότα, τα οποία έλαβον χώραν εντός και εκτός της Βουλής των Ελλήνων, κατόπιν δε και της ερμηνείας, ήτις εδόθη υπό των Μέσων Ενημερώσεως ( βλ. τον τίτλον της τοπικής εφημερίδος «να σωπάσει» ζητά από τον Μητροπολίτη Αμβρόσιο η Ιερά Συν-οδος) εθεώρησα χρέος μου έναντι τόσον της εκκλησιαστικής, όσον και της εθνικής μας ιστορίας να απαντήσω ευθαρσώς εις το περιεχόμενόν του. Δεν γράφω, δια να Σας πείσω! Σας απευθύνω την παρούσαν μόνον και μόνον δια να υπερασπισθώ το δικαίωμα της ελευθέρας εκφράσεως της γνώμης μου.

Σημειώσατε, παρακαλώ, ότι δεν συντάσσω την παρούσαν εξ όνόματος των εν Χριστώ Αδελφών μας Αρχιερέων. Έκαστος τούτων, εάν το κρίνη αναγκαίον, ας υπερασπισθή την επισκοπικήν του αξιοπρέπειαν. Σας απαντώ, λοιπόν, με την γλώσσαν των Προφητών, και όχι με την γλώσσαν της κοσμικής αβροφροσύνης η μιας κάποιας τυπικής ευγενείας. Ζητώ εκ προοιμίου την επιείκειάν Σας δια το ύφος της παρούσης αναφοράς μου. Μάχομαι τις ιδέες και όχι τα πρόσωπα, επιθυμώ δε να καταγραφή η αντίδρασίς μου δια την ιστορίαν.

Ιδού λοιπόν η προσωπική μου θέσις και απάντησις εις το Υμέτερον Συνοδικόν έγγραφον:

 2. Θα ανέμενον να με συγχαρήτε, ίσως δε και να με ευχαριστήσετε, δια το γεγονός, ότι δια των κατά καιρούς και μέχρι σήμερον τοποθετήσεών μου αναπληρώνω εν τινι βαθμώ την σχεδόν παντελή απουσίαν της Διοικούσης Εκκλησίας από τα σήμερον δρώμενα, δια των οποίων η Ελλάδα μας, μετά το περίφημον «Μνημόνιον» και το «Επικαιροποιημένον Μνημόνιον» περι-ήλθεν ήδη εις κατάστασιν ξενικής κατοχής, ο δε Ελληνικός Λαός κατεδικάσθη πλέον εις εσχάτην ένδειαν!

Ημερησία εφημερίς των Αθηνών μόλις προ ημερών έγραφε εις την πρώτην σελίδα της τα εξής τραγικά: «Σσσς.... Η Ιεραρχία κοιμάται και ονειρεύεται» ( Ελ. Ώρα, 20.06.2011).

3. Δεν δέχομαι τις παρατηρήσεις Σας δια πλείστους όσους λόγους και δια τον εξής πρόσθετον: Εις την αρχιερωσύνην είμαι αρχαιότερος όλων Υμών. Δικαιούμαι όθεν τον εκ μέρους Υμών σεβασμόν του προσώπου μου! Με την χάριν του Κυρίου μας συμπληρώνω ήδη τριάκοντα και πέντε έτη (35) εις την αρχιερωσύνην! Δια της ταπεινής μου διακονίας δεν εζημίωσα την Μητέρα Εκκλησίαν! Αντιθέτως, ηνάλωσα εμαυτόν δια την εύκλειαν και την κατά Θεόν προκοπήν του πληρώματος της λαχούσης μοι Επαρχίας.

Οπωσ-δήποτε «άνδρες αδελφοί, έγώ πάση συνειδήσει αγαθή πεπολίτευμαι τω Θεώ άχρι ταύτης της ημέρας» (Πραξ. 23,1). Δεν Σας επιτρέπω, λοιπόν, να με ταπεινώνετε, ούτε και να με ευτελίζετε δια της διαρροής του Υμετέρου εγγράφου προς τα ΜΜΕ! Αντιθέτως, επαναλαμβάνω, δικαιούμαι να απο-λαμβάνω του σεβασμού Σας ως Ιεράρχης αρχαιότερος Υμών.

Τούτο επιβάλλει το εκκλησιαστικόν ήθος. Εάν παρ’ ελπίδα επικαλεσθήτε το ισότιμον των Ιεραρχών, κατά το “primus inter pares», (δεκτόν κατά βάσιν τούτο και από της πλευράς μου), τότε ας λάβωμεν υπ’όψιν ότι ο ορθόδοξος Αρχιερεύς λογοδοτεί μόνον εις τον Χριστόν και εις την συνείδησίν του! Ώστε λοιπόν δεν αποδέχομαι να με ανακαλείτε εις την τάξιν.

Δύνασθε όμως να απαγγείλετε κατηγορίαν κατ’εμού και να με δικάσετε! Παρακαλώ, λοιπόν, τολμήσατε.  «Γέγονα άφρων, καυχώμενος! Υμείς με ηναγκάσα-τε!», ίνα κατά τον Απόστολον Παύλον είπω (Β Κορ, 12, 11).

Προς ενίσχυσιν των ανωτέρω θέσεών μου, επιτρέψατέ μοι να παραπέμψω την αγάπην Σας εις το σημερινόν αποστολικόν ανάγνωσμα ( Β Κορ. 11,21-12,9), όπου ο Μέγας Απόστολος Παύλος διηγείται τα παθήματά του δια το Ευαγγέλιον. Εάν εφήρμοζε την τακτικήν της σιωπής και των ηπίων τόνων, Μακαριώτατε και Σεβασμιώτατοι άγιοι Σύνεδροι, δεν θα είχε την δυνατότητα να απαριθμή τοιαύτα και τοσαύτα παλαίσματα και παθήματα!

Υμείς, Μακαριώτατε και άγιοι Συνοδικοί, δια της εφαρμοζομένης τακτικής της σιωπής και των ηπίων τόνων εν πολλοίς έχετε αδικήσει την Εκκλησίαν! Ας διερωτηθώμεν με ειλικρίνειαν: Μήπως έχομεν προδώσει την αποστολήν μας! Μήπως έχομεν απεμπολήσει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της Εκκλησίας; Μήπως έχομεν εγκαταλείψει εις την τύχην του τον πιστόν Λαόν!

Ο Μακαριώτατος, αν και με συντριπτικόν κάταγμα στο πόδι Του, παρέστη μεν και ηυλόγησε γάμον, δια της προκλητικής πολυτελείας του οποίου ετρώθη το φιλότιμον του πονεμένου Λαού μας εν καιρώ μεγίστης οικονομικής κρίσεως, αλλά δεν ευηρεστήθη να δώση σημεία της παρουσίας του, έστω και δι’ αντιπροσώπου Του, στις μυριάδες των «Αγανακτισμένων Πολιτών», οίτινες συρρέουν εις την πλ. Συντάγματος της Πρωτευούσης δια να διατρανώσουν την αγανάκτησίν των δια τα σήμερον δρώμενα εις την Πατρίδα μας .

Η Ελλάδα, λοιπόν, καταστρέφεται!

Ο Λαός μας στενάζει!

Η Εκκλησία τελεί εν διωγμώ!

 Το Ευαγγέλιον καταφρονείται και Υμείς λάμπετε δια της απουσίας Σας! Εάν συνέρχεσθε και προβληματίζεσθε εν κρυπτώ, εαν συμμετέχετε σε Επιτροπές, εάν διαβουλεύεσθε μετά των Φορέων της Κρατικής Εξουσίας, τούτο δεν μας ικανοποιεί!

Η μετριοπαθής συμπεριφορά Σας εξυπηρετεί τα σχέδια της Κυβερνήσεως μόνον. Προς τα έξω, φευ, δεν ακούεται ούτε ο παρηγορητικός, αλλ οὔτε και ο ελεγκτικός-προφητικός λόγος της Εκκλησίας. Ουδέ άπαξ ηκούσθη το «ουκ έξεστί σοι έχειν....» του Τιμίου Προδρόμου προς τον Ηρώδην! (Ματθ. 14,4)

Ιδού ένα παράδειγμα: προ ολίγων μόλις ημερών εις Αθήνας και υπό την αιγίδα του Δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη (ο οποίος μάλιστα -κατά την ομολογίαν Σας, Μακαριωτατε-, Σας σέβεται (!!!) πολύ) διωργανώθησαν μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις των Ομοφυλοφίλων!

Οι συμμετέχοντες έσπευ-σαν στην Ελλάδα μας από διαφόρους Χώρας του κόσμου! Στόχος των εκδηλώσεων ήτο η νομιμοποίησις της σοδομικής συμπεριφοράς και η προβολή της ομοφυλοφιλίας! Η Ιερά Σύνοδος και εις την περίπτωσιν ταύτην έλαμψεν δια της εκκωφαντικής ....σιωπής της! Μακάρι η τακτική Σας να οδηγήση εις την τελικήν νίκην, παρά το γεγονός, ότι οσάκις επιτυγχάνωμεν τα αυτονόητα, τότε αυτό δεν λέγεται «νίκη»!

Δια των ανωτέρω δεν Σας αδικώ! Το εγγύς μέλλον θα αποδείξη το δίκαιον των ισχυρισμών μου! Αναλίσκεσθε εις επιφανειακάς τινάς ενεργείας, εις ανωδύνους εξαγγελίας προγραμμάτων, εις λαμπροφόρους εορτάς και πανηγύρεις και ....εφησυχάζετε! Και όχι μόνον αυτό, αλλά και θέλετε να επιβάλετε φίμωτρον εις τινας εκ των αδελφών Σας Αρχιερέων, ώστε να μη διαταράσσεται η .....ησυχία Σας!

Λησμονείτε όμως ότι «ο λόγος του Θεού ου δέδεται» ( Β Τιμ, 2,9).

Συνελόντι ειπείν

Σας προκαλώ: εις την προσωπικήν μου ιστοσελίδα (blog: mkka.blogspot) σήμερον γράφω τα εξής:

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ!

Η Χώρα οδηγείται σε κατάρρευση! Μπορεί αυτό να γίνει αύριο η και μεθαύριο. Ένα όμως είναι το βέβαιο, ότι μια καινούργια εποχή εγκαινιάζεται. Θα είναι μια εποχή απαραμύθητης φτώχειας και ατέλειωτης πείνας και δυστυχίας!

 Μια εποχή καταρρακώσεως του μεσαίου Έλληνα! Η χώρα μας τελεί πλέον υπό κατοχήν! Η ελευθερία μας χάθηκε χωρίς μάχες, χωρίς όπλα και χωρίς αίμα! Με μια διαφορά: το αίμα του μεσαίου Έλληνα θα χύνεται τώρα πια σταγόνα-σταγόνα καθημερινώς!

Οι νεκροί από την οικονομική αφαίμαξη η αιμορραγία θα πέφτουν μέσα στους δρόμους, όπως κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής. Τότε, το 1940, άνθρωποι πάσης ηλικίας έτσι ξαφνικά έπεφταν νεκροί καταμεσής στους δρόμους της Αθήνας, νεκροί από την ασιτία! Τότε, το 1940, τους περιμάζευαν τα κάρα του Δήμου.

Εμείς, οι της Εκκλησίας υπηρέτες του Θεού και των ανθρώπων, θα πράξουμε και πάλι το καθήκον μας. Θα σταθούμε δίπλα σας! Αλλά τώρα πια μας έχουν περιορίσει τις δυνατότητές μας.

Επαναλαμβάνω·

Σας προκαλώ, άγιοι Αδελφοί, είτε να προσυπογράψετε τα ανωτέρω, είτε να με διαψεύσετε, είτε απλώς να με διορθώσετε. Οπωσδήποτε όμως δεν ήμπορείτε να με φιμώσετε! Έκαστος εξ ημών γράφει την ιστορίαν του.

Έπειτα από τας ανωτέρω, γενικού χαρακτήρος, παρατηρήσεις μου, επιτρέψατέ μοι τώρα να αναφερθώ εις τα σημεία του Υμετέρου εγγράφου, ως ταύτα έχω ήδη επισημάνει. Μας ανακαλείτε εις την τάξιν, προσκαλούντες ημάς να αποκτήσωμεν «εκκλησιαστικόν ήθος», όπως το διεμόρφωσαν οι θεοφόροι Πατέρες μας», (παράγρ. 3 του εγγράφου Σας).

Παρακαλώ να μου αναφέρετε συγκεκριμένα περιστατικά, από τα οποία καταδεικνύεται, ότι η ελαχιστότης μου παραβιάζει το «εκκλησιαστικόν ήθος». Δεν δύναμαι να βαστάσω την βαρυτάτην αυτήν κατηγορίαν.

Ως προς το εκκλησιαστικόν ήθος,

Σας παραπέμπω εις μίαν φωτεινήν εκκλησιαστικήν μορφήν των χρόνων της νεωτέρας Ελλάδος, τον αείμνηστον Μητροπολίτην Αθηνών Νεόφυτον Μεταξάν (1833-1861), ο οποίος διετέλεσε και πρώτος Μητροπολίτης Αθηνών και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου. Ιδού τι περί αυτού ελέχθη κατά την εκφώνησιν του επικηδείου λόγου: «...ο ένδοξος ούτος Ιεράρχης άμα και στρατάρχης, τα όπλα συν τω σταυρώ αναλαβών, εποδηγέτει τον λαόν.....προς δόξαν της ....πίστεως και της πατρίδος, πανταχού προπορευόμενος, προτρέπων, ενισχύων.....» (Αρχιμ. Δανιήλ Πετρούλιας, Ιεροκήρυξ Αθηνών, βλ. Πρόγραμμα Εκδη-λώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος-Αταλάντη 2011).

Έπειτα από τα ανωτέρω ερωτώ:

μήπως Υμείς, Μακαριώτατε και άγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι της 154ης Συνοδικής Περιόδου, με την εφαρμο-ζομένην τακτικήν της σιωπής και των ηπίων τόνων, συντελείτε εις την παραχάραξιν και την αλλοίωσιν του πατροπαραδότου εκκλησιαστικού ήθους; Ο Μακαριώτατος Αρχεπίσκοπός μας κ.κ. Ιερώνυμος π.χ. έχει καταγγελθή δημοσίως, ότι ευρίσκεται εις μυστικήν τινα σχέσιν η και συμφωνίαν με τον Πρωθυπουργόν κ. Γεώργιον Παπανδρέου και Αρχηγόν του ΠΑΣΟΚ, ότι θα χρησιμεύση ως γέφυρα του ΠΑΣΟΚ ......κλπ.

Λέγεται, ότι δια τον λόγον αυτόν δεν αντιδρά εις όσα καταστρεπτικά δια την Εκκλησίαν απεργάζεται η παρούσα Κυβέρνησις! Αποστρέφω μετά βδελυγμίας το πρόσωπόν μου από την βαρυτάτην ταύτην κατηγορίαν, την καταγράφω όμως δια την ιστορίαν! Το μέλλον θα φανερώση την αλήθειαν. Παρά ταύτα επισημειώ και υπογραμμίζω τον δημοσίως εκφρασθέντα ενθουσιασμόν του Προκαθημένου δια την πραγματοποίησιν της πρώτης Συνεδρίας της Ειδικής Μικτής Επιτροπής:

«Θα ήθελα να πω σε όλους εκείνους, που με καταδικαζουν για αφωνία και ότι είμαι άφωνος, πως το γεγονός της συνεδρίας της Μικτής Επιτροπής διαλόγου της Εκκλησίας με το Κράτος είναι η μεγαλύτερη βροντή στα χρονικά της Εκκλησίας....» (βλ. Romfea.gr της 19.06.2011).

Ο αρχιεπισκοπικός αυτός ενθουσιασμός δεν συνάδει προς την πραγματικότητα!

Ουδείς, βέβαια, ήκουσεν η ησθάνθη την «βροντήν», περί της οποίας καυχάται ο Μακαριώτατος! Μήπως άραγε, όταν καυχώμεθα δια τα ασήμαντα, εμμέσως πλην σαφώς, προσπαθώμεν να καθησυχάσωμεν την ελέγχουσαν συνείδησίν μας, επειδή «αφήκαμε τα βαρύτερα του νόμου» (Ματθ. 23,23) ανυπεράσπιστα; Η μήπως επιχειρούμεν να ρίψωμεν «στάκτη στα μάτια» του κόσμου;

Μας τονίζετε, ότι «ουδείς δικαιούται να υπερβαίνη την Εκκλησίαν», (ομοίως παράγρ. 3).

Ώστε ταυτίζετε τον εαυτόν Σας με την Εκκλησίαν! Σεις είσθε «η Εκκλησία»!

 Αγνοείτε, λοιπόν, ότι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενεργεί κατ’ εντολήν της σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, μάλιστα δε και λογοδοτεί ενώπιον Αυτής; Ο ισχυρισμός Σας ούτος εκκλησιολογικώς τυγχάνει απαράδεκτος!

Η ΔΙΣ προσωποποιεί την Διοίκησιν της Εκκλησίας, αλλά δεν είναι «η Εκκλησία»! Όλοι μαζί όμως, κληρικοί και λαϊκοί, συγκρο-τούμεν την Εκκλησίαν!

Θα εδεχόμην να μας τονίσετε την ανάγκην μιας εσωτερικής επικοινωνίας ημών των Ιεραρχών με την Ιεράν Σύνοδον προ πάσης δηλώσεώς μας, ώστε να μη εμφανίζωνται προς τα έξω διαφοροποιήσεις γνωμών! Θα εδεχόμην επίσης να μας τονίσετε την ανάγκην της εκ μέρους μας μιας περισσοτέρας προσοχής προς ενδυνάμωσιν του κύρους της Ιεράς Συνόδου εις τους χαλεπούς καιρούς της σήμερον! Αλλά κατ’ ουδένα τρόπον δύναμαι να αποδεχθώ την διατύπωσιν: «ουδείς δικαιούται να υπερβαίνη την Εκκλη-σίαν», όταν δια του όρου Εκκλησία νοείται η Διαρκής Ιερά Σύνοδος!

Μας αρνείσθε το δικαίωμα να έχωμεν γνώμην και να την εκφέρωμεν δημοσίως, καθ’όσον μη έχοντες ωλοκληρωμένην εικόνα των ενεργειών της Ιεράς Συνόδου, τελικώς οι κρίσεις «θίγουν τους Αδελφούς (μας) με άδικους και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς» (παράγρα. 1),

Εάν το Υμέτερον έγγραφον είχε την μορφήν Εγκυκλίου, ίσως δεν θα αντέδρων. Επειδή όμως το έγγραφον τούτο απευθύνεται ονομαστικώς εις την ελαχιστότητά μου, θεωρώ ύβριν την πρότασιν ταύτην, διο και την απορρίπτω μετά βδελυγμίας. Παρακαλώ να μου αναφέρετε συγκεκριμένα περιστατικά και αποσπάσματα των κατά καιρούς προφορικών η γραπτών δηλώσεών μου, δια των οποίων «αδίκων και προσβλητικών χαρακτηρι-σμων» έθιξα προσωπικώς Υμάς τους Συνοδικούς και εν Χριστώ Αδελφούς μου.

Έχω δικαίωμα να κρίνω τας πράξεις η και παραλείψεις Υμών, αλλ’ ουχί και να προσβάλω Υμάς. Ιδού λοιπόν αναμένω τις αποδείξεις. Μας τονίζετε, ότι «καθήκον των Ιεραρχών είναι να διαφυλάττουν την ενότητα του Ιερού Σώματος της Ιεραρχίας», η οποία «τραυματίζεται όταν εκφέρωνται επιπολαίως και αστηρίκτως κρίσεις εναντίον Αδελφών» (παράγρ. 2).

 Κατ’αρχήν συμφωνώ με την ανωτέρω άποψιν σύμφωνον άλλωστε και με την δεοντολογίαν. Αλλ’ η ενότης δεν διασφαλίζεται με την φίμωσιν των Ιεραρχών!

Παρακαλώ, Αδελφοί μου, συνέλθετε!

Αφήσατε την διγλωσσίαν και μη προσπαθείτε να προστατεύσετε μονομερώς τους εαυτούς Σας! Ενθυμηθήτε την τακτικήν Σας, όταν υβριζόμην εγώ υπό του Αρχιεπισκόπου μας ενώπιόν Σας. Όταν δηλ. ο Μακαριώτατος Αρχεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ενώπιον της προλαβούσης Συνελεύσεως της Ιεραρχίας με προσέβαλεν βαναύσως, ισχυρισθείς ότι δεν Τον σέβομαι και ότι ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης Τον σέβεται πολύ περισσότερον εμού, διατί δεν διηγέρθη τότε η συνείδησίς Σας;

Απαραβίαστος αρχή της εκκλησιαστικής συμπεριφοράς και της προφητικής παραδόσεως είναι ότι «τα δημοσίως πραττόμενα, δημοσίως και ελέγχονται»! Τίποτε περισσότερον δεν πράττω εις την ζωήν μου. Το δικαίωμα να κρίνω, δεν Σας το χαρίζω! Καθώς επίσης και το ιδικόν Σας δικαίωμα να με κρίνετε, δεν το αμφισβητώ. Τελεία και παύλα.

-Εθεώρησα χρέος μου να εκθέσω ενώπιόν Σας την -κατά την ημετέραν ταπεινήν γνώμην- αυστηράν κριτικήν μου επί του περιεχομένου του επιμάχου εγγράφου Σας και -δια πρώτην φοράν εις την επισκοπικήν μου διακονίαν- εχρησιμοποίησα την απερίτμητον γλώσσαν της αληθείας, χωρίς τα ψιμύθια μιας ευγενούς διατυπωσεως, κυριαρχούμενος από την καθ’ Υμών αγανάκτησιν, διότι ενώ θα έδει να υπερασπίζεσθε τα δίκαια του Ευαγγελίου και της Εκκλησίας «στεντορεία τη φωνή» δια παντός μέσου και τρόπου, επιχειρείτε να φιμώσετε η και να εκφοβίσετε δύο τρεις εξ ημών Ιεράρχες Αδελφούς Σας, οι οποίοι έχομεν το θάρρος να λέγωμεν δημοσίως «τα σύκα, σύκα και την σκάφην, σκάφην», προκινδυνεύοντες!

Έρρωσθε, το λοιπόν, και υγιαίνετε!

Επί δε τούτοις διατελώ Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός

 + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:

Μεταφέρω εδώ ωρισμένα αποσπάσματα από το Δελτίον Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, της 7ης Ιουνίου 2011, περί του Μητροπολίτου Αθηνών Νεοφύτου, αποκαλυπτικά ως προς τον χαρακτήρα και την ποιότητα του γνησίου εκκλησιαστικού φρονήματος.

«Μία μεγάλη εκκλησιαστική και εθνική προσωπικότητα, η οποία διέλαμψε στην πιο κρίσιμη περίοδο του Ελληνικού Έθνους, υπήρξε ο επί 30 χρόνια Επίσκοπος της Αταλάντης Νεόφυτος, μετέπειτα Μητροπολίτης Αθηνών και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου.

Με την έκρηξη της επαναστάσεως στην Πελοπόννησο, πρώτη από την Στερεά Ελλάδα, με την προτροπή του Νεοφύτου, εξεγέρθηκε η Αταλάντη κατά των Τούρκων. Περιζωσμένος την σπάθη ηγείτο των πολεμιστών της επαρχίας του, τους οποίους ενεθάρρυνε στον ιερό αγώνα. Τον Μάρτιο του 1821 στον Όσιο Λουκά Βοιωτίας, μαζί με τον Σαλώνων Ησαΐα ευλόγησε και αγίασε τα παλληκάρια του Αθανασίου Διάκου.

Και αργότερα όταν έμαθε, ότι ο Αθανάσιος Διάκος κυκλώθηκε στην Αλαμάνα από πολυαρίθμους βαρβάρους, έσπευσε, αν και ήταν ασθενής, με όσους άθροισε από την Λοκρίδα, για να σώσει τον γενναίο ήρωα. Δυστυχώς όμως δεν κατώρθωσε να φθάσει πριν την καταστροφή. Αμέσως μετά, μετέβη στην Πελοπόννησο, για να μεριμνήσει για την σύσταση Κυβερνήσεως.

 Τον Νοέμβριο του 1821 στην Άμφισσα συνεκάλεσε συνέλευση των κατοίκων του ανατολικού τμήματος της Στερεάς και στην Θεία Λειτουργία εξεφώνησε περίφημο λόγο, με τον οποίο απεδείκνυε την ιερότητα της επαναστάσεως κατά του τυράννου. Διετέλεσε πρόεδρος του Αρείου Πάγου και υπέστη πολλές περιπέτειες και καταδρομές. Όταν πληροφορήθηκε για την άφιξη του Υψηλάντου πήγε, δια να τον χαιρετήσει και ζητήσει στρατεύματα και πολεμικά εφόδια για την απελευθέρωση της Βοιωτίας. Μέχρι τέλους του αγώνος εργάσθηκε αόκνως ενισχύοντας και προστατεύοντας τους αγωνιστές και προσφέροντας τα πάντα για την ανόρθωση και πρόοδο της πατρίδος.

Ο Νεόφυτος υπήρξε μεγάλη Εκκλησιαστική και Εθνική προσωπικότητα. Είχε μόρφωση εκκλησιαστική, βίο ενάρετο, πολυσήμαντη ποιμαντορία, σπάνια οξύνοια, αγάπη για την πατρίδα, πάθος για την ελευθερία. Ήταν εκείνος που ζώσθηκε πετραχήλι και καριοφύλι για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία.Υπήρξε ένας από τους πιο μεγάλους αγωνιστές Ιεράρχες που ετίμησαν την Εκκλησία και την Ελλάδα και δικαίως κατατάσσεται στην πρώτη τάξη των αγωνιστών του 1821.........».

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:

Σεβ. Μητροπολίτας της Εκκλησίας της Ελλάδος

Εις τας έδρας των, δια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Συνημμένα:

 Οι τίτλοι της πρώτης σελίδος των Αθηναϊκών Εφημερίδων της 30ης Ιουνίου ε.ε., ήτοι μετά τα τραγικά γεγονότα της 29ης /06 εις την πλατ. Συντάγματος.

(από Oρθόδοξο Παρατηρητήριο, mkka, epirus-ellasl)