Αντιπρόεδρος ή… αναπληρωτής Πρωθυπουργός;

Ενδεχομένως συνέβη για λόγους πολιτικού τακτ ή αστικής ευγένειας. Πιθανόν για να μετρηθεί στην πράξη η αντιληπτική ικανότητα της κοινωνίας, να κατανοεί και να «διαβάζει» με ορθή ανάγνωση τις εξελίξεις.

Διαλέγετε και παίρνετε. Το συμπέρασμα ωστόσο είναι προφανές: Στο κυβερνητικό σχήμα που ανακοινώθηκε από τον Γιώργο Πεταλωτή το πρωί της Παρασκευής, υπάρχει και μια θέση που δημιουργήθηκε, χωρίς να ανακοινωθεί: Αυτή του… αναπληρωτή Πρωθυπουργού.

Μια θέση που παραδόθηκε στα...
χέρια του Ευάγγελου Βενιζέλου, σε έναν εύλογο συμβιβασμό για το παρόν και το μέλλον. Ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, ως αντιπρόεδρος πλέον, πηγαίνει πράγματι στον πόλεμο… για την επιμήκυνση της παραμονής του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Ανέλαβε επί της ουσίας την «πολιτική διεύθυνση» του τόπου, για την ανάκτηση της οποίας είχε μιλήσει στον Γιώργο Παπανδρέου σε ένα πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο, προκαλώντας την αντίδραση του συστήματος του Μεγάρου Μαξίμου, με τα σχετικά συνοδευτικά δημοσιεύματα στον Τύπο.

Ανέλαβε ακόμη την οικονομία, για την οποία διαπίστωνε «δημοσιονομική κατοχή», εγκαλώντας τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, επίσης σε ένα πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο. Τον κατηγορούσε για τις αστοχίες στη στρατηγική στόχευση αλλά και τη μεθοδολογία των μέτρων, και τον προέτρεπε να ζητήσει συγνώμη από μια κοινωνία στα πρόθυρα της εξέγερσης.

Πλέον, ο διεκδικητής της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ το 2007, θα έχει την ευκαιρία να υλοποιήσει όσα υποστήριζε. Και να ανατρέψει τα κακώς κείμενα που κατήγγειλε ο ίδιος. Περιθώρια αποτυχίας δεν υπάρχουν. Πόσο μάλλον δικαιολογίες.

Αυτή είναι και η πολιτική «παγίδα». Να μην καταφέρει να αναστρέψει το κλίμα. Μια εξέλιξη που θα σημάνει ότι θα χρεωθεί και εκείνος, με όρους συνευθύνης την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές. Ως… αναπληρωτής Πρωθυπουργός.

(από statesmen)