Στις αρχαίες λατρείες οι θεοί και οι θεές είχαν δύο όψεις:μια φωτεινή και μια σκοτεινή πλευρά και οι παγανιστικές θρησκείες το σέβονταν και το τιμούσαν εξίσου το διπλό αυτό χαρακτηριστικό των θεοτήτων τους, χωρίς να τις θεωρούν ως αποκλειστικά καλές ή ευμενείς και κακές ή δυσμενείς. Η αλήθεια είναι ότι στον αρχαίο κόσμο, ενώ υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από θεότητες,δαίμονες, τέρατα και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, με δυσκολία μπορούμε να επισημάνουμε μια θεότητα που να είναι αποκλειστικά κακιά, αφού ακόμη και η Εκάτη δεν είναι παρά μια από τις...όψεις της Άρτεμης και της Αθηνάς.
Ο Μύθος του Σατανά
Στη χριστιανική πίστη, από την άλλη, επικράτησε μια διαφορετική άποψη. Ενώ πολλοί φιλόσοφοι του παρελθόντος είχαν ασχοληθεί με το ζήτημα του Κακού στον κόσμο ορίζοντας και ερμηνεύοντάς το με διάφορους τρόπους, ο χριστιανισμός αποφάσισε ότι η αιτία του κακού είναι αποκλειστική υπευθυνότητα ενός πρώην Αγγέλου, που ονομάστηκε Σατανάς ή Εωσφόρος. Στην πορεία θα μιλήσουμε αρκετά για αυτό το ζήτημα. Ένα άλλο ζήτημα που απασχόλησε τους πρώτους πατέρες της εκκλησίας ήταν και ο λόγος που οδήγησε στην Πτώση του Εωσφόρου. Σύμφωνα με το Ιερό Πηδάλιο, ο λόγος της πτώσης του ήταν η υπερηφάνεια και η πρόθεσή του να λατρεύεται από τους Αγγέλους ως άλλος Θεός. Τότε δημιουργήθηκε αναταραχή στον ουρανό, γιατί ο Εωσφόρος, ο πρώτος, ισχυρότερος και ομορφότερος Άγγελος που δημιουργήθηκε, έπεσε από τον ουρανό και μαζί του άρχισαν να πέφτουν κι εκείνοι που μοιράζονταν τις ίδιες απόψεις. Η πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα, ώσπου ο Μιχαήλ, αντιλαμβανόμενος το τι είχε συμβεί, στάθηκε ακλόνητος στη μέση του ουρανού και φώναξε "Στώμεν Καλώς, Στώμεν μετά Φόβου". Τότε οι Άγγελοι συγκεντρώθηκαν γύρω του και γλίτωσαν, καταλαβαίνοντας ότι μόνο όσοι παρέμεναν πιστοί στο Θεό που τους δημιούργησε, θα γλίτωναν την πτώση.
Λίλιθ. Θηλυκός δαίμονας, νύφη του Σαμαήλ ή Σατανά, αρχηγός των Succubus και σύμφωνα με τη Ραββινική Παράδοση, πρώτη γυναίκα του Αδάμ, δαίμονας της Παρασκευής και η αντίθετη Σεφίρα του Μαλκούτ, σύμφωνα με την Καμπάλλα. Συνήθως έχει τη μορφή μιας εντυπωσιακά θελκτικής γυναίκας, της οποίας το σώμα καταλήγει σε ουρά φιδιού. Νεότερες απόψεις θέλουν τη Λίλιθ να εισήχθη στον ιουδαϊσμό από τις θεότητες ardat lili της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με την παράδοση, έπειτα από απαίτηση του Προφήτη Ηλία, η Λίλιθ του αποκάλυψε 17 από τα πολλά της ονόματα.
Εωσφόρος. Εκείνος που φέρνει την Αυγή, το Φως. Αναφέρεται στον Ησαϊα αλλά πολλοί θεωρούν ότι η αναφορά εκείνη ήταν για το Ναβουχοδωνόσορα, ενώ η φράση "υιέ της Αυγής" θεωρούν ότι αναφερόταν στον πλανήτη Αφροδίτη. Στους επόμενους αιώνες ο Εωσφόρος θεωρήθηκε ως ο εκπεσόντας Άγγελος που θέλησε να στήσει το θρόνο του υπεράνω του θρόνου του Θεού και να λατρεύεται όμοια με εκείνον, για αυτό και έπεσε από τον ουρανό. Ταυτίστηκε επίσης με το Σατανά και το Διάβολο τόσο ισχυρά που τα τρία αυτά ονόματα (στην πραγματικότητα επίθετα) από πολλούς θεωρούνται ως ένα και το αυτό πρόσωπο.
Μαμμωνάς. Αρχιδαίμονας της κόλασης, πρίγκηπας των δελεαζόντων, δαίμονας της πλεονεξίας και, σύμφωνα με τα οράματα της Αγίας Φραγκίσκης, εκείνος που κρατάει το θρόνο του κόσμου. Κατά καιρούς έχει εξισωθεί με τον Σατανά, τον Βεελζεβούλ και τον Εωσφόρο.
Μαστεμάς. Αρχιδαίμονας, άρχοντας του κακού, της αδικίας και της κατάκρισης και υπαίτιος κάθε κακού στα χειρόγραφα του Κουμράν. Φημολογείται ότι ήταν εκείνος που προσπάθησε να σκοτώσει το Μωϋσή, καθώς κι εκείνος που πρόσφερε τις δυνάμεις του στους μάγους της Αιγύπτου, ώστε να επαναλάβουν μερικά από τα θαύματα του Μωϋσή.
Μεφιστοφελής. Το όνομά του προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις mephiz και tophel που σημαίνουν καταστροφέας και ψεύτης αντίστοιχα. Πρώην Αρχάγγελος, θεωρείται πλέον ως ένας από τους 7 πρίγκηπες της Κόλασης. Ταυτίστηκε κι αυτός με το Σατανά αν και συνήθως θεωρείται ως ένας από τους ακολούθους του.
Σαμαήλ. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "Δηλητηριώδης Άγγελος". Άγγελος του θανάτου, άρχοντας της μαύρης μαγείας, μεγάλος άρχοντας της Κόλασης με 2 εκατομμύρια δαίμονες υποτακτικούς του, ο όφις της Εδέμ, πατέρας του Κάιν, είαι μερικές μόνο από τις ιδιότητές του αν και οι πηγές δεν συμφωνούν στο εάν είναι άγγελος ή δαίμονας στην πραγματικότητα.
Σατανάς. Το όνομά του προέρχεται από το ha satan, που σημαίνει "εχθρός" και αναφέρεται και στην Καινή Διαθήκη, από τον ίδιο το Χριστό, ως "εχθρός του κόσμου τούτου". Θεωρείται εκείνος που διαμέσου του όφι εξαπάτησε την Εύα αν και μερικές φορές ταυτίζεται με το ίδιο το ερπετό. Υπήρξε είτε Χέρουβ είτε Σέραφ και μάλιστα ιδιαίτερης δύναμης και δόξας, το οποίο σύμφωνα με το Ταλμούδ δημιουργήθηκε την Έκτη ημέρα.
Μπέλεθ. Αρχιδαίμονας της Κόλασης, αρχηγός 85 δαιμονικών λεγεώνων, που εμφανίζεται συνήθως ως ο αναβάτης ενός χλωμού αλόγου, ενώ παράλληλα ακούγεται ο διαπεραστικών ήχος από τρομπέτες.
Αυτοί είναι οι γνωστότεροι Δαίμονες που αναφέρονται. Φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες άλλα ονόματα και, όπως ίσως είχατε παρατηρήσει και στα άρθρα για τους Αγγέλους, έτσι κι εδώ τα ονόματα μπλέκονται το ένα με το άλλο. Έτσι, Εωσφόρος, Σατανάς, Μπελιάλ, Βελζεβούλ και άλλοι από πολλούς θεωρούνται ότι αναφέρονται στο ένα και το αυτό πρόσωπο.
(από kemanakh)
Σύμφωνα με άλλες απόψεις, όπως στον ισλαμισμό, για παράδειγμα, η πτώση του αποδίδεται στην ανυπακοή στο να προσκυνήσει τον Αδάμ. Στο βιβλίο του Ενώχ αναφέρεται ότι η πτώση των Αγγέλων οφείλεται στη λαγνεία που έδειξαν απέναντι στις θυγατέρες των ανθρώπων και πως οι Δαίμονες είναι στην πραγματικότητα τα πνεύματα των τέκνων που απέκτησαν από εκείνες, δηλαδή των Γιγάντων.
Όπως και να έχει το πράγμα, όποια και αν ήταν η πραγματική αιτία, ο χριστιανισμός θεωρεί τον Σατανά ή Εωσφόρο (μιας και τους ταυτίζει) ως τον αποκλειστικό υπεύθυνο για οποιασδήποτε μορφής κακό, αποκαλώντας τον εχθρό της ανθρωπότητας και ανθρωποκτόνο, καθώς κι εκείνον που, σύμφωνα με τους Εξορκισμούς, "πατάει πάνω σε φίδια και σκορπιούς"...
Οι γνωστότεροι Δαίμονες
Ασμοδαίος. Σημαίνει "πλάσμα Δικαιοσύνης" και στην πραγματικότητα πρόκειται για Περσικό Δαίμονα, ο οποίος όμως ενσωματώθηκε στην ιουδαϊκή παράδοση και από εκεί στο χριστιανισμό. Στη Μαγική Παράδοση θεωρείται ως ο Δαίμονας των τυχερών παιχνιδιών, ο οποίος ηττήθηκε από τον Αρχάγγελο Ραφαήλ κι εξορίστηκε στην Αίγυπτο.
Ασταρώθ. Πρώην Άγγελος από το Τάγμα των Σεραφείμ, ο Ασταρώθ είναι Αρχιδούκας της Κόλασης ο οποίος, σύμφωνα με τον Barrett, είναι εκείνος που οι Έλληνες αποκαλούν Διάβολο. Όταν κανείς επικαλείται τον Ασταρώθ, ο τελευταίος εμφανίζεται ως ένας όμορφος Άγγελος που ιππεύει έναν δράκοντα και κρατάει μια οχιά στο δεξί του χέρι.
Αζαζήλ. Το όνομά του σημαίνει " Ο Θεός ενδυναμώνει" και είναι ένας από τους αρχηγούς των 200 εκπεσόντων Αγγέλων, εκείνος που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη του πολέμου και της κατασκευής όπλων, ενώ στις γυναίκες δίδαξε την τέχνη του βαψίματος και του καλλωπισμού. Στο Ζοχάρ αναφέρεται ως πρώην αρχηγός Άγγελος των Bene Elim και, σύμφωνα με μια άποψη, όταν κανείς τον επικαλέιται, τότε εμφανίζεται μπροστά του με τη μορφή ενός πλάσματος με 7 κεφάλια φιδιών, 14 πρόσωπα και 12 φτερά. Υποτίθεται πως είναι εκείνος που αρνήθηκε να προσκυνήσει τον Αδάμ και που στην ισλαμική παράδοση είναι ο Iblis, ο αρχηγός των Τζίνι. Μια άλλη άποψη θέλει τον Αζαζήλ να είναι ένας σημιτικός ποιμενικός θεός, ο οποίος θεωρήθηκε ως δαίμονας στην ιουδαϊκή παράδοση.
Βεελζεβούλ.Είναι ο άρχοντας των "μυγών" και των εντόμων, αρχηγός 9 δαιμονικών ταγμάτων, πρίγκηπας των δαιμόνων και άρχοντας του Χάους.
Μπελιάλ. Δαιμονικό πνεύμα, πρώην Άγγελος του Τάγματος των Αρχών, πρίγκηπας του σκότους. Στο Lemegethon αναφέρεται ότι ήταν ο αμέσως επόμενος μετά τον Εωσφόρο Άγγελος που δημιουργήθηκε. Οι πηγές διαφωνούν αρκετά για τον πραγματικό του ρόλο. Μερικοί θεωρούν ότι είναι ο Μπελιάλ που αποτελεί αυτό που λέμε Σατανά.
Μπελφέγκορ. Αρχαίος θεός πιθανώς Μωαβιτικής καταγωγής, ο οποίος όταν τον επικαλείσαι, εμφανίζεται με τη μορφή μιας νεαρής γυναίκας. Είναι ο άρχοντας των εφευρέσεων και ανακαλύψεων.
Λίλιθ. Θηλυκός δαίμονας, νύφη του Σαμαήλ ή Σατανά, αρχηγός των Succubus και σύμφωνα με τη Ραββινική Παράδοση, πρώτη γυναίκα του Αδάμ, δαίμονας της Παρασκευής και η αντίθετη Σεφίρα του Μαλκούτ, σύμφωνα με την Καμπάλλα. Συνήθως έχει τη μορφή μιας εντυπωσιακά θελκτικής γυναίκας, της οποίας το σώμα καταλήγει σε ουρά φιδιού. Νεότερες απόψεις θέλουν τη Λίλιθ να εισήχθη στον ιουδαϊσμό από τις θεότητες ardat lili της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με την παράδοση, έπειτα από απαίτηση του Προφήτη Ηλία, η Λίλιθ του αποκάλυψε 17 από τα πολλά της ονόματα.Εωσφόρος. Εκείνος που φέρνει την Αυγή, το Φως. Αναφέρεται στον Ησαϊα αλλά πολλοί θεωρούν ότι η αναφορά εκείνη ήταν για το Ναβουχοδωνόσορα, ενώ η φράση "υιέ της Αυγής" θεωρούν ότι αναφερόταν στον πλανήτη Αφροδίτη. Στους επόμενους αιώνες ο Εωσφόρος θεωρήθηκε ως ο εκπεσόντας Άγγελος που θέλησε να στήσει το θρόνο του υπεράνω του θρόνου του Θεού και να λατρεύεται όμοια με εκείνον, για αυτό και έπεσε από τον ουρανό. Ταυτίστηκε επίσης με το Σατανά και το Διάβολο τόσο ισχυρά που τα τρία αυτά ονόματα (στην πραγματικότητα επίθετα) από πολλούς θεωρούνται ως ένα και το αυτό πρόσωπο.
Μαμμωνάς. Αρχιδαίμονας της κόλασης, πρίγκηπας των δελεαζόντων, δαίμονας της πλεονεξίας και, σύμφωνα με τα οράματα της Αγίας Φραγκίσκης, εκείνος που κρατάει το θρόνο του κόσμου. Κατά καιρούς έχει εξισωθεί με τον Σατανά, τον Βεελζεβούλ και τον Εωσφόρο.
Μαστεμάς. Αρχιδαίμονας, άρχοντας του κακού, της αδικίας και της κατάκρισης και υπαίτιος κάθε κακού στα χειρόγραφα του Κουμράν. Φημολογείται ότι ήταν εκείνος που προσπάθησε να σκοτώσει το Μωϋσή, καθώς κι εκείνος που πρόσφερε τις δυνάμεις του στους μάγους της Αιγύπτου, ώστε να επαναλάβουν μερικά από τα θαύματα του Μωϋσή.
Μεφιστοφελής. Το όνομά του προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις mephiz και tophel που σημαίνουν καταστροφέας και ψεύτης αντίστοιχα. Πρώην Αρχάγγελος, θεωρείται πλέον ως ένας από τους 7 πρίγκηπες της Κόλασης. Ταυτίστηκε κι αυτός με το Σατανά αν και συνήθως θεωρείται ως ένας από τους ακολούθους του.
Σαμαήλ. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "Δηλητηριώδης Άγγελος". Άγγελος του θανάτου, άρχοντας της μαύρης μαγείας, μεγάλος άρχοντας της Κόλασης με 2 εκατομμύρια δαίμονες υποτακτικούς του, ο όφις της Εδέμ, πατέρας του Κάιν, είαι μερικές μόνο από τις ιδιότητές του αν και οι πηγές δεν συμφωνούν στο εάν είναι άγγελος ή δαίμονας στην πραγματικότητα.
Σατανάς. Το όνομά του προέρχεται από το ha satan, που σημαίνει "εχθρός" και αναφέρεται και στην Καινή Διαθήκη, από τον ίδιο το Χριστό, ως "εχθρός του κόσμου τούτου". Θεωρείται εκείνος που διαμέσου του όφι εξαπάτησε την Εύα αν και μερικές φορές ταυτίζεται με το ίδιο το ερπετό. Υπήρξε είτε Χέρουβ είτε Σέραφ και μάλιστα ιδιαίτερης δύναμης και δόξας, το οποίο σύμφωνα με το Ταλμούδ δημιουργήθηκε την Έκτη ημέρα.
Μπέλεθ. Αρχιδαίμονας της Κόλασης, αρχηγός 85 δαιμονικών λεγεώνων, που εμφανίζεται συνήθως ως ο αναβάτης ενός χλωμού αλόγου, ενώ παράλληλα ακούγεται ο διαπεραστικών ήχος από τρομπέτες.
Αυτοί είναι οι γνωστότεροι Δαίμονες που αναφέρονται. Φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες άλλα ονόματα και, όπως ίσως είχατε παρατηρήσει και στα άρθρα για τους Αγγέλους, έτσι κι εδώ τα ονόματα μπλέκονται το ένα με το άλλο. Έτσι, Εωσφόρος, Σατανάς, Μπελιάλ, Βελζεβούλ και άλλοι από πολλούς θεωρούνται ότι αναφέρονται στο ένα και το αυτό πρόσωπο.
(από kemanakh)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου