Θα ήταν μια καλή ιδέα να κλείσουμε σε μια χρονοκάψουλα στιγμές της ελληνικής πολιτικής ιστορίας που χρίζουν διευκρινίσεων, με την ελπίδα οι γενιές του μέλλοντος ή… κάποιοι άλλοι πολιτισμοί, να καταφέρουν να δώσουν τις δικές τους, περισσότερο αληθοφανείς απαντήσεις.
Αν το συμφωνήσουμε, η υπογράφουσα έχει ήδη κάνει την επιλογή της για τη στιγμή που εκείνη θα επιλέξει: Το βράδυ της 9ης Απριλίου του 2000, το βράδυ των βουλευτικών εκλογών, που ξεκίνησε με τα exit polls (και τα πραγματικά αποτελέσματα) να δείχνουν ότι ο Κώστας Καραμανλής θα γινόταν ο νεώτερος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας, και έκλεισε με τον Κώστα Λαλιώτη να υποδέχεται στη Χαριλάου Τρικούπη τον...
Κώστα Σημίτη, προσπαθώντας να τον πείσει ότι… πράγματι το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει ξανά.
Κώστα Σημίτη, προσπαθώντας να τον πείσει ότι… πράγματι το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει ξανά.
Η έκπληξη στα μάτια και τα λόγια του πολιτικού για χάρη του οποίου τα μεγάλα συμφέροντα ανακάλυψαν τον αστικό μύθο του «καταλληλότερου» στις δημοσκοπήσεις, αποτελεί τον βασικότερο λόγο για να αναρωτιέται κανείς τι πραγματικά συνέβη εκείνο το «περίεργο βράδυ».
Εκ των υστέρων μάθαμε ότι… η Β’ Αθηνών ανέτρεψε το αποτέλεσμα, κάτι σαν το ιππικό που ερχόταν την τελευταία στιγμή για να σώσει τους ήρωες που κινδύνευαν. Μόνο που την επομένη, όσοι πηγαίναμε στις σχολές μας, ή στις δουλειές μας, ακούγαμε τις ίδιες, μονότονες ερωτήσεις: Μα, καλά, ποιος ψήφισε Σημίτη και ξαναβγήκε; Η σιγή… απαντούσε από μόνη της. Και εξηγούσε πολλά.
Εκείνο το βράδυ, γεννήθηκαν τα πρώτα ελληνικά… Wikileaks. Μόνο που θα χρειαστεί να περάσουν ακόμη μερικές γενιές, για να διαβάσουμε τι έχει καταγράψει η αμερικανική πρεσβεία. Όλα αυτά όμως αποτελούν πλέον παρελθόν, και καταγεγραμμένη ιστορία. Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη κέρδισε τις εκλογές με 43,79%, έναντι 42,74% της Νέας Δημοκρατίας του Καραμανλή. Πραγματική «διαφορά» ανάμεσα στα δυο κόμματα, μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφοι, με τον Γιώργο Καρατζαφέρη να βγαίνει μαινόμενος από τη Ρηγίλλης, επειδή ο ανιψιός του Εθνάρχη δεν έβγαινε να καταγγείλει νοθεία.
Όσο για τις συνέπειες εκείνης της βραδιάς στη ζωή όλων, ας θυμηθούμε το Καστελόριζο και το διάγγελμα του Γιώργου Παπανδρέου, για την ένταξη της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης του Μνημονίου. Δηλαδή, στην… επαιτεία μπροστά στην τρόικα.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος το παραδέχτηκε ευθέως, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Η δεύτερη τετραετία Σημίτη, που ξεκίνησε εκείνο το… περίεργο βράδυ, πριν από 11 χρόνια, ήταν η μεγάλη, χαμένη ευκαιρία για την Ελλάδα. Που έθεσε τις βάσεις για το… φλερτ με τη χρεοκοπία. Ένα βράδυ… μακέτο, που θα έλεγε σε στιγμές προσωπικού ενθουσιασμού ο Κώστας Σημίτης.
(από statesmen)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου