Οι μοιραίοι Παπανδρέου.

Σεπτέμβριος 1944. Συμφωνία Καζέρτας

“Αι αντάρτικαι δυνάμεις τίθενται υπό τας διαταγάς της Ελληνικής Κυβερνήσεως, η οποία τας θέτει υπό τας διαταγάς του Στρατηγού Σκόμπι”.
Γεώργιος Α’ Παπανδρέου Α’, Πρωθυπουργός και Υπουργός Στρατιωτικών. .
Το ΕΑΜ, με το κύρος του στα ύψη, προκειμένου να αποτρέψει τη ρήξη προτεiνει συγκρότηση τμήματος ενιαίου εθνικού στρατού, που θα αποτελούνταν από την “ορεινή ταξιαρχία”, τον “ιερό λόχο”, τμήματα του ΕΔΕΣ και μια ταξιαρχία του ΕΛΑΣ “ίση προς το άθροισμα των...
άνω δυνάμεων και με ίσον οπλισμόν“.
Ο Γεώργιος Α’ Παπανδρέου Α’ αποδέχεται αρχικά την πρόταση αυτή, για να την αναιρέσει στη συνέχεια, ύστερα από εντολή του στρατηγού Σκόμπι και του Βρετανού πρεσβευτή Λίπερ. Στις 28 του Νοέμβρη ανακοινώνει ένα αλλοιωμένο κείμενο ως δήθεν συμφωνία με το ΕΑΜ. Οι υπουργοί της Αριστεράς – εκτός από τον Στρατηγό Σαρηγιάννη – παραιτούνται από την Κυβέρνηση Γεωργίου Α’ Παπανδρέου Α’ και το ΕΑΜ καλεί σε συλλαλητήριο στη Πλατεία Συντάγματος. Η Κυβέρνηση το απαγορεύει.
Στις 4 Δεκέμβρη ο Γεώργιος Α’ Παπανδρέου Α’ παρακαλεί τον πρεσβευτή Λίπερ να κάνει δεκτή την παραίτηση του και του προτείνει να καλέσει τον Σοφούλη να σχηματίσει Κυβέρνηση. Ο Τσόρτσιλ είναι κατηγορηματικός.Απαγορεύει στον Γεώργιο Α’ Παπανδρέου Α’ να παραιτηθεί και δίνει εντολή στον Λίπερ ότι, αν παραστεί ανάγκη, ας κλείσει τον Παπανδρέου σε ένα δωμάτιο στη Μ. Βρετανία. Η εντολή του Τσόρτσιλ σαφής. Ο Γεώργιος Α’ Παπανδρέου Α’ θα παραμείνει Πρωθυπουργός.
5 Δεκεμβρίου 1944. Τηλεγράφημα Τσορτσιλ στον Ρέτζιναλντ Λίπερ, τον Άγγλο Πρεσβευτή στην Αθήνα: “ανέθεσα το όλον ζήτημα της αμύνης των Αθηνών και την διατήρησιν της εννόμου τάξεως εις τον στρατηγόν Σκόμπι και τον διεβεβαίωσα ότι θα τον ενισχύσωμεν με όσας δυνάμεις χρειάζεται προς τούτο. Τόσον εσείς όσον και ο Παπανδρέου πρέπει να συμμορφωθείτε προς τα οδηγίας του εις ό,τι αφορά την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν.
Πρέπει να συνδράμετε τον στρατηγόν Σκόμπι με πάντα δυνατόν τρόπον και να εισηγηθήτε εις αυτόν την λήψιν παντός μέτρου το οποίον κατά την γνώμην σας ήθελε καταστήσει το έργον του περισσότερον ευχερές και αποτελεσματικόν”.
Στον ίδιο τον Σκόμπυ, ο Τσόρτσιλ αποστέλλει το τηλεγράφημα “Δύνασθε να λάβετε όλα τα μέτρα που θα θεωρήσετε σκόπιμα διά τον έλεγχον των οδών και την παγίδευσιν των ταραξιών… μη διστάσετε να πυροβολήσετε εναντίον παντός ενόπλου ή αόπλου… Μη διστάσετε να ενεργήσετε ως να ευρίσκεσθε εις μόλις καταληφθείσαν πόλιν”.
Στις 5 Δεκέμβρη 1944 και ενώ η απεργία συνεχίζεται ο Σκομπυ κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος πλημμυρίζουν από το πρωί την Πανεπιστημίου και τη Σταδίου.
Μαζί με τους Άγγλους του Σκόμπυ, η Αστυνομία αποκλείει όλους τους δρόμους που οδηγούν στην πλατεία Συντάγματος με ζωντανά φράγματα αστυνομικών. Οι γυναίκες πέφτουν κάτω μαζί με τις σημαίες και τραγουδάνε. 28 νεκροί. 27 διαδηλωτές και ένας αρχιφύλακας.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το 1958, ο τότε Δ/ντης της Αστυνομίας Αθηνών Άγγελος …Έβερτ αποκαλύπτει σε συνέντευξη του “…βάσει των διαταγών τας οποίας είχα, διέταξα υπευθύνως την δικαίαν διάλυσιν των επιτιθεμένων διαδηλωτών”
Φαντάζομαι ότι η Ιστορία δεν θα παραξενεύεται καθόλου, που οι …νέοι Τσόρτσιλ, και οι νέοι Σκόμπυ, δεν επιτρέπουν στον Γεώργιο Β’ Παπανδρέου Γ’, στον Γιωργάκη δηλαδή, να παραιτηθεί. Άλλωστε είναι γνωστό ότι όταν αναλαμβάνεις να κάνεις τόσο βρώμικες δουλειές, όσο αυτές που ανέλαβε πριν 70 χρόνια ο Γεώργιος Α’ και πριν 2 χρόνια ο Γεώργιος Γ’, ε, τότε οι συν-εταίροι σου θα απαιτούν να τις αποτελειώσεις…
.

Μνημείον του “Πιστεύομεν στην Λαοκρατίαν”

Μνημείον Αντιεξουσιαστή Πρωθυπουργού

.(από kanali, e-parembasis)