Του Θανάση Νικολαΐδη
ΔΕΝ τους φέραμε-βρέθηκαν στην Ελλάδα του «Ξενίου Διός» και συνιστούν πρόβλημα. Από εκείνα που δημιουργούνται, όταν η Πολιτεία κρατάει τα μάτια της κλειστά και δεν διεκδικεί στα ευρωπαϊκά συμβούλια. Και, βέβαια, για λόγους ανθρωπισμού, δεν θα τους αφήσουμε στις «ορέξεις» του κ. Άδωνη κι ούτε θα τους παραδώσουμε ανυπεράσπιστους στα ρόπαλα «χρυσαυγητών». Υπάρχει(;) Κράτος και θα μεριμνήσει, Εκκλησία και θα τους νοιαστεί, χριστιανοί που θα τους προσφέρουν τον...
ένα χιτώνα τους.
ΗΤΑΝ να μη γίνει. Τώρα που συνέβη και η ανθρώπινη δυστυχία «ταξιδεύει» απ’ την Κρήτη στην Αθήνα για να καταλύσει στον (εγκαταλελειμμένο) «ναό της γνώσης», ας ρίξουμε και δίπλα τη ματιά μας. Στο «κανονικό» Πανεπιστήμιο που δεν το… μιαίνουν «παρακατιανοί», δεν το λερώνουν ξένοι. Θα πέσει, λοιπόν, το μάτι σου στα κομματικά τραπεζάκια φοιτητών χορτάτων όπου ακουμπάνε την ανία τους και δίπλα τους φοιτήτριες σε σταυροπόδι για… ιδεολογικό προσηλυτισμό. Θα δει τους λερωμένους τοίχους με τα ανούσια συνθήματα, αναρχικούς με πέτρες και «ιδεολόγους» με κουκούλες, έτοιμους για το… άσυλο. Κι αν στο Πανεπιστήμιο καταφύγει ο κάθε «αντικαθεστωτικός» για να τα κάνει λίμπα, το άσυλο αυτόματα ισχύει και οι πρυτανικές αρχές βυθίζονται στη διαβούλευση χωρίς απόφαση. Με την Ελλάδα να πληρώνει τα σπασμένα κομπιούτερς και τα κατεστραμμένα εργαστήρια.
ΕΔΩ, με τη δυστυχία στεγασμένη προσωρινά, βοώσα και χειροπιαστή, το πράμα αλλάζει. Δεν κινείται η Πολιτεία με τους φορείς της, ωστόσο, θα «κινηθεί» η Αστυνομία. Με την απόφαση των πρυτανικών αρχών και ίσως με τα ρόπαλα πάνω-κάτω.
ΔΕΝ είδαμε την «οικουμενική» μας Εκκλησία να σπεύδει πρώτη. Δεν χαλάνε οι δεσποτάδες την ησυχία τους, δεν παρατάνε τα γραφεία τους οι παρατρεχάμενοι κι ούτε το’ χουν συνήθεια να περιθάλπουν «παρακατιανούς» παράνομους. Ούτε, βέβαια, ο μεγαλογιατρός που τον «κλέψανε», ούτε οι φαρμακοποιοί με τον «αγώνα» τους. Και, βέβαια, μερίδα ελλήνων που αγωνιά και «κλαίει» για τον γιατρό με τις φιλιππινέζες και τον κηπουρό, δεν δίνει πεντάρα για τα παιδάκια στις κουβέρτες.
ΕΠΡΕΠΕ να προλάβουν το «κακό». Τώρα, με τον «βοριά που τ’
αρνάκια παγώνει», το’ χουμε καθήκον και υποχρέωση. Για να’ χουν λόγο οι γονυκλισίες και τα σταυροκοπήματα χριστιανών, που οφείλουν να είναι χριστιανοί όλο το… 24/ωρο.
ΔΕΝ τους φέραμε-βρέθηκαν στην Ελλάδα του «Ξενίου Διός» και συνιστούν πρόβλημα. Από εκείνα που δημιουργούνται, όταν η Πολιτεία κρατάει τα μάτια της κλειστά και δεν διεκδικεί στα ευρωπαϊκά συμβούλια. Και, βέβαια, για λόγους ανθρωπισμού, δεν θα τους αφήσουμε στις «ορέξεις» του κ. Άδωνη κι ούτε θα τους παραδώσουμε ανυπεράσπιστους στα ρόπαλα «χρυσαυγητών». Υπάρχει(;) Κράτος και θα μεριμνήσει, Εκκλησία και θα τους νοιαστεί, χριστιανοί που θα τους προσφέρουν τον...
ένα χιτώνα τους.
ΗΤΑΝ να μη γίνει. Τώρα που συνέβη και η ανθρώπινη δυστυχία «ταξιδεύει» απ’ την Κρήτη στην Αθήνα για να καταλύσει στον (εγκαταλελειμμένο) «ναό της γνώσης», ας ρίξουμε και δίπλα τη ματιά μας. Στο «κανονικό» Πανεπιστήμιο που δεν το… μιαίνουν «παρακατιανοί», δεν το λερώνουν ξένοι. Θα πέσει, λοιπόν, το μάτι σου στα κομματικά τραπεζάκια φοιτητών χορτάτων όπου ακουμπάνε την ανία τους και δίπλα τους φοιτήτριες σε σταυροπόδι για… ιδεολογικό προσηλυτισμό. Θα δει τους λερωμένους τοίχους με τα ανούσια συνθήματα, αναρχικούς με πέτρες και «ιδεολόγους» με κουκούλες, έτοιμους για το… άσυλο. Κι αν στο Πανεπιστήμιο καταφύγει ο κάθε «αντικαθεστωτικός» για να τα κάνει λίμπα, το άσυλο αυτόματα ισχύει και οι πρυτανικές αρχές βυθίζονται στη διαβούλευση χωρίς απόφαση. Με την Ελλάδα να πληρώνει τα σπασμένα κομπιούτερς και τα κατεστραμμένα εργαστήρια.
ΕΔΩ, με τη δυστυχία στεγασμένη προσωρινά, βοώσα και χειροπιαστή, το πράμα αλλάζει. Δεν κινείται η Πολιτεία με τους φορείς της, ωστόσο, θα «κινηθεί» η Αστυνομία. Με την απόφαση των πρυτανικών αρχών και ίσως με τα ρόπαλα πάνω-κάτω.
ΔΕΝ είδαμε την «οικουμενική» μας Εκκλησία να σπεύδει πρώτη. Δεν χαλάνε οι δεσποτάδες την ησυχία τους, δεν παρατάνε τα γραφεία τους οι παρατρεχάμενοι κι ούτε το’ χουν συνήθεια να περιθάλπουν «παρακατιανούς» παράνομους. Ούτε, βέβαια, ο μεγαλογιατρός που τον «κλέψανε», ούτε οι φαρμακοποιοί με τον «αγώνα» τους. Και, βέβαια, μερίδα ελλήνων που αγωνιά και «κλαίει» για τον γιατρό με τις φιλιππινέζες και τον κηπουρό, δεν δίνει πεντάρα για τα παιδάκια στις κουβέρτες.
ΕΠΡΕΠΕ να προλάβουν το «κακό». Τώρα, με τον «βοριά που τ’
αρνάκια παγώνει», το’ χουμε καθήκον και υποχρέωση. Για να’ χουν λόγο οι γονυκλισίες και τα σταυροκοπήματα χριστιανών, που οφείλουν να είναι χριστιανοί όλο το… 24/ωρο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου