Στον Παναθηναϊκό, όπως και σε όλη την ελληνική ιστορία άλλωστε, πάντα υπήρχαν οι διαφορετικές απόψεις και πάντα ήταν εύκολη η αμαύρωση της ιστορίας...Στον Παναθηναϊκό πάλι οι εξαφανισμένοι και οι παρόντες «υπάλληλοι» των εξαφανισμένων, μας έχουν βάλει για τα καλά στο βούρκο του εμφυλίου και του...
πραγματικού διχασμού.
πραγματικού διχασμού.
Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί οταν φτάνουν Παναθηναϊκοί να σηκώνουν χέρι σε άλλους Παναθηναϊκούς γιατί θεωρούν τους «φευγάτους» απατεώνες και όταν Παναθηναϊκοί κλέβουν πανό άλλων Παναθηναϊκών γιατί δεν γουστάρουν τους Αμπράμοβιτς, τότε γίνεται εύκολα κατανοητό ότι κάποιοι που αυτοπαρουσιάζονται σαν εκφραστές του οπαδικού κινήματος έχουν πιάσει πάτο.
Κάποτε, εμείς οι εν αποστρατεία οργανωμένοι λέγαμε για τους ΑΕΚτζίδες και τους εμφυλίους τους, τους γαύρους, τον υποβρύχιο, τις πιστολιές και τις διάφορες υποθέσεις τους και γελούσαμε και τώρα κάποια δικά μας, νέα σε ηλικία παλικαράκια, έχουν καταφέρει να τους ξεπεράσουν όλους αυτούς προ πολλού. Αυτά τα παιδιά όμως που παρασύρονται από φαμφάρες, υποσχέσεις και… κάποιες «εξυπηρετήσεις» πρέπει να γνωρίζουν πως οι εμφύλιοι έχουν πάντα πολλά θύματα!
Η εποχή των…Χιτάδων τέλειωσε με το πέρας του Ελληνικού εμφυλίου, όπως και οι κρεμάλες.
Η μεγαλύτερη τιμωρία τους θα είναι σε 10-20 χρόνια όταν και θα ξέρουμε όλοι ποιοι ήταν οι απατεώνες, ποιοι έγραψαν πραγματικά ιστορία στον Παναθηναϊκό και ποιοι ήθελαν να τον καταστρέψουν. Τότε λοιπόν στην ερώτηση των παιδιών τους «τι έκανες στον πόλεμο πατέρα;» η πραγματική απάντηση θα είναι από μόνη της μια κρεμάλα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου