Συνεχίζεται η διαρκής Συνέλευση. Τα θέματα συζήτησης και λήψης αποφάσεων αυτό το Σάββατο.Καλούνται όλοι οι πολίτες που ενεργοποιούνται στις διάφορες πρωτοβουλίες, θεματικά κινήματα και δράσεις όλων των μορφών, να συμμετάσχουν σε αυτή την συλλογική προσπάθεια με στόχο την έκφραση της λαϊκής ενότητας. Όλο το κείμενο της πολιτικής συμφωνίας, βάσει της...
οποίας λειτουργεί η συνεχιζόμενη ανοιχτή Συνέλευση και το κείμενο του καλέσματος πιο κάτω.
ΚΑΛΕΣΜΑ
Συνέχιση της ανοιχτής Συνέλευσης της Συντονιστικής Επιτροπής Κινημάτων, πρωτοβουλιών και πολιτών για την οργάνωση μεγάλης συγκέντρωσης και συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος μέσα στον επόμενο μήνα, και αυτό το Σάββατο 2/4/2011 και ώρα 16.00 στην μουσική σκηνή «Αυλαία», οδός Αγίου Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως. (πλησίον μετρό Κεραμεικός).
Η συνεχιζόμενη ανοιχτή Συνέλευση προχωρεί με δημοκρατική διαδικασία τόσο στη διαμόρφωση θέσεων ανα τομέα όσο και στην οργάνωση της παραπάνω συγκέντρωσης.
Αυτό το Σάββατο 2/4,τα θέματα τα οποία θα συζητηθούν και επι των οποίων θα ληφθούν αποφάσεις είναι τα εξής:
1. Άμεση δημοκρατική συγκρότηση της κοινωνίας. Εισηγητής Γιώργος Κόκκας
2. Μέτρα άμεσης ανακούφισης των πολιτών. Εισηγητής Θανάσης Θεοδώρου
3. Διαρκής Συνέλευση πρωτοβουλιών, κινημάτων και πολιτών: Επιλογή διακριτικού τίτλου. Εισηγητής Γιώργος Κοσμόπουλος
Καλούνται όλοι οι πολίτες που ενεργοποιούνται στις διάφορες πρωτοβουλίες,θεματικά κινήματα και δράσεις όλων των μορφών, να συμμετάσχουν σε αυτή την συλλογική προσπάθεια με στόχο την έκφραση της λαικής ενότητας.
Η Συνέλευση της συντονιστικής επιτροπής των κινημάτων και πρωτοβουλιών που άρχισε στις 26/2 και συνεχίστηκε στις 12/3, 19/3 και 26/3 οργανώνεται ανοιχτά στη βάση πολιτικής συμφωνίας η οποία περιλαμβάνει τα εξής σημεία:
1. Απονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος που ευθύνεται για την κατάρρευση της χώρας.
-Η προκλητική ανακολουθία μεταξύ του πολιτικού προγράμματος της παρούσας κυβέρνησης βάσει του οποίου ψηφίστηκε από το εκλογικό σώμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και των πολιτικών που σαν κυβέρνηση εφαρμόζει με το πρόσχημα της δημοσιονομικής και πιστωτικής κρίσης που οδήγησαν στην αποδοχή του μνημονίου, αποτελεί τη βάση της απονομιμοποίησης της παρούσας κυβέρνησης.
-Αλλά και σαν σύνολο το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα δεν δρα για το συμφέρον της κοινωνίας.
-Η διαπλοκή του πολιτικού προσωπικού με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, το καθεστώς της μίζας σε όλους σχεδόν τους τομείς των κρατικών προμηθειών,τα μεγάλα πολιτικοιοκονομικά σκάνδαλα,η προκλητική χρησιμοποίηση των δυνάμεων καταστολής κατά της βούλησης των πολιτών, η προστασία των κάθε είδους καρτέλ που απομυζούν οικονομικά τον λαό και συντηρούν όχι απλά την ενδημική φτώχεια αλλά τη φτωχοποίηση όλο και περισσότερων ομάδων του πληθυσμού, είναι μερικοί από τους λόγους απαξίωσης του πολιτικο-οικονομικού συστήματος στις συνειδήσεις των πολιτών.
-Η απογοήτευση,ο θυμός και η επιθυμία για ριζική ανατροπή,είναι οι έννοιες που αποδίδουν την άποψη της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και στην αντιπολίτευση,στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα συνδικάτα και λοιπούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος.
-Είναι φανερό ότι υπάρχει συνολική εναλλακτική λύση, απέναντι σ αυτήν που ακολουθεί η κυβέρνηση με την ανοχή (τουλάχιστον) αυτών που μετέχουν στο πολιτικό σύστημα σε πλήρη συνεργασία με την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.
Στη συνολική αυτή εναλλακτική λύση ακρογωνιαίους λίθους άμεσης λυτρωτικής εφαρμογής, αποτελούν οι προτεινόμενες οικονομικές και πολιτικές επιλογές:
2. Μη αναγνώριση του χρέους.
Μη αναγνώριση του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές του ελληνικού κράτους.Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούμε πάνω από 80 δισ. ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
-Γλιτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλώς για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
- Με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της οι επικριτές αυτής της πρότασης τονίζουν ότι η χώρα δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται επ άπειρον από τη διεθνή κερδοσκοπία: έχει χάσει το παιχνίδι από χέρι. Αν εκλείψει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό, με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ, χωρίς να κινδυνεύει από χρεοκοπία.
Σημαντική στην οικονομική αυτή διαδικασία είναι η παράλληλη διεκδίκηση πληρωμής πρός την χώρα όλων των συμβατικών οικονομικών υποχρεώσεων άλλων χωρών όπως πχ της περίπτωσης της Γερμανίας
-Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάισμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα όποια ελλείμματά του αποτελούν μόνιμο βρόγχο για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή, που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.
-Ηδη οι τράπεζες είναι υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία και του νοικοκυριού. Έτσι μπορεί να ελεγχθεί και η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό, που αποτελεί μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους,είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή και η μόνη ευκαιρία για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους,τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους . Για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα
3. Συνολική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας μας με την Ευρωπαική Ένωση
-Η δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας δεν λύνει το μεγάλο πρόβλημα του τεράστιου δημόσιου χρέους το οποίο συνεχώς θα διογκώνεται.
-Η μόνη λύση για να ανακτήσει η Ελλάδα μέρος της χαμένης ανταγωνιστικότητάς της, δεν είναι να δεχθεί ένα νέο σύμφωνο στα πλαίσια εξυπηρέτησης των συμφερόντων της Γερμανίας και άλλων χωρών της Β.Ευρώπης αλλά η ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας που σαν πρώτο και αναγκαίο όρο έχει την έκδοση εθνικού νομίσματος.
4. Τιμωρία των υπευθύνων του πολιτικο-οικονομικού συστήματος για την κατάρρευση της χώρας
-Η κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού της χώρας που βιώνουν οι πολίτες δεν είναι προιόν αυτόματης διαδικασίας.
-Για την τραγική υπερχρέωση στούς διεθνείς και ντόπιους τοκογλύφους,την ανεργία που καλπάζει,το κόψιμο μισθών,μεροκάματων και συντάξεων,τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων,τις εκατοντάδες αυτοκτονίες πολιτών για χρέη και την υποθήκευση της ίδιας της χώρας,υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση όπως και συγκεκριμένοι κρατικοδίαιτοι μεγαλοεπιχειρηματίες οι οποίοι στο βωμό των υπερκερδών υπέθαλψαν διαχρονικά τα φαινόμενα της διαπλοκής.
-Όλοι οι αναφερόμενοι παράγοντες αποτελούν θεμελιώδες μέρος του τραγικού προβλήματος του τόπου.Απαίτηση των πολιτών είναι η προσαγωγή τους σε δίκες από ειδικό δικαστήριο στο οποίο θα λογοδοτήσουν απολαμβάνοντας δίκαιη δίκη ,σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες απόδοσης δικαίου.
5. Εισαγωγή στη χώρα πολιτικών συνθηκών πραγματικής Δημοκρατίας
-Το παρον κοινοβουλευτικό σύστημα δεν εκφράζει γνήσια τη βούληση των πολιτών καθώς ρυθμίζεται από μεταβαλόμενους εκλογικούς νόμους που νοθεύουν την αρχή της ισότητας της ψήφου των πολιτών (κάθε πολίτης και μία ισοδύναμη πολιτικά ψήφος).
-Αφ ετέρου ο τρόπος χρηματοδότησης των κομμάτων και των πολιτικών από το δημόσιο ταμείο η από επιχειρηματικούς κύκλους δεν διασφαλίζει παρά τη διαιώνιση συνθηκών διαφθοράς και διαπλοκής.
-Η μορφή αντιπροσώπευσης των πολιτών από πολίτες-πολιτικούς με θητείες απεριόριστου χρόνου οδηγεί σε πελατειακές σχέσεις, φαινόμενα διαφθοράς και καλπάζουσα διαπλοκή.
-Με βάση τις αναφερόμενες εμπειρίες των τελευταίων δεκαετιών,οι πολίτες επιθυμούν να εκφράζουν τη βούλησή τους σε τοπικό η/και εργασιακό επίπεδο μέσα από συνελεύσεις οι οποίες θα εκλέγουν αντιπροσώπους μικρής θητείας με απλό σύστημα ψηφοφορίας.
-Εφαρμόζεται η αρχή της ανακλητότητας όλων των δημόσιων αξιωμάτων με απλή πλειοψηφία,η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου των πολιτών,η περιορισμένη διάρκεια κάθε δημόσιας θητείας.
-Για την υλοποίηση της δημοκρατικής διαδικασίας δεν απαιτούνται οι τεράστιες δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις οι οποίες συντηρούν τη διαφθορά.Αντίθετα χρησιμοποιούνται θεσμοθετημένα και ελεύθερα πλέον τα συμβατικά ΜΜΕ και αξιοποιούνται οι επικοινωνιακές δυνατότητες του διαδικτύου.
-Αντιπρόσωποι των επί μέρους συνελεύσεων από όλη τη χώρα και τα πεδία εργασίας των πολιτών συγκροτούν την Εθνοσυνέλευση των πολιτών η οποία εκπονεί νέο Καταστατικό Χάρτη της χώρας που διασφαλίζει πραγματικούς δημοκρατικούς θεσμούς οι οποίοι υλοποιούν τις παραπάνω βασικές αρχές.
-Εισάγεται η χρήση δημοψηφισμάτων άμεσης έκφρασης της βούλησης των πολιτών σε τοπικό η πολιτειακό επίπεδο για ζητήματα τοπικού,εργασιακού,οικονομικού και γενικού ενδιαφέροντος.
(από tsantiri)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου