.jpg)
Του Θανάση Νικολαΐδη ΘΑ μιλήσουμε απλά. Με δυο, παραδείγματα συνήθη, καθημερινά. Με το χέρι στην καρδιά, με τον δέοντα σεβασμό στον γιατρό και με την εκτίμηση στον φαρμακοποιό.
ΜΕ το βιβλιάριο στο χέρι ανέβηκε τα σκαλιά. Το σαλόνι του γιατρού γεμάτο και ο ίδιος, στο γραφείο, συνταγογραφούσε, και μόνο συνταγογραφούσε-δεν εξέταζε. Η διαδικασία κράτησε 2-3 λεπτά, όσο να συμπληρώσει τα...
στοιχεία στο χαρτί.
-Γιατρέ, έχω και της γειτόνισσας το βιβλιάριο, γράψ’ της ΕΝΑ φάρμακο.
Αυτή τη φορά, η διαδικασία κράτησε 10 δευτερόλεπτα κι ήταν φυσικό. Αφύσικη ήταν η συνέχεια με τις ΔΥΟ(!) επισκέψεις που «έκοψε» ο γιατρός και που θα τις πληρώσει το δημόσιο. Πόσο; 25Χ2=50 ευρώ! (Τη δεύτερη φορά στον ίδιο μήνα το 25 γίνεται 10. Ωστόσο, βγήκε το μεροκάματο, γιατρέ μου, σε περίοδο κρίσης-οι άλλοι, στο σαλόνι σου, είναι τα… υπερκέρδη).
ΚΙ ύστερα; Σειρά είχε ο φαρμακοποιός του… Λοράντου και του 23%. Τα 25 ευρώ «βγήκαν» με τον πρώτο πρωινό πελάτη. Με το τράβηγμα του συρταριού και με τον φαρμακοποιό απόντα.
ΤΑ 25 ευρώ, λοιπόν, ήταν υπόθεση δευτερολέπτων κι ας το κρατήσουμε.
ΕΝΑ κατάστημα ήταν ο επόμενος «σταθμός». Με την (πτυχιούχο) υπάλληλο κατάκοπη απ’ την ορθοστασία. Δεν υπάρχει καρέκλα και δεν το κατανοούμε. Υπάρχει ανάγκη για μεροκάματο και το κατανοούμε. Δεν γυρίζουν οι δείκτες λες και σταμάτησε ο χρόνος, δεν βγαίνει το 8/ωρο και οι κιρσοί… ξεκίνησαν στα πονεμένα πόδια. Και η ψυχή; Διάβασέ την στο κουρασμένο βλέμμα της κοπέλας και ρώτησέ την για τη αμοιβή της στο 8/ωρο. 25 ευρώ! Κι ύστερα, τράβα για το εργοστάσιο. Εκεί θα δεις εργαζόμενους/νες (με πτυχίο είτε άνευ) για μεροκάματο του τρόμου. Δεν πρόκειται για αραχτούς του δημοσίου σε κλιματιζόμενα γραφεία. Εκεί, στη σύγχρονη φάμπρικα της καταπίεσης και της ανασφάλειας, όπου το αόρατο μάτι του αφεντικού σαρώνει την ψυχή σου; Το μεροκάματο 25 ευρώ!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ συμβάσεις με εργαζόμενους, «εργαζόμενους», αμειβόμενους και «αμειβόμενους». Υπάρχει και κοινωνία με ανοχή στην ανισότητα. Υπάρχουν και γιατροί συμβασιούχοι που απεργούν για τα 25 ευρώ ανά συνταγογράφηση και… Λουράντοι που φωνασκούν γιατί ακόμα δεν πήραν τα λεφτά και με άγριο ύφος, λες και τους πήρες από μπροστά το πιάτο.
ΚΑΙ οι άλλοι οι αθέατοι προμηθευτές; Τα πιράνχας και οι φακελάκηδες; Αυτοί είναι εκτός γραμμής, ελέγχου και νόμου, υπεράνω μεροκάματου. Τα 25 ευρώ είναι υπόθεση κλάσματος του δευτερολέπτου.
ΜΕ το βιβλιάριο στο χέρι ανέβηκε τα σκαλιά. Το σαλόνι του γιατρού γεμάτο και ο ίδιος, στο γραφείο, συνταγογραφούσε, και μόνο συνταγογραφούσε-δεν εξέταζε. Η διαδικασία κράτησε 2-3 λεπτά, όσο να συμπληρώσει τα...
στοιχεία στο χαρτί.
-Γιατρέ, έχω και της γειτόνισσας το βιβλιάριο, γράψ’ της ΕΝΑ φάρμακο.
Αυτή τη φορά, η διαδικασία κράτησε 10 δευτερόλεπτα κι ήταν φυσικό. Αφύσικη ήταν η συνέχεια με τις ΔΥΟ(!) επισκέψεις που «έκοψε» ο γιατρός και που θα τις πληρώσει το δημόσιο. Πόσο; 25Χ2=50 ευρώ! (Τη δεύτερη φορά στον ίδιο μήνα το 25 γίνεται 10. Ωστόσο, βγήκε το μεροκάματο, γιατρέ μου, σε περίοδο κρίσης-οι άλλοι, στο σαλόνι σου, είναι τα… υπερκέρδη).
ΚΙ ύστερα; Σειρά είχε ο φαρμακοποιός του… Λοράντου και του 23%. Τα 25 ευρώ «βγήκαν» με τον πρώτο πρωινό πελάτη. Με το τράβηγμα του συρταριού και με τον φαρμακοποιό απόντα.
ΤΑ 25 ευρώ, λοιπόν, ήταν υπόθεση δευτερολέπτων κι ας το κρατήσουμε.
ΕΝΑ κατάστημα ήταν ο επόμενος «σταθμός». Με την (πτυχιούχο) υπάλληλο κατάκοπη απ’ την ορθοστασία. Δεν υπάρχει καρέκλα και δεν το κατανοούμε. Υπάρχει ανάγκη για μεροκάματο και το κατανοούμε. Δεν γυρίζουν οι δείκτες λες και σταμάτησε ο χρόνος, δεν βγαίνει το 8/ωρο και οι κιρσοί… ξεκίνησαν στα πονεμένα πόδια. Και η ψυχή; Διάβασέ την στο κουρασμένο βλέμμα της κοπέλας και ρώτησέ την για τη αμοιβή της στο 8/ωρο. 25 ευρώ! Κι ύστερα, τράβα για το εργοστάσιο. Εκεί θα δεις εργαζόμενους/νες (με πτυχίο είτε άνευ) για μεροκάματο του τρόμου. Δεν πρόκειται για αραχτούς του δημοσίου σε κλιματιζόμενα γραφεία. Εκεί, στη σύγχρονη φάμπρικα της καταπίεσης και της ανασφάλειας, όπου το αόρατο μάτι του αφεντικού σαρώνει την ψυχή σου; Το μεροκάματο 25 ευρώ!
ΥΠΑΡΧΟΥΝ συμβάσεις με εργαζόμενους, «εργαζόμενους», αμειβόμενους και «αμειβόμενους». Υπάρχει και κοινωνία με ανοχή στην ανισότητα. Υπάρχουν και γιατροί συμβασιούχοι που απεργούν για τα 25 ευρώ ανά συνταγογράφηση και… Λουράντοι που φωνασκούν γιατί ακόμα δεν πήραν τα λεφτά και με άγριο ύφος, λες και τους πήρες από μπροστά το πιάτο.
ΚΑΙ οι άλλοι οι αθέατοι προμηθευτές; Τα πιράνχας και οι φακελάκηδες; Αυτοί είναι εκτός γραμμής, ελέγχου και νόμου, υπεράνω μεροκάματου. Τα 25 ευρώ είναι υπόθεση κλάσματος του δευτερολέπτου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου